อิบาดะฮ์

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
(เปลี่ยนทางจาก อิบาดะหฺ)
ส่วนหนึ่งของ
ศาสนาอิสลาม
หลักศรัทธา
หลักปฏิบัติ
ประวัติศาสตร์
วัฒนธรรมกับสังคม
บทความที่เกี่ยวข้อง

อิบาดะฮ์ (อาหรับ: عبادة) เป็นคำศัพท์ภาษาอาหรับที่หมายถึงบริการหรือภาระจำยอม[1] ในศาสนาอิสลาม อิบาดะฮ์ มักแปลเป็น "การสักการะ" และ อิบาดาต—รูปพหุพจน์ของ อิบาดะฮ์—อิงถึงนิติศาสตร์อิสลาม (ฟิกฮ์) ที่เกี่ยวกับพิธีทางศาสนาของชาวมุสลิม[2][3]

อิบาดะฮ์[แก้]

ในภาษาอาหรับ อิบาดะฮ์ เชื่อมกับคำศัพท์ใกล้เคียง เช่น "อุบูดียะฮ์" ("ทาส") ตัวคำในทางภาษาศาสตร์หมายถึง "การเชื่อฟังด้วยความอ่อนน้อม"[4]

ในศาสนาอิสลาม อิบาดะฮ์ มักแปลเป็น "การสักการะ" และหมายถึงการเชื่อฟัง, อ่อนน้อม และจงรักภักดีต่ออัลลอฮ์[5][1]

แหล่งที่มาอื่น (เช่น จากซัยยิด อะบุล อะลา เมาดูดีย์ นักเขียนสายอิสลามนิยม[6] และคนอื่น)[7] ให้ขอบเขตของ อิบาดะฮ์ โดยรวมไปถึงการหลีกเลี่ยงคำพูดของตน "จากความสกปรก, การโกหก, การปองร้าย, เหยียดหยาม" และความไม่ซื่อสัตย์, เชื่อมั่นต่อกฎหมายชะรีอะฮ์ใน "ด้านการค้าและเศรษฐกิจ" และใน "ความสัมพันธ์กับพ่อแม่, ญาติ, เพื่อน" กับทุกคน[6]

อิบาดาต[แก้]

อิบาดาต (عبادات) เป็นรูปพหุพจน์ของ อิบาดะฮ์ ซึ่งมีความหมายมากกว่า อิบาดะฮ์ อย่างเดียว[8] มันอิงถึงนิติศาสตร์อิสลาม (ฟิกฮ์) ใน "กฎการสักการะในศาสนาอิสลาม"[9] หรือ "พิธีกรรมสักการะทางศาสนาที่จำเป็นต่อมุสลิมทุกคนที่มีอายุและร่ายกายถึงเกณฑ์กำหนด"[10]

อิบาดาตถูกรวมใน "หลักการอิสลาม" ทั้ง 5 ข้อ:

  • การประกาศความศรัทธา (ชะฮาดะฮ์) แปลได้เป็น "ไม่มีพระเจ้าอื่นใดนอกจากอัลลอฮ์ มุฮัมมัดเป็นศาสนทูตของอัลลอฮ์"[10]
  • ละหมาด ทำเป็นเวลา 5 ครั้งต่อวันในเวลาที่กำหนด โดยมีกำหนดการชำระร่างกาย (เอาน้ำละหมาด), การเคลื่อนไหว (ยืนตรง, โค้ง, ก้มกราบ, นั่ง) และการกล่าวโองการจากอัลกุรอาน[10]
  • ซะกาต -- ตามปรกติคือ 2.5% ของเงินเก็บและทรัพย์สินทั้งหมดของมุสลิม[10]
  • ถือศีลอด -- การเลี่ยงจากการกินและดื่มในช่วงกลางวัน—โดยเฉพาะในช่วงเดือนเราะมะฎอน[10]
  • แสวงบุญที่มักกะฮ์ (ฮัจญ์)[10]—การจาริกแสวงบุญในศาสนาอิสลามที่เมืองศักดิ์สิทธิ์ของมุสลิมทุกปี และเป็นข้อบังคับสำหรับมุสลิมที่ต้องไปอย่างน้อยหนึ่งครั้งในช่วงชีวิตของตน โดยมุสลิมที่มีสุขภาพและรายได้เพียงพอต่อการเดินทางไป

รายงานจากมหาวิทยาลัยออกซ์ฟอร์ดสาขาอิสลามศึกษาไว้ว่า "เพราะสิ่งเหล่านี้คือสิ่งสำคัญในสังคมมุสลิม อิบาดาตได้ก่อรูปร่างแรกของหลักนิติศาสตร์อิสลามและรายงานส่วนใหญ่ในธรรมเนียมของศาสดา (ฮะดีษ)"[10] อิบาดาตเหล่านี้เป็นสิ่งสำคัญในศาสนาอิสลาม (รายงานจากฟะลีล ญะมาลุดีน นักเขียน) เพราะถ้าไม่มีกฎหมายทางศาสนานี้ "มุสลิมอาจสร้างพิธีกรรมและการขอพรของตนเอง และศาสนาอิสลามก็จะสั่นคลอนแล้วหายไป"[11]

ดูเพิ่ม[แก้]

อ้างอิง[แก้]

  1. ↑ 1.0 1.1 Tariq al-Jamil (2009). "Ibadah". ใน John L. Esposito (บ.ก.). The Oxford Encyclopedia of the Islamic World. Oxford: Oxford University Press.
  2. ↑ "Encyclopaedia of Islam, Second Edition". Brill Online Reference Works. สืบค้นเมื่อ 9 April 2017.
  3. ↑ "The Oxford International Encyclopedia of Legal History". Oxford Reference. Oxford University Press. 2009. สืบค้นเมื่อ 9 April 2017.
  4. ↑ al-Qamoos al-Muhit
  5. ↑ "Al-Qur'an 51:56". Quran Surah Adh-Dhaariyat ( Verse 56 ) เก็บถาวร 2018-01-29 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
  6. ↑ 6.0 6.1 Abul A'la Maududi. "The Spirit of Worship in Islam (part 1 of 3): Worship and Prayer - The Religion of Islam". Islamreligion.com (ภาษาอังกฤษ). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2017-11-12. สืบค้นเมื่อ 2017-04-09.
  7. ↑ Muhaimin, A. G. "4. The Ritual Practice: IBADAT: AN AMBIGUOUS CONCEPT OF RITUAL IN ISLAM". The Islamic Traditions of Cirebon: Ibadat and Adat Among Javanese Muslims. press-files.anu.edu.au. สืบค้นเมื่อ 9 April 2017.
  8. ↑ Wehr, Hans. "Mawrid Reader. Hans Wehr, A Dictionary of Modern Written Arabic, 4th ed. (hw4)". ejtaal.net. สืบค้นเมื่อ 2017-04-09.
  9. ↑ Bowker, John. "The Concise Oxford Dictionary of World Religions". oxfordreference.com. Oxford University Press. สืบค้นเมื่อ 9 April 2017.
  10. ↑ 10.0 10.1 10.2 10.3 10.4 10.5 10.6 "Ibadah - Oxford Islamic Studies Online". www.oxfordislamicstudies.com (ภาษาอังกฤษ). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2017-04-09. สืบค้นเมื่อ 2017-04-08.
  11. ↑ Jamaldeen, Faleel (2012). Islamic Finance For Dummies. John Wiley & Sons. p. 41.

แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]

เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=อิบาดะฮ์&oldid=11308116"