เก้าเอี้ยงจินเก็ง

เก้าเอี้ยงจินเก็ง (จีนตัวย่อ: 九阳真经; จีนตัวเต็ม: 九陽真經; พินอิน: Jiǔ Yáng Zhēn Jīng จิ่วหยางเจินจิง) เป็นวิชาฝีมือในนิยายกำลังภายในของกิมย้งเรื่อง มังกรหยก ภาค 2 และ ดาบมังกรหยก โดยปรากฏในเรื่อง มังกรหยกภาค 2 ในตอนท้ายเรื่อง นอกจากนี้ยังพบเห็นได้มากมายในนิยายกำลังภายในเก่า ๆ หลายเรื่อง จนยากจะแยกแยะว่าใครเป็นต้นกำเนิดให้วิชานี้ โดยมีคำเล่าลือว่าวิชานี้เป็นของท่านฮุ่ยเคอที่ได้รับสืบทอดมาจากปรมาจารย์ตั๊กม้อ ซึ่งจะจริงเท็จขนาดไหนยังมิอาจพิสูจน์ได้

การปรากฏ

จากนิยายดาบมังกรหยก วิชาในคัมภีร์เก้าเอี้ยงปรากฏครั้งแรกในตอนที่เอี้ยก้วย เซียวเล้งนึ้ง และก๊วยเซียงไปเที่ยวเล่นบนเขาฮั้วซัว บังเอิญพบเจอกับเซียวเซียงจือ กับ อีเคอซี ที่แอบเข้าไปลักลอบเอาคัมภีร์ลังกาวสูตรจากหอคัมภีร์วัดเสาหลินมา หลวงจีนกั๊กเอี้ยงและเตียกุนป้อ (เตียซำฮงตอนเด็ก) จึงติดตามมาขอทวงคืนคัมภีร์จนทำให้เกิดต่อสู้กัน ตอนนี้เองที่พิสูจน์ได้ว่าเก้าเอี้ยงหนึ่งในวิชาที่กล้าแข็งในสายลมปราณ จากปากคำของเอี้ยก้วยที่บอกว่า วิชาตัวเบาของหลวงจีนรูปนี้ ไม่แน่จะเหนือกว่าเรากับเล้งยี้ แต่ยังฉุดบุรุษหนุ่มอีกผู้หนึ่ง ถึงกับวิ่งตามหน้าผาไหล่เขาด้วยความรวดเร็วปานเหินบิน ความลึกล้ำของกำลังภายใน ต้องทัดเทียมอิดเต็งไต้ซือ ก๊วยแป๊ะแปะได้ทีเดียว

เก้าเอี้ยงปรากฏอีกครั้งในเรื่องดาบมังกรหยกในตอนที่เตียบ่อกี้ได้ผ่าตัดช่วยเหลือชะนีแก่ตัวหนึ่ง แล้วพบเจอคัมภีร์ฉบับนี้ในท้องของมัน ซึ่งเตียบ่อกี้ไม่ทราบว่าแท้จริงแล้ว ชะนีตัวนี้เป็นชะนีของอีเคอซีที่แอบเอาคัมภีร์ลังกาวสูตรยัดใส่ไว้ในท้องของมันนั่นเอง

จากเรื่องสำนักพยัคฆ์มังกร เรียกว่าพลังเก้าสุริยัน (九陽神功)