รายพระนามสุลต่านแห่งแซนซิบาร์

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

สุลต่านแห่งแซนซิบาร์[แก้]

ลำดับ. สุลต่าน พระนามเต็ม พระรูป เริ่มรัชกาล สิ้นรัชกาล หมายเหตุ
1 บิน ซะอีด, มาจิดมาจิด บิน ซะอีด[A] ซัยยิด มะจิด บิน ซะอีด อัล บูเซด A black-and-white photograph of a man with a dark beard wearing a turban and robes, sitting on a patterned chair, and looking at the viewer 19 ตุลาคม 1856[1] 7 ตุลาคม 1870 บาร์กาช บิน ซะอีด พยายามที่จะแย่งชิงบัลลังก์จากพี่ชายของเขาในปี 1859 แต่ล้มเหลว ทรงต้องลี้ภัยไปบอมเบย์ 2 ปี[2]
2 บิน ซะอีด, บาร์กาชบาร์กาช บิน ซะอีด ซัยยิดเซอร์ บาร์กาช บิน ซะอีด อัล บูเซด A black-and-white photograph of a man with a dark beard wearing a turban, a dark jacket, a shirt, and a belt, sitting in a chair, and looking at the viewer 7 ตุลาคม 1870 26 มีนาคม 1888 ทรงมีส่วนสำคัญในการพัฒนาโครงสร้างพื้นฐานในแซนซิบาร์ (โดยเฉพาะสโตนทาวน์) เช่นเดียวกับ ระบบประปา โทรเลข ไฟฟ้า อาคาร ถนน เป็นต้น ทรงเลิกการค้าทาสในแซนซิบาร์โดยลงนามในการยอมรับกับอังกฤษใน ค.ศ. 1870 ห้ามการค้าทาสในรัฐสุลต่าน และปิดตลาดค้าทาสในอึมกูนาซินี.[3]
3 บิน ซะอีด, คอลีฟะห์คอลีฟะห์ บิน ซะอีด ซัยยิด เซอร์ คอลิฟะฮ์ที่ 1 บิน ซะอีด อัล-บูซะอีด A black-and-white sketch of a man with a dark beard wearing glasses, a turban, a dark jacket, and a white shirt all in front of a white background 26 มีนาคม 1888 13 กุมภาพันธ์ 1890 สนับสนุนการเลิกทาส ดังรัชกาลก่อน[4]
4 บิน ซะอีด, อาลีอาลี บิน ซะอีด ซัยยิด เซอร์ อาลี บิน ซะอีด อัล-บูซะอีด A black-and-white photograph of a man with a dark beard wearing a turban, a dark jacket, and a white shirt, sitting, and looking at the viewer 13 กุมภาพันธ์ 1890 5 มีนาคม 1893 จักรวรรดิอังกฤษ และ จักรวรรดิเยอรมันลงนามใน สนธิสัญญาเฮลิโกแลนด์-แซนซิบาร์ ในกรกฎาคม 1890 มีผลให้แซนซิบาร์กลายเป็นรัฐอารักขาในอังกฤษ[B]
5 บิน ทูเวไน , ฮาเม็ดฮาเม็ด บิน ทูเวไน ซัยยิด เซอร์ฮามิด บิน ทูไวนี อัล-บูซะอีด A black-and-white photograph of a man with a dark beard wearing a turban, a dark jacket, and a white shirt, sitting, and looking at the viewer 5 มีนาคม 1893[5] 25 สิงหาคม 1896
6 บิน บาร์กาช, คาลิดคาลิด บิน บาร์กาช ซัยยิด เซอร์ บิน บาร์กาช, คาลิดคาลิด บิน บาร์กาช อัล-บูซะอีด A black-and-white sketch of a man with a dark beard wearing a turban, a dark jacket, and a white shirt and looking to the right of the viewer 25 สิงหาคม 1896 27 สิงหาคม 1896[C] ทรงเป็นคู่สงครามใน สงครามอังกฤษ-แซนซิบาร์ ซึ่งเป็นสงครามที่ใช้เวลาทำศึกสั้นที่สุดในประวัติศาสตร์
7 บิน โมฮัมเหม็ด, ฮามุดฮามุด บิน โมฮัมเหม็ด ซัยยิด เซอร์ ฮามุด บิน โมฮัมเหม็ด อัล-ซะอีด A black-and-white photograph of a man with a white beard wearing a turban, a dark jacket, a white shirt, and a belt and sitting on a chair 27 สิงหาคม 1896[6] 18 กรกฎาคม 1902 ประกาศเลิกทาสเป็นครั้งสุดท้ายในแซนซิบาร์ในวันที่ 6 เมษายน 1897.[6] ทรงได้รับการแต่งตั้งเป็นอัศวินโดย สมเด็จพระราชินีนาถวิกตอเรีย
8 บินฮามุด, อาลีอาลี บินฮามุด ซัยยิด เซอร์ อาลี บิน ฮามุด อัล-บูซะอีด A black-and-white photograph of a man with a dark moustache wearing a turban and a dark jacket and sitting on a throne topped by two metal lions 20 กรกฎาคม 1902[7] 9 ธันวาคม 1911[D] รัฐมนตรีแรกแห่งอังกฤษ เอ โรเจอร์ส ดำรงฐานะผู้สำเร็จราชการ กระทั่ง อาลีมีพระชนมายุ 21 พรรษาในวันที่ 7 มิถุนายน 1905[8]
9 บิน ฮารับ, คอลีฟะฮ์คอลีฟะฮ์ บิน ฮารับ ซัยยิด เซอร์ คอลิฟะฮ์ที่ 2 บิน ฮารับ อัล-ซะอีด A black-and-white photograph of a man with a dark beard wearing a turban, a dark jacket, a white shirt, and several medals and looking to the right of the viewer 9 ธันวาคม 1911 9 ตุลาคม 1960 พระเทวัญในบินฮามุด ทรงดูแลการก่อสร้างท่าเรือในสโตนทาวน์ และ ถนนลาดยางในเพมบา[3][9]
10 บิน คอลีฟะฮ์, อับดุลเลาห์อับดุลเลาห์ บิน คอลีฟะฮ์ ซัยยิด เซอร์ อับดุลลาห์ บิน คอลิฟะฮ์ อัล- ซะอีด 9 ตุลาคม 1960 1 กรกฎาคม 1963[E]
11 บิน อับดุลเลาห์, จามชิดจามชิด บิน อับดุลเลาห์ ซัยยิด เซอร์ จามชิด บิน อับดุลเลาห์ อัล-ซะอีด A black-and-white photograph of a man with a dark beard wearing a turban, a dark jacket, a white shirt, and several medals and looking to the right of the viewer 1 กรกฎาคม 1963 12 มกราคม 1964[F] 10 ธันวาคม 1963 แซนซิบาร์ได้รับเอกราชจากอังกฤษและปกครองด้วยระบอบราชาธิปไตยใต้รัฐธรรมนูญภายใต้จามซิด[10]

ผู้อ้างสิทธิในราชบัลลังก์[แก้]

ลำดับ. สุลต่าน พระนามเต็ม พระรูป เริ่มรัชกาล สิ้นรัชกาล หมายเหตุ
11 บิน อับดุลเลาห์, จามชิดจามชิด บิน อับดุลเลาห์ ซัยยิด เซอร์ จามชิด บิน อับดุลเลาห์ อัล-ซะอีด A black-and-white photograph of a man with a dark beard wearing a turban, a dark jacket, a white shirt, and several medals and looking to the right of the viewer 12 มกราคม 1964 ปัจจุบัน

เชิงอรรถ[แก้]

  • A Majid bin Said, the youngest son of Said bin Sultan, became the Sultan of Oman after his father's death on 19 October 1856. However, Majid's elder brother, Thuwaini bin Said, contested the accession to power. Following a struggle over the position, it was decided that Zanzibar and Oman would be divided into two separate principalities. Majid would rule as the Sultan of Zanzibar while Thuwaini would rule as the Sultan of Oman.[11]
  • B From 1886, the United Kingdom and Germany had plotted to obtain parts of the Zanzibar Sultanate for their own empires.[2] In October 1886, a German-British border commission established the Zanj as a 10 nautical mile (19 km) wide strip along most of the coast of East Africa, stretching from Cape Delgado (now in Mozambique) to Kipini (now in Kenya), including Mombasa and Dar es Salaam. Over the next few years, almost all of these mainland possessions were lost to European imperial powers.
  • C Hamoud bin Mohammed, the son-in-law of Majid bin Said, was supposed to become the Sultan of Zanzibar after Hamid bin Thuwayni's death. However, Khalid bin Bhargash, son of Bargash bin Said, seized the Sultan's palace and declared himself the ruler of Zanzibar. The British, who had supported Hamoud, responded on 26 August by issuing an ultimatum to Khalid and his men to leave the palace within one hour. After he refused, the Royal Navy began firing at the palace and other locations in Stone Town. Khalid assembled an army of 2,800 and stationed them all around the town. Thirty-eight minutes later, Khalid retreated to the German consulate, where he was granted asylum. This conflict, known as the Anglo-Zanzibar War, was the shortest war in recorded history. Khalid later went into exile in Dar es Salaam until being captured by the British in 1916.[12][13]
  • D After attending the coronation of King George V, Ali decided to abdicate from the throne to live in Europe.[3][7]
  • E Abdullah bin Khalifah died from complications of diabetes.[3]
  • F Jamshid bin Abdullah overthrown on 12 January 1964 during the Zanzibar Revolution.[14] Jamshid managed to flee to Great Britain with his family and ministers.[15]

แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]

อ้างอิง[แก้]

General
  • eds. Kwame Anthony Appiah ... (1999), Appiah; Gates, Henry Louis, Jr. (บ.ก.), Africana: The Encyclopedia of the African and African American Experience, New York: Basic Books, ISBN 0-465-00071-1, OCLC 41649745 {{citation}}: |author= มีชื่อเรียกทั่วไป (help).
  • Ayany, Samuel G. (1970), A History of Zanzibar: A Study in Constitutional Development, 1934–1964, Nairobi: East African Literature Bureau, OCLC 201465.
  • Ingrams, William H. (1967), Zanzibar: Its History and Its People, Abingdon: Routledge, ISBN 0-7146-1102-6, OCLC 186237036.
  • Keane, Augustus H. (1907), Africa, vol. 1 (2nd ed.), London: Edward Stanford, OCLC 6646364.
  • Michler, Ian (2007), Zanzibar: The Insider's Guide (2nd ed.), Cape Town: Struik Publishers, ISBN 1-77007-014-1, OCLC 165410708.
  • Owens, Geoffrey R. (2007), "Exploring the Articulation of Governmentality and Sovereignty: The Chwaka Road and the Bombardment of Zanzibar, 1895–1896", Journal of Colonialism and Colonial History, Johns Hopkins University Press, 7 (2): 1–55, doi:10.1353/cch.2007.0036, OCLC 45037899, คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-03-03, สืบค้นเมื่อ 2022-05-10.
  • Turki, Benyan Saud (1997), "The Sultan of The Arab State of Zanzibar and The Regent 1902–1905" (PDF), Journal of the Documentation and Humanities Research Center (178), คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2012-03-16, สืบค้นเมื่อ 2014-05-08.
  • United States Department of State (1975), Countries of the World and Their Leaders (2nd ed.), Detroit: Gale Research Company, OCLC 1492755.
Specific
  1. ↑ Ingrams 1967, pp. 162–163
  2. ↑ 2.0 2.1 Appiah & Gates 1999, p. 188
  3. ↑ 3.0 3.1 3.2 3.3 อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ <ref> ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อ Michlerp37
  4. ↑ อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ <ref> ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อ Ingramsp172
  5. ↑ Ingrams 1967, p. 173
  6. ↑ 6.0 6.1 Ingrams 1967, p. 175
  7. ↑ 7.0 7.1 Ingrams 1967, p. 176
  8. ↑ Turki 1997, p. 20.
  9. ↑ Ingrams 1967, p. 178
  10. ↑ อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ <ref> ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อ DeptofStatep986
  11. ↑ Keane 1907, p. 483
  12. ↑ Ingrams 1967, pp. 174–175
  13. ↑ Owens 2007, pp. 1–5
  14. ↑ Conley, Robert (13 January 1964), "African Revolt Overturns Arab Regime in Zanzibar", The New York Times, pp. 1, 8 {{citation}}: |access-date= ต้องการ |url= (help)
  15. ↑ "London Cuts Support For Rent-Poor Sultan", The New York Times, p. 2, 26 January 1964 {{citation}}: |access-date= ต้องการ |url= (help)
เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=รายพระนามสุลต่านแห่งแซนซิบาร์&oldid=10330723"