ศุกร์รัตติกาล

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ศุกร์รัตติกาล  
ผู้ประพันธ์การ์ธ นิกซ์
ชื่อเรื่องต้นฉบับLady Friday
ผู้แปลแสงตะวัน
ศิลปินปกหริรักษ์ มงคลพร
ประเทศประเทศไทย
ภาษาไทย
ชุดอาณาจักรแห่งกาลเวลา
ประเภทนวนิยายแฟนตาซี, วรรณกรรมเยาวชน
สำนักพิมพ์สำนักพิมพ์เอ็นเธอร์บุ๊คส์ในเครือสำนักพิมพ์แจ่มใส
วันที่พิมพ์ก่อนวันที่ 24 เม.ย. พ.ศ. 2551
ชนิดสื่อหนังสือปกอ่อน พิมพ์ด้วยกระดาษถนอมสายตา
หน้า248 หน้า
ISBNISBN 978-974-09-0296-6 ข้อผิดพลาดพารามิเตอร์ใน {{ISBNT}}: invalid character
เรื่องก่อนหน้าอาณาจักรแห่งกาลเวลา ตอน พฤหัสเจ้าศาสตรา 
เรื่องถัดไปอาณาจักรแห่งกาลเวลา ตอน เสาร์มนตรา 

ศุกร์รัตติกาล เป็นหนังสือเล่มที่ 5 ของหนังสือชุดอาณาจักรแห่งกาลเวลา ของ การ์ธ นิกซ์ นักเขียนชาวออสเตรเลียปัจจุบันได้รับการแปลเป็นภาษาไทยแล้ว โดยสำนักพิมพ์ "แจ่มใส" ปัจจุบันออกจำหน่ายแล้ว 6 เล่ม อีก 5 เล่มคือจันทร์มหันตภัย อังคารอหังการ พุธเพชฌฆาต พฤหัสเจ้าศาสตรา และเสาร์มนตรา


เนื้อเรื่องย่อ[แก้]

ผู้ดูแลสี่ในเจ็ดคนได้ถูกพิชิตแล้ว กุญแจสี่ดอกแรกอยู่ในมือของอาเธอร์ แต่แผนการร้ายของวันข้างหน้ายังคงดำเนินต่อไป เท่านั้นยังไม่พอ คนเป่าปี่ ลูกชายของมหาสถาปนิกได้ปรากฏตัวขึ้นและอ้างสิทธิ์เป็นทายาทของบ้านโดยชอบธรรม พร้อมกับทหารนิทลิ่งใหม่ที่พร้อมจู่โจมทุกเมื่อ

แต่ศึกครั้งนี้ก็ต้องสงบลงชั่วคราว เมื่อมีผู้ส่งสาสน์จากท่านหญิงวันศุกร์ ซึ่งขอสละอำนาจของตนเอง ทิ้งกุญแจดอกที่ห้าและจากไปในอาณาจักรชั้นที่สอง มายังอาเธอร์ คนเป่าปี่ และเสาร์เลอเลิศ จนเกิดศึกเล็กๆ ขึ้รระหว่างทั้งสาม ถึงแม้มันอาจเป็นแผนลวง แต่อาเธอร์ก็ต้องตอบรับ และพาตัวเองเข้าสู่ดินแดนที่เหน็บหนาวที่สุดของบ้าน

ภารกิจต่อไป ไม่ธรรมดา ไม่เหมือนกับวันก่อนๆ อาเธอร์ เพนฮาลิกอน เด็กชายอายุ 12 ปีธรรมดาๆ ที่ไม่ธรรมดา และกุญแจดอกที่สี่ จำต้องเดินทางไปยังบ้านเบื้องกลางอันลึกลับ ที่ซึ่งมีคลองหลวงขับกระดาษ และที่ราบสูงสามชั้นเป็นปราการ เพื่อเดินทางไปยัง "หออาลักษณ์" ณ ชั้นบนสุดของบ้านเบื้องกลาง อาเธอร์จะต้องค้นหาพินัยกรรมส่วนที่ห้า และไปให้ถึงกุญแจดอกที่ห้าก่อนสองพลเมืองผู้ยิ่งใหญ่จะพบเข้าเสียก่อน

ในขณะเดียวกัน พลังที่แทรกซึมเข้าสู่ร่างกายของเด็กชาย กำลังกัดกินตัวตนเขาและเปลี่ยนแปลงให้เขาเป็นผู้ "ไม่" รู้ตายเข้าไปทุกที...

[1]

ตัวละครสำคัญ[แก้]

  • ท่านหญิงวันศุกร์

ดูเพิ่มที่ ท่านหญิงวันศุกร์

  • คุณหญิงพรีมัส ส่วนที่หนึ่งถึงสี่ของพินัยกรรม ในตอนต้นของเรื่อง เธอสวมชุดยาวสีแดงสดแซมทอง รัดเข็มขัดหนังไว้เสียบกุญแจดอกแรก สอดถุงมือกุญแจดอกที่สองซึ่งพับไว้ ประดับฝักพิเศษตรงสะโพกไว้ใส่กุญแจดอกที่สาม[2] เธอเผยความเกรี้ยวกราดของส่วนที่สี่ด้วยการเผยเขี้ยวและลิ้นของงู[3] ก่อนเสนอให้กำจัดเด็กของคนเป่าปี่ทุกคนในอาณาเขตของท่านอาเธอร์[4] แต่อาเธอร์ก็ได้การโต้แย้งเพราะพวกเขาไม่มีความผิด[5] เธอเลวร้ายลงเรื่อยๆ และยังกล่าวชิงชังความรัก ที่ "...ไม่มีประโยชน์ใดในบ้าน"[6]
  • เอเมเลน่า (Emelena) เป็นผู้รวบรวมกระดาษขั้นสอง[7] (ขั้นอาวุโส) แห่งสมาคมวิชาชีพชั้นสูงฯ[8] ลำดับที่ 10,218 ตามความสำคัญ[7] ชุดของเธอทำมาจากแถบสีเงินเล็กๆ หลายชิ้น สวมทับด้วยผ้ากันเปื้อน[9] ท่านหญิงวันศุกร์มอบหมายให้เธอทำหน้าที่ส่งสาสน์แก่อาเธอร์[7] (คนที่ส่งสาส์นให้คนเป่าปี่ เป็นผู้ชาย[10] ส่วนวันเสาร์เลอเลิศ ไม่ทราบ)
  • เอลิบาเซธ ทองแผ่น (Elibazeth Flat Gold) เป็นหัวหน้าของคนงานในโรงงานปิดทองภายใต้การควบคุมของสมาคมวิชาชีพปิดทองประดับหน้าหนังสือ ซึ่งตั้งอยู่บนที่ราบชั้นล่างสุดของบ้านเบื้องกลาง เธอจดจ่ออยู่กับงานและไม่เต็มใจที่จะช่วยอาเธอร์ แต่เธอก็ยินยอมที่จะให้ความรู้เกี่ยวกับบ้านเบื้องกลาง และมอบแผ่นโลหะปิดทองที่มหาสถาปนิกใช้กับพินัยกรรมของนาง (อย่างไม่เต็มใจ) ซึ่งมีความสำคัญต่ออาเธอร์ในเวลาต่อมา[11]
  • เบนเนอเร็ท อูแกม (Bannaret Ugham) หรือ "อุ๊กกี้" ทหารนิทลิ่งใหม่และผู้ปกป้องคุ้มครองให้กับ ซูซี่ ฟ้า และ เฟรด ทอง ในการเดินทาง การพูดของเขาเป็นสำเนียงโบราณ ถึงแม้ในใจของเขาอยากจะเป็นชาวนามากกว่าเป็นทหาร แต่เขาก็มีความจงรักภักดีต่อคนเป่าปี่ผู้สร้าง เขาถูกช่องว่างของสุญญะอันเป็นกับดับของวันศุกร์กลืนเข้าไป
  • มิลคา (Milka) พลเมืองที่ทำงานอยู่ในสถานปลีกวิเวกของท่านหญิงวันศุกร์ มีลำดับความสำคัญในชุมทางเข้าเล่มรองจากจาเคม เธออาสามาเพราะคิดว่าจะได้เลื่อนขั้น แต่ก็ต้องมาพบกับงานที่น่าเบื่อ และยังต้องมาดูแลเฟโอรินอีกด้วย เธอกับเฟโอรินนำตัวลีฟออกไปให้แฮริสัน ต่อมาเมื่อลีฟจะหลอกให้เฟโอรินพาเธอไปหาโทรศัพท์ เธอก็ปรากฏตัวขึ้น และได้ยินสิ่งที่ลีฟพูดทั้งหมด เธอกับเฟโอรินจึงต้องซ่อนตัว ตอนท้าย เธอกับเฟโอรินหนีต้นไม้ขึ้นเรืออวกาศของลูกทะเลในขณะเกิดเหตุชุลมุน จึงถูกจับเป็นลูกเรือของกัปตันในที่สุด
  • เฟโอริน (Feorin) พลเมืองที่ทำงานอยู่ในสถานปลีกวิเวกของท่านหญิงวันศุกร์ อดีตมือรอหมุนที่หกของเครื่องกดหนังสือใหญ่ ชุมทางเข้าเล่ม บ้านเบื้องกลาง เป็นคนซุ่มซ่ามและไม่ฉลาด จึงตกอยู่ภายใต้การดูแลของมิลคา เขาเกลียดการทำงานที่นี่และอยากกลับบ้านจะแย่ เขาถูกส่งตัวมาหลังจากจาเคมยึดสายการเข้าเล่มของเขา[12] เขากับมิลคาเป็นคนพาตัวลีฟไปส่งให้แฮริสัน ต่อมาเขาถูกลีฟหลอกให้พาไปหาโทรศัพท์ แต่ก็ถูกมิลคาจับได้ ทั้งสองจึงต้องไปซ่อนตัว ภายหลังหลบหนีขึ้นเรือของลูกทะเลจนถูกจับเป็นลูกเรือในที่สุด
  • ปีเตอร์ เพอร์คิน (Peter Pirkin) คนผลักกระดาษเอก ชั้นหนึ่ง ลำดับที่ 65,898,756 ตามความสำคัญ เป็นพลเมืองที่รับผิดชอบท่าเรือหมายเลขสิบเจ็ด ย่านน้ำที่สิบสอง เป็นเลขานุการสาขาของสมาคมผู้ขับเคลื่อนทางน้ำมีเกียรติสูงส่ง เขาสวมเสื้อผ้าที่ทำมาจากกระดาษเอกสาร เป็นคนเคร่งครัดในกฎระเบียบ ตอนแรกเขาไม่ให้อาเธอร์กับคนอื่นๆ เข้าไปเพราะไม่ได้เป็นสมาชิกของสมาคม แต่ก็ยินยอมให้อาเธอร์และเพื่อนๆ เดินทางบนแพของเขาไปในที่สุดเนื่องจากเหตุสุดวิสัย[11]
  • จาเคม (Jakem) พลเมืองผู้หนึ่งซึ่งอยู่ในที่ราบสูงบนสุด เป็นหัวหน้าคนเข้าเล่ม นายช่างกดหนังสือและเป็นสมาชิกของสมาคมวิชาชีพชั้นสูง ลำดับที่ 1,000 ตามความสำคัญ เขาทำหน้าที่แทนยามเที่ยงของวันศุกร์ในขณะที่เขาไม่อยู่ เขาพยายามจะลอบฆ่าอาเธอร์และเพื่อนๆ ด้วยหลอกให้เข้าไปในแท่นพิมพ์ มอมยานอนหลับแล้วกดเครื่องกดลงมาบดขยี้ แต่อาเธอร์ก็ใช้พลังของกุญแจดอกที่สี่หยุดไว้ได้ จนจาเคมยอมแพ้จำนนต่ออาเธอร์และให้ความช่วยเหลือเขา ซูซี่เรียกเขาว่า "จากี้" ภายหลังเขาถูกปลดออกจากตำแหน่งหัวหน้าสมาคมวิชาชีพชั้นสูงโดยย่ำรุ่งของวันศุกร์
  • แอกซิลแรด (Axilrad) พลเมืองที่ทำงานอยู่ในสถานปลีกวิเวกของวันศุกร์ สูงหกฟุต ไม่ได้สวยมาก แต่งตัวเหมือนฟลอเรนซ์ ไนติงเกล เป็นหัวหน้าของแฮริสัน ทำหน้าที่ดูแลผู้หลับใหลในห้องเตรียมสีเหลือง เธอสงสัยอย่างมากว่าเหตุใดท่านหญิงถึงจับลีฟมา และต้องสืบความจริงให้ได้
  • แฮริสัน (Harrison)

ดูเพิ่มที่ แฮริสัน

  • ป้ามะม่วง

ดูเพิ่มที่ ป้ามะม่วง

  • ลูกทะเล

ดูเพิ่มที่ ลูกทะเล

สถานที่สำคัญ[แก้]

บ้านเบื้องกลาง[แก้]

ดูเพิ่มที่ บ้านเบื้องกลาง

สถานปลีกวิเวกของท่านหญิงวันศุกร์ในอาณาจักรชั้นที่สอง[แก้]

ดูเพิ่มที่ สถานปลีกวิเวกของท่านหญิงวันศุกร์

ข้อความตอนท้ายเรื่อง[แก้]

จากศุกร์รัตติกาล ข้อความนี้ได้เขียนอยู่บนเศษกระดาษชิ้นเล็กๆ ซึ่งซูซี่บอกว่าได้มาจากอูแกม ซึ่งก็ได้มาจากหนูเติบโตอีกทอดหนึ่ง หนูเติบโตยอมสละชีวิตเพื่อข้อความดังกล่าว ดังที่พวกอูแกมได้พบก่อนที่จะเจออาเธอร์ มันถูกฉีกออกมาจากกระดาษแผ่นที่ใหญ่กว่า และขอบยังปรากฏให้เห็นเป็นรอยประทับ ข้อความนี้คาดว่าเป็นข้อความที่วันเสาร์ต้องส่งเฟทเชอร์ออกมาตามหาระหว่างที่อาเธอร์อยู่ที่ทุ่งราบของบ้านเบื้องกลาง

For the last time, I do not wish to intervene. Manage affairs in the House as you wish. It will make little difference in the end. S

ขอกล่าวเป็นครั้งสุดท้ายว่าฉันไม่ต้องการเข้าไปยุ่งเกี่ยว เชิญจัดการกิจในบ้านตามที่เธอปรารถนา เพราะถึงอย่างไรสุดท้ายมันก็ไม่ต่างกัน อ.

จากข้อมูล "อ." น่าจะหมายถึงลอร์ดวันอาทิตย์ เพราะวันเสาร์ไม่ลงชื่อตัวเองเป็นชื่อย่ออยู่แล้ว ดังที่ปรากฏอยู่ในจดหมายของนาง หรือจากคำสั่งของนาง มักจะลงท้ายด้วย "วันเสาร์" หรือ "ท่านหญิงวันเสาร์"(จดหมายทางการ)


คำวิจารณ์[แก้]

  • "คุณนิกซ์ใช้ถ้อยคำที่กระชับและให้ความเพลิดเพลินกับงานเขียนของเขาอยู่เสมอ เขายังใส่ข้อมูลใหม่ๆ เข้าไปในเรื่องอีกด้วย..."

- สคูลไลบรารี่จัวแนล

  • "ความพยายามทำให้นิกซ์ปั่นงานได้เร็วสุดขีด อาเธอร์เป็นวีรบุรุษที่น่าสนใจคนหนึ่ง เขาซื่อสัตย์ เป็นที่นับถือ เขาคุ้นเคยกับกฎของเขาเอง เขาหวังเพียงขอจัดการทุกสิ่งทุกอย่างด้วยวิธีใดก็ได้ที่เขาจะได้กลับไปใช้ชีวิตตามปกติอีกครั้ง"

- ชิลเดนส์ลิตเทอเรเจอร์

  • "...อัศจรรย์ ยิ่งใหญ่และซับซ้อน ตัวละครมีความแปลกใหม่ สำนวนภาษาน่าทึ่ง และมีประเด็นให้ตัดสินใจยากขึ้น ถูกใจแฟนผลงานของนิกซ์เป็นอย่างมาก"

- กลุ่มผู้สนับสนุนสิทธิ์เสียงของเยาวชน (VOYA)

[13]

ดูเพิ่ม[แก้]

อ้างอิง[แก้]

  1. เรียบเรียงใหม่จากเรื่องย่อบนปกหลัง
  2. ศุกร์รัตติกาล หน้า 23
  3. ศุกร์รัตติกาล หน้า 27
  4. ศุกร์รัตติกาล หน้า 28
  5. ศุกร์รัตติกาล หน้า 28
  6. ศุกร์รัตติกาล หน้า 33
  7. 7.0 7.1 7.2 ศุกร์รัตติการ หน้า 35
  8. ศุกร์รัตติการ หน้า 37
  9. ศุกร์รัตติการ หน้า 34
  10. Lady Friday (ฉบับอังกฤษ) หน้า 141 ใช้สรรพนาม he แทนผู้ที่ส่งสาส์นให้แก่คนเป่าปี่
  11. 11.0 11.1 "สำเนาที่เก็บถาวร". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2008-05-22. สืบค้นเมื่อ 2008-05-15.
  12. ศุกร์รัตติกาล หน้า 48
  13. http://www.powells.com/cgi-bin/biblio?isbn=9780439436588&atch=h&ymal=pp