วิค ดาร์ชิเนียน

วิค ดาร์ชิเนียน
ชื่อจริง	วัคตัง ดาร์ชิเนียน
ฉายา	Raging Bull
รุ่น	ฟลายเวท
เกิด	7 มกราคม พ.ศ. 2519 เมือง Vanadzor
ชกทั้งหมด	53
ชนะ	49
ชนะน็อก	32
แพ้	9
เสมอ	0

วิค ดาร์ชิเนียน (Vic Darchinyan; อาร์มีเนีย: Վախթանգ Դարչինյան; เกิด 7 มกราคม พ.ศ. 2519) เป็นอดีตนักมวยสากลชาวออสเตรเลีย เชื้อสายอาร์มีเนีย เป็นชาวอาร์มีเนียคนแรกที่ได้ครองแชมป์โลก

ประวัติ

วิค ดาร์ชิเนียนเคยชกมวยสากลสมัครเล่นมาก่อน เริ่มชกมวยสากลอาชีพเมื่อ พ.ศ. 2543 และกลายเป็นนักมวยชาวอาร์มีเนียคนแรกที่ได้ครองแชมป์โลก โดยชนะนฌอคไอเรนเน่ ปาเชนโก ยก 11 เมื่อ 16 ธันวาคม พ.ศ. 2547 ได้ครองแชมป์โลกรุ่นฟลายเวทของสหพันธ์มวยนานาชาติ ก่อนจะเสียแชมป์ให้โนนิโต โดแนร์เมื่อ 7 กรกฎาคม พ.ศ. 2550

หลังจากนั้น ดาร์ชิเนียนขึ้นไปชกในรุ่นซูเปอร์ฟลายเวท ได้ครองแชมป์โลกรุ่นซูเปอร์ฟลายของสหพันธ์มวยนานาชาติ ชนะน็อค ดิมิทรี คีรีรอฟ ยก 5 เมื่อ 2 สิงหาคม พ.ศ. 2551 และได้ชกล้มแชมป์กับคริสเตียน มิฮาเรส แชมป์โลกรุ่นซูเปอร์ฟลายเวทของสมาคมมวยโลกและสภามวยโลก ซึ่งดาร์ชิเนียนเป็นฝ่ายชนะน็อคในยกที่ 9 เมื่อ 1 พฤศจิกายน พ.ศ. 2551 ต่อมาได้สละแชมป์ขึ้นมาชกในรุ่นแบนตัมเวท แต่ยังไมสามารถคว้าแชมป์โลกในรุ่นนี้มาครองได้

เกียรติประวัติ

• แชมป์ออสเตรเลียรุ่นฟลายเวท (2544)
• แชมป์ IBF แพนแปซิฟิกรุ่นฟลายเวท
  • ชิง 2 สิงหาคม 2545 ชนะทีเคโอ​ พนมเดช อ.ยุทธนากร ยก 4 ที่ออสเตรเลีย
  • ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 1, 13 ธันวาคม 2545 ชนะทีเคโอ​ พิเศษ ว.สุรพล ยก 3 ที่ออสเตรเลีย
  • ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 2, 11 เมษายน 2546 ชนะคะแนนโดยเทคนิค ราอูล เอลิซิโอ เมดินา ยก 8 ที่ออสเตรเลีย
  • ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 3, 13 มิถุนายน 2546 ชนะทีเคโอ วันดี สิงห์วังชา ยก 4 ที่ ออสเตรเลีย
• แชมป์โลก IBF รุ่นฟลายเวท
  • ชิง 16 ธันวาคม 2547 ชนะทีเคโอ​ อิเรเน ปาเชโก ยก 11 ที่ สหรัฐ
  • ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 1, 27 มีนาคม 2548 ชนะน็อค มาซูกิซี สกาลี ยก 8 ที่ ออสเตรเลีย
  • ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 2, 24 สิงหาคม 2548 ชนะน็อค ฆาอีร์ ฆิเมเนซ ยก 5 ที่ ออสเตรเลีย
  • ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 3, 3 มีนาคม 2549 ชนะทีเคโอ​ ดิออสกาโด กาบี ยก 8 ที่ สหรัฐ
  • ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 4, 3 มิถุนายน 2549 ชนะทีเคโอ​ ลุยส์ มัลโดนาโด ยก 8 ที่ สหรัฐ
  • ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 5, 7 ตุลาคม 2549 ชนะคะแนนโดยเทคนิค​ เกล็น โดแนร์ ยก 6 ที่ สหรัฐ
  • ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 6, 3 มีนาคม 2550 ชนะทีเคโอ​ บิกตอร์ บูโกส ยก 12 ที่ สหรัฐ
  • เสียแชมป์ 7 กรกฎาคม 2550 แพ้ทีเคโอ​ โนนิโต โดแนร์ ยก 5 ที่ สหรัฐ
• แชมป์โลก IBF รุ่นจูเนียร์แบนตัมเวท
  • ชิง 2 สิงหาคม 2551 ชนะน็อค ดิมิทรี คีรีรอฟ ยก 5 ที่ สหรัฐ
  • ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 1 และชิงแชมป์โลก WBC และ WBA (ซูเปอร์แชมป์)​ รุ่นเดียวกัน 1 พฤศจิกายน 2551 ชนะทีเคโอ​ กริสเตียน มิฆาเรส ยก 9 ที่ สหรัฐ
  • ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 2 (IBF) ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 1 (WBC,WBA)​ 7 กุมภาพันธ์ 2552 ชนะอาร์ทีดี ฆอร์เฆ อาร์เซ ยก 11 ที่สหรัฐ
  • ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 3 (IBF) ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 2 (WBC,WBA) 12 ธันวาคม 2552 ชนะทีเคโอ​ โตมัส โรฮัส ยก 2 ที่ สหรัฐ
  • ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 4 (IBF) ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 3 (WBC,WBA) 6 มีนาคม 2553 ชนะคะแนน โรดริโก เกร์เรโร ที่ สหรัฐ
  • สละแชมป์
• แชมป์ NABF รุ่นซูเปอร์แบนตัมเวท
  • ชิง 29 กันยายน 2555 ชนะคะแนน ลุยส์ เดล บาเย ที่สหรัฐ
• แชมป์ WBC - ABCO รุ่นซูเปอร์แบนตัมเวท
  • ชิง, 12 ธันวาคม 2558 ชนะอาร์ทีดี คริส เปาลิโย ยก 11 ที่ อออสเตรเลีย​
• เคยชิงแชมป์ต่อไปนี้แต่ไม่สำเร็จ
  • ชิงแชมป์โลก IBF รุ่นแบนตัมเวท เมื่อ 11 กรกฎาคม 2552 แพ้คะแนน โจเซฟ อัดเบโก ที่ สหรัฐ
  • ชิงแชมป์โลก WBA (ซูเปอร์แชมป์) รุ่นแบนตัมเวท เมื่อ 3 ธันวาคม 2554 แพ้คะแนน อันเซลโม โมเรโน ที่สหรัฐ
  • ชิงแชมป์โลก WBC รุ่นแบนตัมเวท เมื่อ 6 เมษายน 2555 แพ้คะแนน ชินซูเกะ ยามานากะ ที่ ญี่ปุ่น
  • ชิงแชมป์โลก WBA รุ่นเฟเธอร์เวท เมื่อ 31 พฤษภาคม​ 2557 แพ้ทีเคโอ​ นิโคลัส วอลเทอร์ส ยก 5 ที่ มาเก๊า
  • ชิงแชมป์โลก WBA รุ่นเฟเธอร์เวท เมื่อ 6 มิถุนายน 2558 แพ้คะแนน เฆซุส กูเอยาร์ ที่ สหรัฐ​

อ้างอิง

• ก๋องแก๋งจอมพลัง. ดาร์ชิเนียน ยังไม่เสียของยอดมวยรุ่นเล็กแห่งยุค. นิตยสารมวยโลก. ปีที่ 30 เล่มที่ 1441 18 – 24 เมษายน 2555 หน้า 9-11
• สถิติการชก boxrec.com (อังกฤษ)