เครื่องวัดการโพลาไรซ์

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
Polarimeter
เครื่องวัดการโพลาไรซ์ระบบดิจิทัลแบบอัตโนมัติ

เครื่องวัดการโพลาไรซ์ (อังกฤษ: polarimeter) เป็นอุปกรณ์ในห้องทดลองที่ใช้ในการบ่งชี้มุมของการหมุนของแสง (optical rotation) ของระนาบโพลาไรซ์ของแสงที่วิ่งผ่านตัวกลางชิ้นหนึ่ง

เครื่องวัดการโพลาไรซ์ปกติประกอบด้วย แหล่งกำเนิดแสง อุปกรณ์แยกแสง ตัวกลางตัวอย่าง และวิธีการมองแบบใดแบบหนึ่ง การหมุนของแสงบนสสารต่างชนิดกันจะทำให้เกิดความยาวคลื่นและอุณหภูมิที่ต่างกัน ซึ่งอุปกรณ์วัดการโพลาไรซ์จะต้องทำการควบคุมตัวแปรเหล่านี้

ประวัติศาสตร์[แก้]

โพราไรเซชันโดยการสะท้อนถูกค้นพบในปี ค.ศ. 1808 โดย เอเตียน-หลุยส์ มาลุส (Étienne-Louis Malus) (1775-1812)[1]

หลักการในการวัด[แก้]

อัตราส่วนความบริสุทธิ์และความเข้มข้นของสารเอแนนทิโอเมอร์[2] (enantiomer) ทั้งสองตัว สามารถวัดได้ผ่านเครื่องวัดการโพราไรซ์

อ้างอิง[แก้]

  1. "Polarimeter". physics.kenyon.edu. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2023-05-13. สืบค้นเมื่อ 2023-04-27.
  2. http://oldweb.pharm.su.ac.th/thai/CE/datafiles/1-000-SPU-000-0503-01.pdf[ลิงก์เสีย]

ดูเพิ่ม[แก้]

อ้างอิง[แก้]