วัดหนองปล้อง

พิกัด: 17°35′32″N 100°12′47″E / 17.592241°N 100.212982°E / 17.592241; 100.212982
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
วัดหนองปล้อง
ศาลาการเปรียญวัดหนองปล้อง สร้างปี พ.ศ. 2537
แผนที่
ชื่อสามัญวัดหนองปล้อง
ที่ตั้ง258 หมู่ที่ 7 ตำบลคุ้งตะเภา อำเภอเมืองอุตรดิตถ์ จังหวัดอุตรดิตถ์ 53000
ประเภทวัดราษฎร์
นิกายเถรวาท มหานิกาย
พระพุทธศาสนา ส่วนหนึ่งของสารานุกรมพระพุทธศาสนา

วัดหนองปล้อง ตั้งอยู่เลขที่ 258 บ้านหนองปล้อง หมู่ที่ 7 ตำบลคุ้งตะเภา อำเภอเมืองอุตรดิตถ์ จังหวัดอุตรดิตถ์ ตัววัดตั้งอยู่บนเนินเขาขนาดย่อม มีชื่อเดิมว่า วัดพุทธสุวรรณหงษ์บรรพต ตัววัดมีความร่มรื่นและเงียบสงบ ห่างไกลจากหมู่บ้าน ตัววัดตั้งอยู่บนเนินเขาเล็ก ๆ สามารถมองเห็นอาณาบริเวณโดยรอบได้ชัดเจน มีบรรยากาศที่สงบเหมาะแก่การปฏิบัติธรรม

ประวัติ[แก้]

วัดหนองปล้อง เป็นวัดที่ตั้งอยู่บนพื้นที่เนินเขาเตี้ย ๆ ห่างจากหนองน้ำประจำหมู่บ้านประมาณ 300 เมตร หนองน้ำนั้นชาวบ้านได้เรียกชื่อว่า “หนองปล้อง” เพราะว่ามีหญ้าปล้องขึ้นเต็มหนองน้ำนั้น ต่อมามีผู้คนมาอยู่อาศัย ทำมาหากิน และอยู่กันเป็นปึกแผ่น ได้รวมตัวกันตั้งเป็นหมู่บ้านขึ้นมา และเอาชื่อหนองน้ำนั้นเป็นชื่อหมู่บ้านว่า “บ้านหนองปล้อง” จนถึงทุกวันนี้ และชาวบ้านมี ความเห็นรวมกันว่าควรมีที่สะดวกในการบำเพ็ญกุศลใกล้ ๆ หมู่บ้าน จึงจัดการก่อสร้างที่พักสงฆ์ขึ้นมาเมื่อปีพ.ศ. 2523 บนเนินเขาเตี้ยใกล้หมู่บ้าน และได้นิมนต์พระสงฆ์มาจำพรรษาฉลองศรัทธาชาวบ้าน โดยเรียกชื่อที่พักสงฆ์นี้ว่าที่พักสงฆ์พุทธสุวรรณหงษ์บรรพต หลังจากนั้นมาก็มีพระสงฆ์จำพรรษา ตลอดมามิได้ขาดทุกปี ภายหลังชาวบ้านมีความเห็นพ้องต้องกันว่าสมควรตั้งชื่อที่พักสงฆ์เสียใหม่ว่า ที่พักสงฆ์หนองปล้อง ให้สอดคล้องกับหมู่บ้าน ต่อมานายสมคิด แย้มนุช (ผู้ใหญ่บ้าน) และ แม่ชีกิมลี้ อักษรนิติ (ผู้อุปถัมภ์วัด) พร้อมด้วยชาวบ้านได้พิจารณาว่า ที่พักสงฆ์หนองปล้องนั้นยังไม่เป็นวัดที่ถูกต้องตามกฎหมาย จึงให้ นายสมคิด แย้มนุช ทำเรื่องขออนุญาตสร้างวัด และได้รับอนุญาตให้สร้างวัดเมื่อวันที่ 21 มิถุนายน พ.ศ. 2533 แล้วได้ไปนิมนต์พระสมศักดิ์ สิรินฺธโร จากจากวัดป่าคา ตำบลประดู่ยืน อำเภอลานสัก จังหวัดอุทัยธานี มาจำพรรษาพร้อมทั้งปกครองวัดนี้ (นิมนต์มาเมื่อปี พ.ศ. 2530) และได้ก่อสร้างเสนาสนะเรื่อยมา หลังจากได้รับอนุญาตให้สร้างวัดแล้ว ต่อมาได้ดำเนินการขอตั้งวัดในพระพุทธศาสนา ซึ่งได้รับประกาศตั้งเป็นวัดขึ้นในพระพุทธศาสนา มีนามว่า “วัดหนองปล้อง” เมื่อวันที่ 14 ธันวาคม พ.ศ. 2541

อาณาเขตที่ตั้งวัด[แก้]

ความร่มรื่นภายในวัด

ที่ดินเฉพาะบริเวณที่ตั้งวัด มีเนื้อที่ 15 ไร่ กรรมสิทธิ์ที่ดินเป็นของ ส.ป.ก.

  • ทิศเหนือ ยาว 8 เส้น 12 วา 2 ศอก จดที่นายเจริญ / นายคเชน
  • ทิศใต้ ยาว 7 เส้น จดสวนป่า ส.ป.ก.
  • ทิศตะวันออก ยาว 1 เส้น 18 วา 2 ศอก จดสวนป่า ส.ป.ก.
  • ทิศตะวันตก ยาว 2 เส้น 1 วา 2 ศอก จดทางสาธารณะ

พื้นที่ตั้งของวัดมีลักษณะอยู่บนเนินเขาเตี้ย ๆ รอบเขาเป็นไร่ และสวนป่าของ ส.ป.ก. บริเวณศาลาและลานวัดตั้งอยู่บนเนินเขาหิน เหมาะสำหรับปลูกสร้างสิ่งก่อสร้างถาวรวัตถุ บริเวณเชิงเขาและโดยรอบเป็นดินอุดมสำหรับปลูกต้นไม้ยืนต้นและไม้ต่าง ๆ ทำความร่มรื่นให้แก่บริเวณวัดได้เป็นอย่างดี

ศาสนสถาน-ถาวรวัตถุ[แก้]

  • ศาลาการเปรียญ กว้าง 13 เมตร ยาว 22 เมตร สร้างเมื่อ พ.ศ. 2537
  • กุฏิสงฆ์ จำนวน 2 หลัง เป็นอาคารไม้ 1 หลัง ครึ่งตึกครึ่งไม้ 1 หลัง
  • ศาลาเอนกประสงค์ กว้าง 8 เมตร ยาว 8 เมตร สร้างเมื่อ พ.ศ. 2523 เป็นอาคารไม้

นอกจากนี้อาคารเสนาสนะต่าง ๆ ดังนี้ คือ ห้องสุขาคอนกรีต 1 หลัง และห้องสุขาไม้ / คอนกรีต 1 หลัง ปูชนียวัตถุและโบราณวัตถุ พระประธาน ปางขัดสมาธิ หน้าตักกว้าง 40 นิ้ว สูง 49 นิ้ว

ข้อมูลจำเพาะ[แก้]

ได้รับพระบรมราชานุญาตให้สร้างวัด ตามพระราชบัญญัติลักษณะการปกครองคณะสงฆ์ ร.ศ. 121 เมื่อปี พ.ศ. 2530

สังกัดการปกครองคณะสงฆ์[แก้]


อ้างอิง[แก้]

แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]

17°35′32″N 100°12′47″E / 17.592241°N 100.212982°E / 17.592241; 100.212982