สงคราม ป.เปาอินทร์

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
สงคราม ป.เปาอินทร์
ชื่อจริงค้ำ หมดมา
รุ่นสตอร์วเวท
เกิด25 มีนาคม พ.ศ. 2509 (58 ปี)
จังหวัดเพชรบูรณ์
ชกทั้งหมด30
ชนะ23
ชนะน็อก12
แพ้5
เสมอ2
ผู้จัดการพ.ต.ท.ประจวบ เปาอินทร์
นิวัฒน์ เหล่าสุวรรณวัฒน์
ค่ายมวยป.เปาอินทร์
แกแล็คซี่บ็อกซิ่งโปรโมชั่น

สงคราม ป.เปาอินทร์ อดีตแชมป์เฉพาะกาลของสมาคมมวยโลก (WBA) และแชมป์ของสมาคมมวยแห่งทวีปเอเชีย (PABA) ในรุ่นมินิมั่มเวท (พิกัดน้ำหนัก 105 ปอนด์) เป็นน้องชายฝาแฝดของ ชนะ ป.เปาอินทร์ อดีตแชมป์โลกในรุ่นเดียวกันนี้ของ WBA

ประวัติ[แก้]

สงคราม เกิดเมื่อวันที่ 25 มีนาคม พ.ศ. 2509 ที่บ้านเลขที่ 191 หมู่ 12 บ้านน้ำหลุม ตำบลบ้านกลาง อำเภอหล่มสัก จังหวัดเพชรบูรณ์ มีชื่อจริงว่า ค้ำ หมดมา เป็นบุตรชายของนายหำ และนางทองปาน หมดมา สงครามแท้ที่จริงแล้วเป็นพี่ชายของชนะ โดยคลอดก่อน แต่ตามความเชื่อของในท้องถิ่นที่ว่า ฝาแฝดที่คลอดทีหลังจะเป็นพี่ สงครามจึงกลายเป็นพี่ชายของชนะไปตามความเชื่อนี้ การศึกษาจบการศึกษาชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6 (ม.6)

ก่อนจะมาชกมวยสากล สงครามเคยชกมวยไทยมาก่อน และเป็นแชมป์ถึง 5 สมัย ของสนามมวยเวทีลุมพินี โดยเริ่มการชกมวยไทยจากแถบจังหวัดภาคเหนืออันเป็นบ้านเกิด เป็นรองแชมป์ของภูมิภาค ใช้ชื่อว่า "ลมเหนือ ศักดิ์ชัยณรงค์" เมื่อชนะได้เป็นแชมป์โลกแล้ว ทางผู้จัดการคือ "แชแม้" นิวัฒน์ เหล่าสุวรรณวัฒน์ ต้องการจะสร้างสงครามให้เป็นแชมป์โลกฝาแฝดอีกคน เหมือนเช่น เขาทราย-เขาค้อ แกแล็คซี่ ซึ่งเป็นคู่แชมป์โลกฝาแฝดคู่แรกของตนที่เคยโด่งดังมาก่อน สงครามขึ้นชกมวยสากลครั้งแรกเมื่อ 9 พฤษภาคม พ.ศ. 2536 ชนะน็อค ฮิเดโอะ ซูซุกิ ยก 3 ซึ่งเป็นการชกเป็นคู่ประกอบรายการในการป้องกันตำแหน่งแชมป์โลกครั้งแรกของชนะ จากนั้น ชกชนะรวดมาตลอด จนกระทั่ง ในปลายปี พ.ศ. 2538 เมื่อชนะเสียแชมป์โลกให้กับ โรเซนโด อัลบาเรซ นักมวยชาวนิคารากัวไปอย่างไม่คาดฝัน ในต้นปี พ.ศ. 2540 สงครามจึงได้มีโอกาสขึ้นชิงแทน แต่ปรากฏว่าเป็นฝ่ายแพ้น็อกไปอย่างหมดรูป

จากนั้น สงครามได้ครองแชมป์ PABA ในรุ่นมินิมัมเวท และต่อมาในต้นปี พ.ศ. 2542 หลังจากที่ริการ์โด โลเปซ แชมป์ WBC ได้ชกล้มแชมป์กับโรเซนโด อัลบาเรซ แชมป์โลก WBA และเป็นฝ่ายชนะ พร้อมทั้งมีข่าวว่าจะเลื่อนขึ้นไปชกในรุ่นไลท์ฟลายเวท สงครามจึงได้มีโอกาสชิงแชมป์อีกครั้ง แต่เป็นแชมป์เฉพาะกาล กับ รอนนี่ มากราโม นักมวยชาวฟิลิปปินส์ ที่พัทยาโดยเกิดอุบัติเหตุหัวทั้งคู่ชกกันเกิดเป็นแผลแตก เมื่อรวมคะแนนกันแล้ว สงครามเป็นฝ่ายชนะคะแนนไปอย่างค้านสายตา แต่ต่อมาทางสมาคมมวยโลกก็ได้ปลดสงครามออกจากตำแหน่งเมื่อไปชกนอกรอบ แพ้คะแนน ฮิโรชิ มัตสุโมโตะเมื่อ 16 พฤษภาคม พ.ศ. 2542[1]

หลังจากถูกปลด สงครามหยุดชกไป 2 ปี กลับมาชกอีกใน พ.ศ. 2544 แต่ก็ชกแพ้บ้าง ชนะบ้าง สุดท้ายจึงแขวนนวมไปหลังจากชกแพ้คะแนน คัตสุนาริ ทากายามะ เมื่อ 14 ตุลาคม พ.ศ. 2545 ซึ่งหลังแขวนนวมแล้ว ปรากฏว่าทั้งสงครามและชนะมีข่าวคราวว่า มีสภาพความเป็นอยู่ที่ไม่ค่อยดีนัก และต้องการความช่วยเหลือ[2]

เกียรติประวัติ[แก้]

อ้างอิง[แก้]