สายแพ

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ซ้าย: สายแพชนิด 20 เส้น สีเทา ฉนวนส่วนปลายถูกปอกไว้ โดยสายเส้นที่ 1 เป็นสีแดง ขวา: สายแพชนิด 16 เส้น สีรุ้ง โดยมีหัวต่อแบบทะลุตัวนำอยู่ตรงปลาย

สายแพ (อังกฤษ: Ribbon cable) เป็นสายนำสัญญาณที่มีตัวนำหลายเส้นขนานกันเป็นแผ่นกว้าง นิยมใช้ในงานที่ต้องการเชื่อมโยงสายสัญญาณจำนวนมากเส้นไปด้วยกัน (เช่น บัสในวงจรอิเล็กทรอนิกส์) ซึ่งชื่อภาษาอังกฤษก็มาจากลักษณะของสายที่ดูคล้ายแถบริบบิ้นนั่นเอง

เนื่องจากสายแพเป็นสายที่นิยมใช้เชื่อมต่อสัญญาณระหว่างวงจรอิเล็กทรอนิกส์ จึงใช้มากกับการเชื่อมต่ออุปกรณ์ภายในคอมพิวเตอร์ ทั้งการเชื่อมต่อฮาร์ดดิสก์, ไดรฟ์ซีดี และ ไดรฟ์ฟลอปปีดิสก์ในระบบ ATA และไมโครคอมพิวเตอร์ยุกแรกๆ บางระบบ จะใช้เชื่อมต่อกับอุปกรณ์ภายนอกด้วย เช่น BBC Micro หรือ Apple II

สาย FFC[แก้]

สาย Flexible Flat Cable ที่เป็นฟิลม์พลาสติก ช่างไทย ก็นิยมเรียกว่าสายแพเช่นเดียวกัน หรืออาจเรียกว่า สายแพพลาสติกก็ได้