อภัยโทษ

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

อภัยโทษ (อังกฤษ: pardon) เป็นคำวินิจฉัยของรัฐบาลให้บุคคลพ้นจากความรับผิดสำหรับอาชญากรรมหรือความผิดตามกฎหมายอื่นตามกล่าวหา เสมือนว่าการกระทำนั้นไม่เคยเกิดขึ้น อภัยโทษสามารถให้ได้ไม่ว่าก่อนหรือหลังการพิพากษาลงโทษสำหรับอาชญากรรมนั้น ขึ้นอยู่กับกฎหมายของเขตอำนาจศาลนั้น ๆ[1]

ในหลายประเทศ มีการให้อภัยโทษเมื่อปัจเจกบุคคลถือว่าได้แสดงตนแล้วว่าได้ "จ่ายหนี้คืนแก่สังคมแล้ว" หรือพิจารณาแล้วว่าสมควรได้รับในทางอื่น บางทีมีการเสนออภัยโทษแก่บุคคลซึ่งถูกพิพากษาลงโทษอย่างไม่ถูกต้องหรือแก่ผู้อ้างว่าตนถูกพิพากษาลงโทษอย่างไม่ถูกต้อง ในบางเขตอำนาจศาล การยอมรับอภัยโทษอาจส่อความว่าเป็นการยอมรับความผิด จึงมีการปฏิเสธข้อเสนอดังกล่าวในบางกรณี ปัจจุบันผู้ถูกพิพากษาลงโทษมักจัดการด้วยการอุทธรณ์มากกว่าอภัยโทษ

อ้างอิง[แก้]

  1. Glenn P. Hastedt (2007). White House Studies Compendium. Vol. 6. Nova Science Pub Inc. p. 328.