เชษฐ์ ติงสัญชลี

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
เชษฐ์ ติงสัญชลี
เกิด22 เมษายน พ.ศ. 2520 (47 ปี)
กรุงเทพมหานคร
สัญชาติไทย
ศิษย์เก่า
อาชีพอาจารย์, นักวิชาการ

ศาสตราจารย์ ดร.เชษฐ์ ติงสัญชลี (เกิด 22 เมษายน พ.ศ. 2520 -) เป็นนักวิชาการด้านประวัติศาสตร์ศิลปะชาวไทย อาจารย์ภาควิชาประวัติศาสตร์ศิลปะ คณะโบราณคดี มหาวิทยาลัยศิลปากร[1] มีความชำนาญด้านศิลปะและประวัติศาสตร์อินเดียและเอเซียตะวันออกเฉียงใต้ โดยเฉพาะศิลปะอินเดีย พม่า และเนปาล, อิทธิพลของศาสนาพุทธและพราหมณ์ต่องานศิลปะ รวมทั้งอิทธิพลศิลปะอินเดียในภูมิภาคเอเซียตะวันออกเฉียงใต้ มีผลงานแต่งหนังสือที่สำคัญ เช่น "ประวัติศาสตร์ศิลปะอินเดียและเอเชียตะวันออกเฉียงใต้"[2], "พระพุทธรูปอินเดีย"[3] เป็นต้น

ประวัติ[แก้]

เชษฐ์ ติงสัญชลี เกิดเมื่อวันที่ 22 เมษายน พ.ศ. 2520 สำเร็จการศึกษาระดับมัธยมศึกษาจากโรงเรียนอัสสัมชัญ ปริญญาตรี ศิลปศาสตรบัณฑิต สาขาประวัติศาสตร์ศิลปะ (เกียรตินิยมอันดับ 1 ทุนภูมิพล) คณะโบราณคดี มหาวิทยาลัยศิลปากร ปริญญาโท ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาประวัติศาสตร์ศิลปะ บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศิลปากร และได้รับทุนพระราชทานจากมูลนิธิสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดา ให้ศึกษาต่อทางด้านประวัติศาสตร์ศิลปะที่สถาบัน National Museum Institute of the History of Art, Conservation and Museology (NMIHACM) ประเทศอินเดีย[4]

ผลงาน[แก้]

หนังสือ[แก้]

  • พระพุทธรูปอินเดีย. กรุงเทพ: สำนักพิมพ์เมืองโบราณ, 2554.
  • สังเวชนียสถาน
  • เจดีย์ในศิลปะพม่า-มอญ : พัฒนาการทางด้านรูปแบบตั้งแต่ศิลปะศรีเกษตรถึงศิลปะมัณฑเล. กรุงเทพ: สำนักพิมพ์เมืองโบราณ, 2556.
  • สัตตมหาสถาน
  • ศิลปะชวา. กรุงเทพ: สำนักพิมพ์มติชน, 2558.
  • ประวัติศาสตร์ศิลปะอินเดียและเอเชียตะวันออกเฉียงใต้: รูปแบบ พัฒนาการ ความหมาย . กรุงเทพ: สำนักพิมพ์มิวเซียมเพรส, 2558.

บทความ[แก้]

  • เทวาลัยวัฏฏุวันโกวิลที่กาลุคุมาไลยตัวอย่างสถาปัตยกรรมสมัยราชวงศ์ปาณฑยะระยะแรก
  • รัตนจงกรมเจดีย์ที่พุทธคยา
  • ศิลปกรรมที่เมืองตักษิลา
  • สถาปัตยกรรมสมัยอมราวดีที่นาคารชุนโกณฑะ
  • "การแสวงบุญที่สถูปพระอดีตพุทธเจ้ากกุสันธะและสถูปพระอดีตพุทธเจ้าโกณาคมนะ" ใน ความคิด ความหมาย ความเชื่อ ของการจาริกยังสถานที่ศักดิ์สิทธิ์
  • "แนะนำสถาปัตยกรรมในเกาะลูซอน ประเทศฟิลิปปินส์" ใน แหล่งประวัติศาสตร์ – มรดกวัฒนธรรมของประเทศฟิลิปปินส์

เครื่องราชอิสริยาภรณ์[แก้]

อ้างอิง[แก้]

  1. [1] เก็บถาวร 2016-03-13 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน http://art-in-sea.com/ เก็บถาวร 2017-01-23 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน สืบค้นเมื่อ 2015-05-10]
  2. [2] เก็บถาวร 2016-03-05 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน http://www.central.co.th/. สืบค้นเมื่อ 2015-05-10
  3. [3] http://www.fringer.org/. สืบค้นเมื่อ 2015-05-10
  4. [4] http://www.archae.su.ac.th/ เก็บถาวร 2010-11-26 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน. สืบค้นเมื่อ 2015-05-10
  5. ราชกิจจานุเบกษา, ประกาศสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์อันเป็นที่เชิดชูยิ่งช้างเผือกและเครื่องราชอิสริยาภรณ์อันมีเกียรติยศยิ่งมงกุฎไทย ชั้นต่ำกว่าสายสะพาย ประจำปี ๒๕๖๓ เก็บถาวร 2022-12-15 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน, เล่ม ๑๓๘ ตอนพิเศษ ๓ ข หน้า ๒๔, ๑ พฤษภาคม ๒๕๖๔
  6. ราชกิจจานุเบกษา, ประกาศสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์อันเป็นที่เชิดชูยิ่งช้างเผือกและเครื่องราชอิสริยาภรณ์อันมีเกียรติยศยิ่งมงกุฎไทย ชั้นต่ำกว่าสายสะพาย ประจำปี ๒๕๕๖ เก็บถาวร 2022-12-15 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน, เล่ม ๑๓๑ ตอนที่ ๑๑ ข หน้า ๕๕, ๑๕ พฤษภาคม ๒๕๕๗