สมุทร์ สหนาวิน

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
สมุทร์ สหนาวิน
ผู้บัญชาการทหารเรือ
ดำรงตำแหน่ง
1 ตุลาคม พ.ศ. 2523 – 30 กันยายน พ.ศ. 2524
ก่อนหน้าพลเรือเอกกวี สิงหะ
ถัดไปพลเรือเอกสมบูรณ์ เชื้อพิบูลย์
รัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงมหาดไทย
ดำรงตำแหน่ง
11 มีนาคม พ.ศ. 2524 – 19 ธันวาคม พ.ศ. 2524
รัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงกลาโหม
ดำรงตำแหน่ง
19 ธันวาคม พ.ศ. 2524 – 22 เมษายน พ.ศ. 2526
ข้อมูลส่วนบุคคล
เกิด8 กรกฎาคม พ.ศ. 2464
เสียชีวิต28 ตุลาคม พ.ศ. 2547
คู่สมรสคุณหญิง สมบูรณ์ สหนาวิน (รังสิพราหมณกุล)
ยศที่ได้รับการแต่งตั้ง
รับใช้ ไทย
สังกัด กองทัพเรือไทย
กองอาสารักษาดินแดน
ยศ พลเรือเอก
นายกองเอก[1]

พลเรือเอก สมุทร์ สหนาวิน (อังกฤษ: Samut Sahanavin) (8 กรกฎาคม พ.ศ. 2464 - 28 ตุลาคม พ.ศ. 2547) อดีตผู้บัญชาการทหารเรือ รัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงมหาดไทย และรัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงกลาโหม

ประวัติ[แก้]

พลเรือเอก สมุทร์ สหนาวิน เป็นบุตรชายของ นายนาวาตรี หลวงเจนจบสมุทร์ (เจือ สหนาวิน) ต้นตระกูลสหนาวิน กับนางแพ สหนาวิน มีพี่สาวต่างมารดา 1 คนซึ่งเกิดกับนางแช่ม สหนาวิน น้องสาวของนางแพ และน้องชายร่วมมารดาอีก 1 คนคือ วีระ สหนาวิน ด้านชีวิตครอบครัวสมรสกับ กับคุณหญิง สมบูรณ์ สหนาวิน (รังสิพราหมณกุล) บุตรีพระมหาราชครูพิธีศรีวิสุทธิคุณวิบูลเวทย์บรมหงส์พรหมพงศ์พฤฒาจารย์ (สวาสดิ์ รังสิพราหมณกุล) ประธานพราหมณ์ราชสำนัก และนาง วามเทพมุนี (เล็ก รังสิพราหมณกุล) มีบุตรธิดา 2 คน คือ พลเรือโท สุริยะ สหนาวิน ร.น. และนาง ดวงกมล นภสินธุวงศ์

พลเรือเอก สมุทร์ สหนาวิน ถึงแก่อนิจกรรม เมื่อวันที่ 28 ตุลาคม พ.ศ. 2547 มีพิธีพระราชทานเพลิงศพเมื่อวันที่ 22 มีนาคม พ.ศ. 2548 ณ ฌาปนสถานกองทัพเรือ วัดเครือวัลย์วรวิหาร

ตำแหน่งสำคัญในราชการ[แก้]

พลเรือเอก สมุทร์ สหนาวิน ดำรงตำแหน่งผู้บัญชาการทหารเรือ ระหว่างวันที่ 1 ตุลาคม พ.ศ. 2523 ถึง 30 กันยายน พ.ศ. 2524 และดำรงตำแหน่งรัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงมหาดไทย เมื่อวันที่ 11 มีนาคม พ.ศ. 2524[2] จากนั้นจึงพ้นจากตำแหน่งรัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงมหาดไทย ไปดำรงตำแหน่งรัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงกลาโหม[3] เมื่อวันที่ 19 ธันวาคม พ.ศ. 2524 จนถึงวันที่ 22 เมษายน พ.ศ. 2526 และดำรงตำแหน่ง สมาชิกวุฒิสภา พ.ศ. 2526

เครื่องราชอิสริยาภรณ์[แก้]

เครื่องราชอิสริยาภรณ์ไทย[แก้]

เครื่องอิสริยาภรณ์สากล[แก้]

เครื่องราชอิสริยาภรณ์ต่างประเทศ[แก้]

  •  มาเลเซีย :
    • พ.ศ. 2524 - เครื่องราชอิสริยาภรณ์หยาง มูเลีย เซเตีย มาห์โกตา มาเลเซีย ชั้นที่ 2[4][5]

ดูเพิ่ม[แก้]

อ้างอิง[แก้]

แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]