มหาโพธิวิหาร

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
(เปลี่ยนทางจาก วัดมหาโพธิ์)
หมู่วิหารมหาโพธิที่พุทธคยา
แหล่งมรดกโลกโดยยูเนสโก
มหาโพธิวิหาร
ที่ตั้งพุทธคยา, รัฐพิหาร, ประเทศอินเดีย
เกณฑ์พิจารณาCultural: i, ii, iii, iv, vi
อ้างอิง1056
ขึ้นทะเบียน2002 (สมัยที่ 26)
พื้นที่4.86 ha
พิกัด24°41′46″N 84°59′29″E / 24.6960°N 84.9913°E / 24.6960; 84.9913พิกัดภูมิศาสตร์: 24°41′46″N 84°59′29″E / 24.6960°N 84.9913°E / 24.6960; 84.9913
มหาโพธิวิหารตั้งอยู่ในรัฐพิหาร
มหาโพธิวิหาร
ที่ตั้งมหาโพธิวิหาร ในรัฐพิหาร
มหาโพธิวิหารตั้งอยู่ในประเทศอินเดีย
มหาโพธิวิหาร
มหาโพธิวิหาร (ประเทศอินเดีย)

มหาโพธิวิหาร (ฮินดี: महाबोधि विहार วิหารแห่งการตรัสรู้อันยิ่งใหญ่) เป็นแหล่งมรดกโลกของยูเนสโก ซึ่งเป็นพุทธศาสนสถานเก่าแก่แต่ได้ถูกสร้างใหม่และบูรณะอยู่หลายครั้ง ตั้งอยู่ในเมืองพุทธคยา รัฐพิหาร ประเทศอินเดีย สร้างขึ้นตรงจุดที่เชื่อว่าพระโคตมพุทธเจ้าได้ตรัสรู้เป็นพระพุทธเจ้า[1]

ภายในพื้นที่มีต้นไม้ที่สืบมาจากต้นพระศรีมหาโพธิ์ที่พระพุทธเจ้าตรัสรู้ และเป็นจุดหมายปลายทางของการแสวงบุญของทั้งชาวพุทธและฮินดูเป็นเวลามากกว่าสองพันปี และมีองค์ประกอบบางส่วนที่มีอายุจากช่วงรัชสมัยของพระเจ้าอโศกมหาราช (สวรรคตราว 232 ปีก่อนคริสตกาล) สิ่งที่ปรากฏในหมู่อาคารในปัจจุบันนั้นสร้างขึ้นราวคริสต์ศตวรรษที่ 7 หรือก่อนหน้า รวมถึงได้มีการบูรณะครั้งใหญ่ในช่วงคริสต์ศตวรรษที่ 19 อย่างไรก็ตามองค์ประกอบต่าง ๆ อาจประกอบด้วยงานจากยุคต่าง ๆ บางชิ้นอาจเก่าแก่ถึงคริสต์ศตวรรษที่สองถึงสาม[2]

อาคารสร้างเลียนแบบ[แก้]

เจดีย์เลียนแบบมหาโพธิวิหารเจดีย์ วัดญาณสังวราราม

เจดีย์ของมหาโพธิวิหารได้เป็นหนึ่งในสถาปัตยกรรมที่ถูกนำไปสร้างเลียนแบบมากที่สุดชิ้นหนึ่งในศาสนาพุทธ[3] เช่น

ประเทศไทย

อ้างอิง[แก้]

  1. "World Heritage Day: Five must-visit sites in India". เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2015-08-14.
  2. Harle, 201; Michell, 228–229
  3. The Mahabodhi temple: pilgrim souvenirs of Buddhist, J. Guy, Burlington Magazine, 1991, 133, 3560357
  4. "Wat Yan & Chinese museum Viharn Sien, Pattaya | Self-guided tour | Thailand guide book". Thailand.FalkTime (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). 2019-04-30. สืบค้นเมื่อ 2019-05-30.

บรรณานุกรม[แก้]

  • Harle J.C., The Art and Architecture of the Indian Subcontinent, 1994, Yale University Press Pelican History of Art, ISBN 0300062176
  • Michell, George, The Penguin Guide to the Monuments of India, Volume 1: Buddhist, Jain, Hindu, 1989, Penguin Books, ISBN 0140081445

อ่านเพิ่ม[แก้]

แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]