สวนทุ่ยซือ
| Classical Gardens of Suzhou * | |
|---|---|
 แหล่งมรดกโลกโดยยูเนสโก | |
 | |
| ประเทศ |  China |
| ภูมิภาค ** | Asia-Pacific |
| ประเภท | Cultural |
| เกณฑ์พิจารณา | i, ii, iii, iv, v |
| อ้างอิง | 813 |
| ประวัติการขึ้นทะเบียน | |
| ขึ้นทะเบียน | 1997 (คณะกรรมการสมัยที่ 21st) |
| เพิ่มเติม | 2000 |
| * ชื่อตามที่ได้ขึ้นทะเบียนในบัญชีแหล่งมรดกโลก ** ภูมิภาคที่จัดแบ่งโดยยูเนสโก | |
สวนทุ่ยซือ (อังกฤษ: Retreat & Reflection Garden;จีน: 退思园; พินอิน: Tuìsī Yuán) เป็นสวนโบราณที่โดดเด่นแห่งหนึ่งในประเทศจีน ตั้งอยู่ที่เมืองถงหลี่ (อังกฤษ: Tongli, Tong-Li; จีน: 同里; พินอิน: Tónglǐ)) ในอู๋เจียง (อังกฤษ: Wujiang; จีนตัวย่อ: 吴江区; จีนตัวเต็ม: 吳江區; พินอิน: Wújiāng Qū),) มณฑลเจียงซู (อังกฤษ: Jiangsu; จีนตัวย่อ: 江苏省; จีนตัวเต็ม: 江蘇省; พินอิน: Jiāngsū shěng) ประเทศสาธารณรัฐประชาชนจีน ในปี ค.ศ. 2001 สวนแห่งนี้ยังได้รับการบันทึกเป็นมรดกโลกร่วมกับสวนโบราณ เมืองซูโจว แห่งอื่น ๆ โดยองค์การการศึกษา วิทยาศาสตร์ และวัฒนธรรมแห่งสหประชาชาติ
ประวัติศาสตร์[แก้]
สวนทุ่ยซือสร้างขึ้นเมืองปี ค.ศ. 1885 โดยเหรินหลานเซิง (อังกฤษ: Ren Lansheng; จีนตัวย่อ: 任兰生; พินอิน: Rènlánshēng) ข้าราชการในราชสำนักซึ่งทำงานอยู่ในมณฑลอานฮุย (อังกฤษ: Anhui province; จีน: 安徽; พินอิน: Ānhuī) ผู้ถูกกล่าวหาว่ามีความผิด ชื่อของสวนได้มาจากบทกวีที่มีชื่อว่าจั่วฉวน (อังกฤษ: Zho Zhuan; จีน: 左傳; พินอิน: Zuǒ chuán) หรือตำนานของจั่วชิวหมิง (Zhuo Qiuming's Chronicles; จีน : 左丘明; พินอิน: Zuǒ Qiūmíng) ซึ่งกล่าวว่า "Lin Fu really is a gentleman when he forwards proposals, he shows loyalty to his country, when he retreats he reflects and mends his ways".[1] โดยมีหยวนหลง (อังกฤษ: Yuanlong; จีนตัวย่อ: 袁龙) เป็นผู้ออกแบบสวน
การออกแบบ[แก้]
ด้วยขนาด 6,600 ตารางเมตร (71,000 ตารางฟุต) สวนแห่งนี้ได้แบ่งพื้นที่สวนเป็นส่วนอาคารที่พักอาศัยในพื้นที่ตะวันออก และเป็นสวนหลักในพื้นที่ตะวันตก มีสวนขนาดเล็กสองแห่งเชื่อมส่วนทั้งสอง[2] การออกแบบสวนแห่งนี้มีความแปลกใหม่จากสวนแบบดั้งเดิมคือใช้แกนทิศตะวันออกและตะวันตกแทนการออกแบบในแนวทิศเหนือและทิศใต้ที่นิยมกัน รูปแบบการวางอาคารโดยรอบสระน้ำใช้หลักการอยู่ใกล้น้ำซึ่งเป็นการก่อสร้างอาคารให้ตั้งอยู่เหนือขอบสระน้ำ จึงเป็นที่มาของชื่อที่นิยมเรียกสวนแห่งนี้อีกชื่อหนึ่งว่า "สวนลอยน้ำ (The Garden Floating on Water)"
| องค์ประกอบของสวนและคำอธิบาย | |
|---|---|
| สวนตะวันออก (East Garden) | |
|
โถงแห่งความงาม (Gathering Beauty Tower)
เป็นหอทรงหกเหลี่ยมติดกับกำแพงของสวนตะวันออก |
|
ประตูทางเข้า (Entry Gate)
ประตูทางเข้าด้านถนนถงหลี่ |
|
โถงทางเข้า (Entry Hall) |
|
เรือนพักรับรอง (Guesthouse)
เป็นอาคารที่ตั้งอยู่ด้านตรงข้ามกับหอชมจันทร์ในฤดูใบไม้ผลิอันยาวนาน (Lasting Spring and Moon Viewing Tower) |
|
โถงเรือ (Land Boat)
เป็นอาคารโถงเริอ (boat hall) ที่มีระเบียงด้านหน้า ตั้งอยู่ครงข้ามกับ (Leisure Snatching Round Gate) ใช้สำหรับเป็นสถานที่เล่นดนตรี |
|
หอชมจันทร์ในฤดูใบไม้ผลิอันยาวนาน (Lasting Spring and Moon Viewing Tower)
อาคารสองชั้น ด้านหน้ามีระเบียง ตัวอาคารหันเข้าหาสวนต้อนรับ (Reception Courtyard) และมีบันไดเชื่อมต่อไปยังหอแห่งความงาม (Tower of Gathering Beauty) ได้ |
|
สวนต้อนรับ (Reception Courtyard)
เป็นสวนหลักของสวนตะวันออก เชื่อมต่อกับประตู Leisure Snatching Round Gate |
|
โถงหวังเสียง (Wan Xiang Hall)
ตั้งชื่อตามนามปากกา (pseudnym) ของเหรินหลานเซิง (Ren Langsheng) ที่มีชื่อว่าหวังเสียง (Wang Xiang; 王祥) เป็นอาคารสองชั้นรูปทรงตัวอักษรยูในภาษาอังกฤษ เคยใช้เป็นอาคารที่พักหลักของครอบครัวผู้เป็นเจ้าของสวน |
| สวนตะวันตก (West Garden) | |
|
เรือฆราวาส (A Secular Boat)
อาคารเรือที่สร้างอยู่บริเวณสระน้ำ |
|
สะพานสวรรค์ (Celestial Bridge)
ทางเดินยกระดับที่มีหลังคาคลุม เชื่อมระหว่างระเบียงสายฝนอันเย็นฉ่ำ (Soft Rain Brings Coolness Terrace) และหอแห่งความทุกข์ยาก (Hardship Tower) สามารถเดินขึ้นสะพานสวรรค์ได้จากบันไดเมฆ (cloud stairway) ซึ่งตั้งอยู่บริเวณระเบียงสายฝนพรำอันเย็นฉ่ำ (Soft Rain Brings Coolness Terrace) เป็นอาคารหลังหนึ่งที่มีชื่อเสียงมากในบรรดาสวนโบราณเมืองซูโจว |
|
หอแห่งความทุกข์ยาก (Hardship Tower)
เป็นอาคารสองชั้นที่มีระเบียงอยู่บริเวณชั้นล่าง |
|
ศาลาดอกบัวบาน (Lotus Blossoms Pavilion)
ศาลาทรงสี่เหลี่ยมตั้งอยู่เหนือสระน้ำ |
|
ระเบียงดนตรี (Music Terrace) |
|
โถงดอกหอมหมื่นลี้ (Osmanthus Hall)
ได้ชื่อมาจากเหล่าต้นดอกหอมหมื่นลี้ (Osmanthus fragrans) ที่ปลูกอยู่ในบริเวณนั้น |
|
ศาลาก้อนเมฆหลับไหล (Sleeping Cloud Pavilion)
ศาลาทรงสี่เหลี่ยมสร้างอยู่ด้านบนยอดของเนินเขา มีห้องลักษณะอุโมงค์ (grotto room หรือห้องที่มีผนังปิดสามด้าน) ที่อยู่ด้านล่างศาลาแห่งนี้ |
|
ระเบียงสายฝนพรำอันเย็นฉ่ำ (Soft Rain Brings Coolness Terrace)
มีโครงสร้างอาคารเชื่อมต่อกับสะพานสวรรค์ (celestial bridge) และบันไดเมฆ (cloud stairway) |
|
Thatched Hall of Retreat and Reflection
เป็นโถงหลักในสวนตะวันตก มีระเบียงหินทางด้านหน้าอาคารยื่นอยู่บนสระน้ำ สามารถมองเห็นทัศนียภาพกว้างของสวนและสระน้ำได้จากระเบียงนี้ |
ดูเพิ่ม[แก้]
หมายเหตุ[แก้]
อ้างอิง[แก้]
- Yuan (袁), Xuehan (学汉) (2004). The Classical Gardens of Suzhou (苏州古典园林). CIP. p. 217. ISBN 7-214-03763-7. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2009-11-25. สืบค้นเมื่อ 2014-06-13.
{{cite book}}: ไม่รู้จักพารามิเตอร์|coauthors=ถูกละเว้น แนะนำ (|author=) (help)
- Terebess LLC (June 24, 2004), The Retreat and Reflection Garden, สืบค้นเมื่อ 2009-03-01
แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]
