อิมัลชัน

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
(เปลี่ยนทางจาก อีมัลชั่น)

อิมัลชัน (อังกฤษ: emulsion, /ɪˈmʌlʃən/[1]) เป็นคอลลอยด์ประเภทหนึ่ง เกิดจากของที่ละลายเข้ากันเป็นเนื้อเดียวไม่ได้สองชนิดขึ้นไป โดยทำให้แตกตัว โดยตัวหนึ่งเป็นอนุภาคคอลลอยด์ (dispered phase) อีกตัวหนึ่งเป็นส่วนเนื้อเดียว (continuous phase) เรียกสารที่แตกตัวว่า ตัวกระทำอิมัลชัน (emulsifier)

ตัวอย่างอิมัลชัน[แก้]

อิมัลชัน สารเนื้อเดียว อนุภาคคอลลอยด์ ตัวกระทำอิมัลชัน
น้ำเสีย น้ำ น้ำมันหรือไขมัน สบู่หรือผงซักฟอก
นม น้ำนม ไขมันในนม เคซีน
น้ำสลัด น้ำมัน ไข่ขาว ไข่แดง (เลซิติน)

ตัวกระทำอิมัลชัน[แก้]

ตัวกระทำอิมัลชัน (emulsifier) มักจะเป็นสารที่สามารถลดแรงตึงผิวได้ เนื่องจากการละลายของสารเกิดจากความต่างขั้วกัน ดังนั้นเพื่อให้สารผสมกันได้ โดยครึ่งหนึ่งจะมีขั้ว อีกครึ่งหนึ่งไม่ ตัวอย่างของตัวกระทำอิมัลชัน เช่น

  • ไข่แดง (เลซิติน) เป็นตัวกระทำอิมัลชันที่รับประทานได้ จึงผสมในอาหาร เช่น น้ำสลัด เนื้อขนมปัง
  • สารทำความสะอาดต่าง ๆ (detergent) น้ำยาล้างจาน ผงซักฟอก เป็นตัวกระทำอิมัลชันทุกชนิด เพื่อทำความสะอาดคราบไขมันได้
  • เอนไซม์และสารโปรตีนชนิดอื่น ๆ ในร่างกายเป็นตัวกระทำอิมัลชันเช่นกัน

อ้างอิง[แก้]

ดูเพิ่ม[แก้]