เขตปกครองตนเองชนชาติไทและจิ่งพัว เต๋อหง

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
(เปลี่ยนทางจาก เขตใต้คง)
จังหวัดเต๋อหง

德宏州
จังหวัดปกครองตนเองชนชาติไทและจิ่งพัว เต๋อหง
德宏傣族景颇族自治州
สถานที่ต่าง ๆ ในจังหวัดเต๋อหง
ที่มาของชื่อ: จากภาษาไทใต้คง (ᥖᥬᥲ ᥑᥨᥒᥰ) แปลว่า "ตอนล่างของแม่น้ำนู่ (แม่น้ำสาละวิน)"
สมญา: 
บ้านเกิดของนกยูง
เต๋อหงในมณฑลยูนนาน
เต๋อหงในมณฑลยูนนาน
พิกัด (หน่วยงานบริหารจังหวัดเต๋อหง): 24°25′59″N 98°35′08″E / 24.4331°N 98.5856°E / 24.4331; 98.5856พิกัดภูมิศาสตร์: 24°25′59″N 98°35′08″E / 24.4331°N 98.5856°E / 24.4331; 98.5856
ประเทศสาธารณรัฐประชาชนจีน
มณฑลยูนนาน
ก่อตั้ง24 กรกฎาคม 1953
ศูนย์กลางการปกครองนครหมาง
จำนวนเขตการปกครอง
2 นคร และ 3 อำเภอ
  • นครหมาง
  • นครรุ่ยลี่
  • อำเภอเหลียงเหอ
  • อำเภอหยิงเจียง
  • อำเภอหล่งชวาน
การปกครอง
 • ผู้ว่าการจังหวัดเว่ย์ กั่ง (卫岗)[1] (CPC)
 • เลขาธิการพรรคหวาง จวิ้นเฉียง (王俊强)[2]
พื้นที่[3]: 536 
 • ทั้งหมด11,172.24 ตร.กม. (4,313.63 ตร.ไมล์)
อันดับพื้นที่อันดับที่ 16
ขนาด[4]: 97 
 • ความยาว170 กิโลเมตร (110 ไมล์)
 • ความกว้าง122 กิโลเมตร (76 ไมล์)
ความสูง[4]: 106  (นครหมาง)920 เมตร (3,020 ฟุต)
ความสูงจุดสูงสุด[4]: 106  (ภูเขาต้าเหนียง (大娘山) ทางเหนือของอำเภอหยิงเจียง)3,404.6 เมตร (11,169.9 ฟุต)
ความสูงจุดต่ำสุด[4]: 106  (หุบเขาแม่น้ำเจี๋ยหยาง (羯羊河) ทางตะวันตกของอำเภอหยิงเจียง)210 เมตร (690 ฟุต)
ประชากร
 (สำมะโนปี 2010)[5]: 6 
 • ทั้งหมด1,211,440 คน
 • ประมาณ 
(2016)[6]: 38 
1,294,000 คน
 • อันดับอันดับที่ 13
 • ความหนาแน่น110 คน/ตร.กม. (280 คน/ตร.ไมล์)
 • อันดับความหนาแน่นอันดับที่ 9
กลุ่มชาติพันธุ์[6]: 38 
 • ฮั่น704,000 - 52.24%
 • ไทใต้คง368,100 - 28.45%
 • จิ่งพัว141,200 - 10.91%
 • ลีสู่33,400 - 2.58%
 • อาชาง32,100 - 2.48%
 • ปะหล่อง15,200 - 1.17%
เพศ[5]: 101–160 
 • ชาย624,774 - 51.57%
 • หญิง586,666 - 48.43%
เขตเวลาUTC+8
รหัสไปรษณีย์678400
รหัสพื้นที่(0) 692
รหัส ISO 3166CN-YN-31
ทะเบียนพาหนะ云N
เว็บไซต์www.dh.gov.cn
เขตปกครองตนเองชนชาติไทและจิ่งพัว เต๋อหง
ชื่อภาษาจีน
อักษรจีนตัวย่อ德宏傣族景颇族自治州
อักษรจีนตัวเต็ม德宏傣族景頗族自治州
ชื่อภาษาพม่า
ภาษาพม่าတယ်ဟုန် ရှမ်း နှင့် ဂျိမ်းဖော ကိုယ်ပိုင်အုပ်ချုပ်ခွင့်ရ စီရင်စု
ชื่อไทใต้คง
ไทใต้คงᥟᥪᥒᥱ ᥙᥪᥴ ᥓᥝᥲ ᥙᥩᥒ ᥛᥥᥝᥰ ᥖᥭᥰ ᥓᥤᥒ ᥚᥨᥝ ᥖᥬᥲ ᥑᥨᥒᥰ
ชื่อจิ่งเผาะ
จิ่งเผาะSakhkung Sam Jinghpo Amyu Madu Uphkang Mungdo
ชื่อไจ้หว่า
ไจ้หว่าSikung Sam Zaizo Byumyu Yumsing Upkang Mau

จังหวัดปกครองตนเองชนชาติไทและจิ่งพัว เต๋อหง หรือ ใต้คง เป็นหนึ่งในแปดจังหวัดปกครองตนเองของมณฑลยูนนาน สาธารณรัฐประชาชนจีน ตั้งอยู่ทางตะวันตกของมณฑล ติดกับเป่าซานทางทิศตะวันออก และรัฐกะชีนของประเทศพม่าทางทิศตะวันตก เมืองเอกคือ นครหมาง (เมืองข้อน)

เขตการปกครอง[แก้]

จังหวัดเต๋อหงแบ่งออกเป็น 3 อำเภอ และ 2 นครระดับอำเภอ โดยเมืองเอกของจังหวัดคือ นครหมาง (หมางชื่อ)

แผนที่
ชื่อ อักษรจีน พินอิน ประชากรปี 2010 (คน) พื้นที่ (ตร.กม.) ความหนาแน่น (คน/ตร.กม.)
นครหมาง (เมืองข้อน) 芒市 Máng Shì 389,891 2,987 131
นครรุ่ยลี่ (เมืองมาว) 瑞丽市 Ruìlì Shì 180,627 1,020 177
อำเภอเหลียงเหอ (เมืองตี) 梁河县 Liánghé Xiàn 154,175 1,159 133
อำเภอหยิงเจียง (เมืองหล้า) 盈江县 Yíngjiāng Xiàn 305,167 4,429 69
อำเภอหล่งชวาน (เมืองวัน) 陇川县 Lǒngchuān Xiàn 181,580 1,931 94

อ้างอิง[แก้]

  1. 卫岗 简历 [Curriculum vitae of Wei Gang]. people.com.cn (ภาษาจีน). People's Daily Online, local government leader database. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2020-12-08. สืบค้นเมื่อ 2018-08-16.
  2. 王俊强 简历 [Curriculum vitae of Wang Junqiang]. people.com.cn (ภาษาจีน). People's Daily Online, local government leader database. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2020-10-29. สืบค้นเมื่อ 2018-08-16.
  3. Li Cheng (李赪) (2012). 《云南统计年鉴2017》 [Statistical Yearbook of Yunnan 2017] (ภาษาจีนตัวย่อ). Beijing: China Statistics Press. ISBN 978-7-5037-8267-1.
  4. 4.0 4.1 4.2 4.3 德宏傣族景颇族自治州志编纂委员会 (1994). 《德宏州志·综合卷》 [Annals of Dehong Prefecture · Integrated Volume] (ภาษาจีนตัวย่อ). Mangshi: Dehong Nationalities Publishing House. ISBN 7-8052-5248-3.
  5. 5.0 5.1 Luo Jinzhong (罗进忠) (2012). 《云南省2010年人口普查资料》 [People Census Reference of Yunnan 2010] (ภาษาจีนตัวย่อ). Beijing: China Statistics Press. ISBN 978-7-5037-6548-3.
  6. 6.0 6.1 Executive chief editor: Tian Qiyun (田启云) ; 德宏傣族景颇族自治州志编纂委员会 (2017). 《德宏年鉴2017》 [Yearbook of Dehong 2017] (ภาษาจีนตัวย่อ). Mangshi: Dehong Nationalities Publishing House. ISBN 978-7-5558-0726-1.

แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]