สตีล (บาสเกตบอล)

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

ในบาสเกตบอล สตีล (อังกฤษ: steal) ใช้เรียกเมื่อผู้เล่นฝ่ายตั้งรับสามารถแย่งลูก ปัดและรับลูก หรือ ปัดลูกบาสเกตบอลไปเข้ามือผู้เล่นอื่นของฝ่ายรับ จากผู้เล่นฝ่ายรุกระหว่างการเลี้ยงลูกหรือส่งลูก ฝ่ายรับต้องไม่ถูกมือผู้เล่นอีกฝ่ายมิฉะนั้นจะถือเป็นฟาล์ว

สตีลไม่ถือเป็นตัววัดที่ดีเสมอไป สำหรับวัดความสามารถในการเล่นตั้งรับของผู้เล่นหนึ่ง ๆ แต่ผู้เล่นมีชื่อเสียงหลายคน เช่น ไมเคิล จอร์แดน หรือ อัลเลน ไอเวอร์สัน ก็มีชื่อในเรื่องการสตีลและนำลูกวิ่งไปทำคะแนน หรือที่เรียกว่า ฟาสต์เบรก (fastbreak)

โดยทั่วไปการ์ดที่มีความคล่องแคล่วว่องไวมักจะทำสตีลได้ดี แต่เซ็นเตอร์บางคน เช่น ฮาคีม โอลาจูวอน (Hakeem Olajuwon) ก็สามารถทำสตีลสูงสุดในทีม และอยู่ในอันดับต้น ๆ ของลีกเอ็นบีเออยู่หลายสมัย

สถิติเกี่ยวกับสตีลในลีกเอ็นบีเอ[แก้]

หมายเหตุ: เอ็นบีเอเริ่มจดบันทึกสถิติเกี่ยวกับสตีลในฤดูกาล 1973-74 จึงไม่มีข้อมูลผลงานสตีลของผู้เล่นเก่ง ๆ ก่อนหน้านี้

สถิติสูงสุดตลอดอาชีพการเล่น[แก้]

  1. จอห์น สต็อกตัน (John Stockton) - 3265 สตีล (19 ฤดูกาล)
  2. เจสัน คิดด์ (Jason Kidd) - 2559 สตีล (18 ฤดูกาล ปัจจุบันยังเล่นอาชีพอยู่)
  3. ไมเคิล จอร์แดน (Michael Jordan) - 2514 สตีล (15 ฤดูกาล )

สถิติสูงสุดในฤดูกาลเดียว[แก้]

  1. อัลวิน รอเบิร์ตสัน (Alvin Robertson) - 301 สตีล (ฤดูกาล 1985-86 กับทีมซานแอนโตนิโอ สเปอรส์)
  2. ดอน บิวส์ (Don Buse) - 281 สตีล (ฤดูกาล 1976-77 กับทีมอินดีอานา เพเซอรส์)
  3. ไมเคิลเรย์ ริชาร์ดสัน (Michealray Richardson) - 265 สตีล (ฤดูกาล 1979-80 กับทีมนิวยอร์ก นิกส์)

แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]