มาตราเฮอริเคนแซฟเฟอร์–ซิมป์สัน

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
มาตราเฮอร์ริเคนแซฟเฟอร์–ซิมป์สัน
ประเภท ความเร็วลม
ห้า ≥70 ม./ว., ≥137 นอต
≥157 ไมล์/ชม., ≥252 กม./ชม.
สี่ 58–70 ม./ว., 113–136 นอต
130–156 ไมล์/ชม., 209–251 กม./ชม.
สาม 50–58 ม./ว., 96–112 นอต
111–129 ไมล์/ชม., 178–208 กม./ชม.
สอง 43–49 ม./ว., 83–95 นอต
96–110 ไมล์/ชม., 154–177 กม./ชม.
หนึ่ง 33–42 ม./ว., 64–82 นอต
74–95 ไมล์/ชม., 119–153 กม./ชม.
การจำแนกเพิ่มเติม
พายุ
โซนร้อน
18–32 ม./ว., 34–63 นอต
39–73 ไมล์/ชม., 63–118 กม./ชม.
พายุ
ดีเปรสชัน
≤17 ม./ว., ≤33 นอต
≤38 ไมล์/ชม., ≤62 กม./ชม.

มาตราเฮอร์ริเคนแซฟเฟอร์-ซิมป์สัน (อังกฤษ: Saffir–Simpson Hurricane Scale, SSHS หรือ Saffir–Simpson Hurricane Wind Scale, SSHWS) คือมาตราการวัดระดับลมพายุที่มีระดับความเร็วมากกว่าดีเพรสชั่นและพายุโซนร้อน โดยแยกเป็นระดับความรุนแรงตามความเร็วลมของพายุเฮอร์ริเคนได้ 5 ระดับ

ระดับ[แก้]

  • ระดับ 1 มีความเร็วลมระหว่าง 119-153 กิโลเมตร/ชั่วโมง
  • ระดับ 2 มีความเร็วลมระหว่าง 154-177 กิโลเมตร/ชั่วโมง
  • ระดับ 3 มีความเร็วลมระหว่าง 178-208 กิโลเมตร/ชั่วโมง
  • ระดับ 4 มีความเร็วลมระหว่าง 209-251 กิโลเมตร/ชั่วโมง
  • ระดับ 5 มีความเร็วลมตั้งแต่ 252 กิโลเมตร/ชั่วโมง ขึ้นไป

แหล่งข้อมูล[แก้]