เขตรักษาพันธุ์แพนด้ายักษ์แห่งเสฉวน
| เขตรักษาพันธุ์แพนด้ายักษ์แห่งเสฉวน วั่วหลง ภูเขาซื่อกูเหนียง และทิวเขาเจียจิน * | |
|---|---|
 แหล่งมรดกโลกโดยยูเนสโก | |
  | |
| ประเทศ | มณฑลเสฉวน  จีน |
| ประเภท | มรดกโลกทางธรรมชาติ |
| เกณฑ์พิจารณา | (x) |
| ประวัติการขึ้นทะเบียน | |
| ขึ้นทะเบียน | 2549 (คณะกรรมการสมัยที่ 30) |
| * ชื่อตามที่ได้ขึ้นทะเบียนในบัญชีแหล่งมรดกโลก ** ภูมิภาคที่จัดแบ่งโดยยูเนสโก | |
เขตรักษาพันธุ์แพนด้ายักษ์แห่งเสฉวน (จีนตัวย่อ: 四川大熊猫栖息地; จีนตัวเต็ม: 四川大熊貓棲息地; พินอิน: Sìchuān Dàxióngmāo Qīxīdì, ซื่อชวนต้าฉงเมาชีซีตี้) ตั้งอยู่ทางตะวันตกเฉียงใต้ของมณฑลเสฉวน ประเทศสาธารณรัฐประชาชนจีน เป็นสถานที่เพาะพันธุ์และบ้านของแพนด้ายักษ์ (หมีแพนด้า) กว่าร้อยละ 30 ของแพนด้ายักษ์ทั่วโลก สัตว์ใกล้ศูนย์พันธุ์หลากหลายสายพันธุ์อื่น ๆ เช่น เสือดาวหิมะ เสือลายเมฆ และแพนด้าแดงอีกด้วย นอกจากนั้นแล้วยังเป็นสถานที่ที่อุดมสมบูรณ์ด้วยพืชพรรณนานาชนิด ประมาณ 5,000 ถึง 6,000 สปีชีส์ และคาดว่ามีความใกล้เคียงกับป่ายุคเทอร์เชียรี
เขตรักษาพันธุ์แพนด้ายักษ์มีพื้นที่ทั้งหมด 9,245 ตารางกิโลเมตร หรือ 5,778,125 ไร่ กินอาณาบริเวณ 7 เขตสงวนธรรมชาติ (自然保护区; Nature Reserve) และ 9 อุทยานทัศนียภาพ (景名胜区; Scenic Parks)
มรดกโลก[แก้]
เขตรักษาพันธุ์แพนด้ายักษ์แห่งเสฉวนได้จดทะเบียนเป็นมรดกโลกในการประชุมคณะกรรมการมรดกโลกสมัยสามัญครั้งที่ 30 เมื่อปี พ.ศ. 2549 ที่กรุงวิลนีอัส ประเทศลิทัวเนีย ด้วยข้อกำหนดและหลักเกณฑ์ในการพิจารณา ดังต่อไปนี้
- (x) - เป็นถิ่นที่อยู่อาศัยของชนิดสัตว์และพันธุ์พืชที่หายากหรือที่ตกอยู่ในสภาวะ อันตราย แต่ยังคงสามารถดำรงชีวิตอยู่ได้ ซึ่งรวมถึงระบบนิเวศอันเป็นแหล่งรวมความอุดมสมบูรณ์ของพืชและสัตว์ที่ทั่วโลกให้ความสนใจด้วย
อ้างอิง[แก้]
 | บทความอาคาร หรือ สถานที่สำคัญนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล |