รายพระนามพระมหากษัตริย์โครเอเชีย

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

พระมหากษัตริย์แห่งโครเอเชีย[แก้]

สถาปนาเมื่อปีค.ศ. 925 โดยพระสันตะปาปาจอห์นที่ 10แต่งตั้ง ดยุดโทมิสลาฟ เป็น Rex Chroatorum - กษัตริย์แห่งโครเอเชีย. ชาวโครเอเชียจึงถือให้พระเจ้าโทมิสลาฟเป็นกษัตริย์พระองค์แรก

ราชวงศ์เทอร์ปิมิโรวิช[แก้]

พระรูป พระนาม เริ่ม สิ้นสุด หมายเหตุ
โทมิสลาฟที่ 1 925 928
  • พระราชโอรสใน ดยุกมันซิเมียร์แห่งโครเอเชีย
  • หลังการสวรรคตของพนะองค์ เกิดสงครามการเมืองนำไปสู่ความอ่อนแอของอาณาจักรและการเสียดินแดนบอสเนีย
  • พระอิสสริยยศ "กษัตริย์" (rex) ปรากฏหลักจากเอกสารร่วมสมัย 2 ฉบับ; เอกสารลงในปี 925 ซึ่งพระสันตะปาปาจอห์นที่ 10 ยกพระองค์ และ เอกสารจาก Synod ซึ่งเรียกพระองค์ว่า "rex" พระองค์ยังทรงมีสถานะ as "Princeps" ("เจ้าชาย") และดยุค (Dux) ในวโรกาสอื่น อย่างไรก็ดี, ในโครเอเชีย พระองค์ยังได้รับการยอมรับโดยประเพณีว่าเป็นปฐมกษัตริย์แห่งโครเอเชีย
ทอร์ปิเมียร์ที่ 2 928 935 พระอนุชาหรืออาจเป็นพระราฃโอรสของพระเจ้าโทมิสลาฟ
เครซิเมียร์ที่ 1
(Krešimir Stariji)
935 945 พระราชโอรสในพระเจ้าทอร์ปิเมียร์ที่ 2
มิรอสลาฟ 945 949 พระราชโอรสในพระเจ้าเครซิเมียร์ที่ 1
ไมเคิล เครซิเมียร์ที่ 2
(Mihovil Krešimir II)
และ
เฮเลนที่ 1
(Jelena Zadarska)
(เสวยราชย์ร่วม)
949 969 พระราชอนุชาในพระเจ้ามิรอสลาฟ. พระเจ้าไมเคิล เครซิเมียร์ที่ 2 เสด็จขึ้นครองราชย์ร่วมกับพระมเหสี พระราชินีนาถเฮเลนที่ 1.หลังจากพระเจ้าไมเคิล เครซิเมียร์ที่ 2 สวรรคตในปีค.ศ. 969 พระราชโอรสของพระองค์ สตีเฟน เดอร์ซิสลาฟ สืบราชสมบัติโดยลำพังทันที, พระราชินีนาถเฮเลนสิ้นพระชนม์หลังจากนนั้น 7 ปี ตรงกับวันที่ 8 ตุลาคม ค.ศ. 976 รัชกาลนี้, โครเอเชียเสียดินแดนบางส่วนให้บอสเนีย
สตีเฟน เดอร์ซิสลาฟ
(Stjepan Držislav)
969 997 พระราชโอรสในพระเจ้าไมเคิล เครสิเมียร์ที่ 2 กับ สมเด็จพระราชินีนาถเอเลนา พระองค์ได้รับ พระองค์ได้รับพระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์อันเป็นการยกย่องจากจักรพรรดิไบแซนไทน์และได้รับการสวมมงกุฎจากอาร์ชบิชอปแห่งสปลิตในไบโอกราดใน 988 Thomas the Archdeacon's Historia Salonitana names him as the first King of Croatia (rex), regardless, he is considered the first crowned Croatian King.[1]
สเวตอสลาฟ ซูลอนจา 997 1000 พระราชโอรสในพระเจ้าสตีเฟน เดอร์ซิสลาฟ ต่อมาถูกปลงพระชนม์โดยพระอนุชาทั้ง 2 เครซิเมียร์ที่ 3 กับ กอจสลาฟ
เครซิเมียร์ที่ 3
และ
กอจสลาฟ
(เสวยราชย์ร่วม)
1000 1020 พระอนุชาในพระเจ้าสเวตอสลาฟ ซูลอนจา
เครซิเมียร์ที่ 3
(alone)
1020 1030 พระอนุชาในพระเจ้าสเวตอสลาฟ ซูลอนจา
สตีเฟนที่ 1
(Stjepan I)
1030 1058 พระราชโอรสในพระเจ้าเครซิเมียร์ที่ 3
เปตาร์ เครซิเมียร์ที่ 4 มหาราช
(Petar Krešimir IV Veliki)
1058 1074 พระราชโอรสในพระเจ้าสตีเฟนที่ 1 รัชกาลนี้โครเอเชียเจริญรุ่งเรืองถึงจุดสูงสุด
เดเมเตรอุส ซวอนิเมะยร์
(Dmitar Zvonimir)
1075 1089 พระญาติในพระเจ้าเปตาร์ เครซิเมียร์ที่ 4 ทรงเษกสมรสกับ เจ้าหญิงเฮเลน, พระราชธิดาใน พระเจ้าเบลาที่ 1แห่งฮังการี
สตีเฟนที่ 2
(Stjepan II)
1089 ธันวาคม 1090 พระราชโอรสในเจ้าชายคาสติเมียร์ พระราชอนุชาในพระเจ้าเปตาร์ เครซิเมียร์ที่ 4
เฮเลนที่ 2
(Jelena Lijepa)
1090 1091 พระชายาในพระเจ้าเดเมเตรอุส ซวอนิเมะยร์ และเป็นพระราชธิดาใน พระเจ้าเบลาที่ 1แห่งฮังการี

ราชวงศ์อาร์ปัด[แก้]

พระรูป พระนาม เริ่ม สิ้นสุด หมายเหตุ
ลาดิสเลาส์ที่ 1
(Ladislav I. Arpadović)
1091 1092 พระราชโอรสในพระเจ้าเบลาที่ 1แห่งฮังการีและเป็นพระอนุชาในพระราชินีนาถเฮเลนที่ 2
ดยุค อัลมอส
(herceg Almoš)
1091 1093 พระราชภาคิไนยในพระเจ้าลาดิสเลาส์ที่ 1 ,ไม่ได้ทรงปกครองด้วยพระองค์เอง

ราชวงศ์สวาสิก[แก้]

พระรูป พระนาม เริ่ม สิ้นสุด หมายเหตุ
เปตาร์ สวาสิก 1093 1097 ถูกเลือกโดยขุนนางชาวโครเอเชียเพื่อต่อสู้กับฮังการีที่จะผนวกโครเอเชีย สวรรคตในการศึก

หลังสวรรคต กษัตริย์ฮังการีเป็นกษัตริย์โครเอเชียร่วมด้วยเนื่องการรวมมงกุฎทั้ง 2 อาณาจักร

ภายใต้ฮังการีและจักรวรรดิโรมันอันศักดิสิทธิ์[แก้]

ตั้งแต่ค.ศ. 1102, กษัตริย์ฮังการีก็ได้สิทธิในการปกครองราชอาณาจักรโครเอเชีย สโลเวเนีย และ ดาลมาเทีย ในการรับรองของขุนนางโครเอเชีย[2][3] โครเอเชียอยู่ภายใต้การดูแลของBan (อุปราช) และ ซาบอร์.

ราชวงศ์อาร์ปัด[แก้]

พระรูป พระนาม เริ่ม สิ้นสุด หมายเหตุ
โคโลมาน
(Koloman)
1102 3 กุมภาพันธ์ 1116 ยุทธการที่เขากวอทซ์ (modern Petrova Gora). โคโลมาน, ได้การสนับสนุนโดยแพนโนเนีย โครแอต, เอาชนะกองทัพของขุนนางโครเอเชียและดัลเมเทีย พันธมิตรของเปตาร์ ได้รับการรับรองโดยคณะซาบอร์ ขุนนางโครเอเชีย
สตีเฟนที่ 3
(Stjepan II.)
3 กุมภาพันธ์ 1116 3 เมษายน 1131 พระราชโอรสในพระเจ้าโคโลมาน
เบลาที่ 1
(Bela II. Slijepi)
3 เมษายน 1131 13 กุมภาพันธ์ 1141 พระราชนัดดาในพระเจ้าเกซาที่ 1, โอรสอัลมอส, พระอนุชาในพระเจ้าโคโลมาน
เกจา
(Gejza II.)
13 กุมภาพันธ์ 1141 31 พฤษภาคม 1162 พระราชโอรสในพระเจ้าเบลาที่ 1
สตีเฟนที่ 2
(Stjepan III.)
31 พฤษภาคม 1162 4 มีนาคม 1172 พระราชโอรสในพระเจ้าเกจา
ลาดิสเลาส์ที่ 2
(Ladislav II.)
31 พฤษภาคม 1162 14 มกราคม 1163 กษัตริย์ปรปักษ์, พระอนุชาในพระเจ้าเกซาที่ 2
สตีเฟนที่ 5
(Stjepan IV.)
14 มกราคม 1163 มิถุนายน 1163 กษัตริย์ปรปักษ์, พระอนุชาในพระเจ้าเกซาที่ 2
เบลาที่ 2 4 มีนาคม 1172 13 เมษายน 1196 พระอนุชาในสตีเฟนที่ 3
อีเมริก
(Emerik)
13 เมษายน 1196 30 พฤศจิกายน 1204 โอรสในเบลาที่ 3
ลาดิสเลาส์ที่ 3
(Ladislav III.)
30 พฤศจิกายน 1204 7 พฤษภาคม 1205 โอรสอีเมริก, ราชาภิเษกและสวรรคตแต่ทรงพระเยาว์
แอนดรูว์ที่ 1
(Andrija II.)
7 พฤษภาคม 1205 21 กันยายน 1235 พระอนุชาในอีเมริก, ใน 1222 เขาได้ออกสารตราทองซึ่งกำหนดสิทธิของขุนนางรวมถึงสิทธิที่จะไม่เชื่อฟังกษัตริย์เมื่อกระทำการขัดต่อกฎหมาย (jus resistendi)
เบลาที่ 3 21 กันยายน 1235 3 พฤษภาคม 1270 โอรสแอนดรูว์ที่ 2, ทรงราชย์ในช่วงที่มองโกลรุกราน (1241–42), ใน 1242 ออกสารตราทองเพื่อสถาปนา ซาเกร็บ และ ซาโมบอร์ เมืองหลวงอิสระ (free and royal city)
สตีเฟนที่ 6
(Stjepan V.)
3 พฤษภาคม 1270 6 สิงหาคม 1272 พระราชโอรสในพระเจ้าเบลาที่ 3
ลาดิสเลาส์ที่ 4
(Ladislav IV. Kumanac)
6 สิงหาคม 1272 10 กรกฎาคม 1290 โอรสสตีเฟนที่ 5; การรุกรานมองโกลไม่สำเร็จ อาศัยกับชนเผ่าเร่ร่อน
แอนดรูว์ที่ 3
(Andrija III. Mlečanin)
4 สิงหาคม 1290 14 มกราคม 1301 พระราชนัดดาในพระเจ้าแอนดรูว์ที่ 1, ประสูติที่เวนิส; ทายาทพระองค์สุดท้ายของราชวงศ์อาร์ปัด

ราชวงศ์อองจู[แก้]

พระรูป พระนาม เริ่ม สิ้นสุด หมายเหตุ
ชาร์ลส์ มาร์แตล
(Karlo Martel)
1290 1295 ถูกเลือกโดยพระสันตะปาปานิโคลัสที่ 4 และคณะสงฆ์เป็นรัชทายาทของพระมาตุลา พระเจ้าลาดิสเลาส์ที่ 4 มิได้เป็นกษัตริย์ฮังการีร่วมด้วย
คาร์ลที่ 1
(Karlo I. Robert)
14 มกราคม 1301 16 กรกฎาคม 1342 โอรสชาร์ลส์ มาร์แตล, สถาปนาราชวงศ์อันเจวิน
หลุยส์ที่ 1 มหาราช
(Ludovik I. Veliki)
16 กรกฎาคม 1342 11 กันยายน 1382 ทรงรับพระอิสริยยศเป็นกษัตริย์โปแลนด์ในค.ศ. 1370
มาเรียที่ 1
(Marija Anžuvinska)
11 กันยายน 1382 17 พฤษภาคม 1395 อภิเษกสมรสกับพระเจ้าซิกิสมันด์แห่งราชวงศ์ลักเซมเบิร์ก
คาร์ลที่ 2
(Karlo II. Drački)
31 ธันวาคม 1385 24 กุมภาพันธ์ 1386 เป็นกษัตริย์เนเปิลส์, ปฏิปักษ์กับพระนางมาเรีย สละราชสมบัติเมื่อวันที่ 7 ก.พ. 1386 และสวรรคตเมื่อวันที่ 24 ก.พ. ปีเดียวกัน

ราชวงศ์ลักเซมเบิร์ก[แก้]

พระรูป พระนาม เริ่ม สิ้นสุด หมายเหตุ
ซีกิสมุนด์ที่ 1
(Žigmund Luksemburški)
31 มีนาคม 1387 9 ธันวาคม 1437 ภายหลังทรงได้รับอิสริยยศเป็นจักรพรรดิเยอรมัน(ตั้งแต่ปี 1410), กษัตริย์โบฮีเมีย (since 1419), จักรพรรดิแห่งโรมันอันศักดิสิทธิ์ (since 1433)

ราชวงศ์อองจู[แก้]

พระรูป พระนาม เริ่ม สิ้นสุด หมายเหตุ
ลาดิสเลาส์แห่งเนเปิลส์
(Ladislav Napuljski)
5 สิงหาคม 1403 1409 พระราชโอรสในพระเจ้าชาร์ลส์ที่ 2 อ้างสิทธิซึ่งมงกุฎแห่งฮังการีและ โครเอเชียและปฏิปักษ์กับซิกิสมันด์ ต่อมาขายสิทธิให้สาธารณรัฐเวนิส ในราคา 100,000 ดูกาตใน 1409.

ราชวงศ์ฮับส์บูร์ก[แก้]

พระรูป พระนาม เริ่ม สิ้นสุด หมายเหตุ
อัลเบรชที่ 1 1 มกราคม 1438 27 ตุลาคม 1439 พระชามาดาในพระเจ้าซิกิสมุนด์, ทรงเป็นทั้งกษัตริย์เยอรมัน, กษัตริย์โบฮีเมีย, ดยุกแห่ง ออสเตรีย

ราชวงศ์จากีลลอน[แก้]

พระรูป พระนาม เริ่ม สิ้นสุด หมายเหตุ
วลาดิสลาสที่ 1
(Vladislav I. Jagelović)
15 พฤษภาคม 1440 10 พฤศจิกายน 1444 ทรงเป็นกษัตริย์โปแลนด์ร่วมด้วย

ราชวงศ์ฮับส์บูร์ก[แก้]

พระรูป พระนาม เริ่ม สิ้นสุด หมายเหตุ
ลาดิสลาสที่ 5 โพธูมัส
(Ladislav V. Posmrtni)
10 พฤศจิกายน 1444 23 พฤศจิกายน 1457 ประสูติ ค.ศ. 1440 หลังพระราชบิดาสวรรคต ใช้พระชนม์ชีพส่วนใหญ่ในที่คุมขัง

ราชวงศ์ฮุนยาดี[แก้]

พระรูป พระนาม เริ่ม สิ้นสุด หมายเหตุ
แม็ทเธียสที่ 1 คอร์วินุส
(Matija Korvin)
24 มกราคม 1458 6 เมษายน 1490 โอรสจอห์น ฮุนยาดี, เป็นกษัตริย์โบฮีเมีย

ราชวงศ์จากีลลอน[แก้]

พระรูป พระนาม เริ่ม สิ้นสุด หมายเหตุ
วลาดิสลาสที่ 2
(Vladislav II. Jagelović)
15 กรกฎาคม 1490 13 พฤษภาคม 1516 เป็นกษัตริย์โบฮีเมีย
หลุยส์ที่ 2
(Ludovik II.)
13 พฤษภาคม 1516 29 สิงหาคม 1526 เป็นกษัตริย์โบฮีเมีย; ถูกปลงพระชนม์ในยุทธการที่โมเฮ็คส์

ราชวงศ์ซาโปลยา[แก้]

ตำแหน่งกษัตริย์เป็นที่ถกเถียงระหว่างอาชดุ๊กเฟอร์ดินานด์แห่งออสเตรีย และ จอห์น ซาโปลยา โดย จอห์น ซาโปลยาได้รับการสนับสนุนจาก สุลต่านออตโตมัน

พระรูป พระนาม เริ่ม สิ้นสุด หมายเหตุ
จอห์นที่ 1
(Ivan Zapolja)
10 พฤศจิกายน 1526 22 กรกฎาคม 1540 อ้างสิทธในราชบัลลังก์, ภายใต้การสนับสนุนของฮังการีและสุลต่านสุไลยมานผู้เกรียงไกร

ราชวงศ์ฮับส์บูร์ก[แก้]

ในวันที่ 1 มกราคม ค.ศ. 1527 ในที่ประชุมของ สภาเคทิน ของโครเอเชียได้เลือก เฟอร์ดินานด์ อาชดยุคแห่งออสเตรีย ขึ้นเป็นกษัตริย์พระองค์ใหม่ของโครเอเชีย

พระรูป พระนาม เริ่ม สิ้นสุด หมายเหตุ
เฟอร์ดินานด์ที่ 1
(Ferdinand Habsburški)
16 ธันวาคม 1526 25 กรกฎาคม 1564 อ้างสิทธิ์ในราชบัลลังก์ตามข้อตกลงระหว่างราชวงศ์จากีลลอนและราชวงศ์ฮับส์บูร์ก
แม็กซิมิเลียน
(Maksimilijan I.)
8 กันยายน 1563 12 ตุลาคม 1576 ปกครองในช่วงยุทธการที่ ซิเกตวาร์ และกบฏชาวนาโครเอเชีย
รูดอล์ฟที่ 1 25 กันยายน 1572 26 มิถุนายน 1608 ปกครองระหว่างยุทธการซีซัก สละราชสมบัติให้พระอนุชา
แม็ทเธียสที่ 2
(Matija II.)
26 มิถุนายน 1608 20 มีนาคม 1619 อนุชาพระเจ้ารูดอล์ฟ
เฟอร์ดินานด์ที่ 2 1 กรกฎาคม 1618 15 กุมภาพันธ์ 1637 ใน 1630 ประกาศ กฎวาลาโครัม ในความโต้แย้งของสภาโครเอเชีย
เฟอร์ดินานด์ที่ 3 8 ธันวาคม 1625 2 เมษายน 1657
ลีโอโปลด์ที่ 1 27 มิถุนายน 1657 5 พฤษภาคม 1705 เลิก แผนซรินสกี-ฟรังโกปัน และล้มล้างสิทธิของสภาโครเอเชียในการเลือกพระมหากษัตริย์ 1669 จัดตั้งมหาวิทยาลัยที่ซาเกร็บ
โจเซฟที่ 1
(Josip I.)
5 พฤษภาคม 1705 11 เมษายน 1711  
คาร์ลที่ 3
(Karlo III.)
11 เมษายน 1711 20 ตุลาคม 1740 9 มีนาคม 1712 รัฐสภาโครเอเชียลงมติ การรับรองในทางปฏิบัติ ณ ราชอาณาจักรโครเอเชียเพื่อยอมรับการสืบราชสมบัติของสตรีภายหลังการสิ้นสุดทายาทฝ่ายบุรุษและสนับสนุนพระนางเป็นสมเด็จพระราชินีนาถแห่งโครเอเชีย

ราชวงศ์ฮับส์บูร์ก-ลอร์เรน[แก้]

พระรูป พระนาม เริ่ม สิ้นสุด หมายเหตุ
มาเรียที่ 2 เทเรซา
(Marija Terezija)
20 ตุลาคม 1740 29 พฤศจิกายน 1780 ผนวกโครเอเชียเป็น županije (นคร) และ ในค.ศ. 1767 จัดตั้งราชบัลลังก์โครเอเชีย (Consilium Regium) ถึงค.ศ. 1779 เมื่อพระนางเลิกทาส พระนางสถาปนากองทัพและปฏิรูปเศรษฐกิจโดยเฉพาะระบบทาสติดที่ดิน
โจเซฟที่ 2
(Josip II.)
29 พฤศจิกายน 1780 20 กุมภาพันธ์ 1790 เลิกระบบทาสติดที่ดิน ทรงแปลงโครเอเชียให้เป็นเยอรมัน
ลีโอโปลด์ที่ 2 20 กุมภาพันธ์ 1790 1 มีนาคม 1792  
ฟรานซ์
(Franjo I.)
1 มีนาคม 1792 6 สิงหาคม 1806  

ภายใต้จักรวรรดิออสเตรีย-ฮังการี[แก้]

ราชวงศ์ฮับส์บูร์ก-ลอร์เรน[แก้]

พระรูป พระนาม เริ่ม สิ้นสุด หมายเหตุ
ฟรานซ์
(Franjo I.)
6 สิงหาคม 1806 2 มีนาคม 1835
เฟอร์ดินานด์ที่ 5 28 มีนาคม 1830 2 ธันวาคม 1848 ประชวรลมบ้าหมู, สละราชสมบัติให้พระราชภาคิไนย, เจ้าชายฟรานซ์ โจเซฟ (โอรสในเจ้าชายฟรานซ์ คาร์ล). สวรรคต ค.ศ. 1875.
ฟรานซ์ โจเซฟ
(Franjo Josip I.)
2 ธันวาคม 1848 21 พฤศจิกายน 1916
คาร์ลที่ 4
(Karlo IV.)
21 พฤศจิกายน 1916 16 พฤศจิกายน 1918 จักรวรรดิออสเตรีย ฮังการีสิ้นสุดในปีค.ศ. 1918, เมื่อพระองค์ "มอบเอกราช" แก่รัฐต่างๆในจักรวรรดิ แต่ยังทรงถือว่าเป็นจักรพรรดิออสเตรียและกษัตริย์ฮังการีอยู่ จนกระทั่งพระองค์สวรรคตลงในปีค.ศ. 1922.

ภายใต้ยูโกสลาเวีย[แก้]

ตราประจำตัวของประมุขโครเอเชีย

ราชวงศ์คาราดอร์เดวิก[แก้]

ภายนหลัง สงครามโลกครั้งที่ 1 และการล่มสลายของจักรวรรดิออสเตรีย ฮังการี, โครเอเชียกลายเป็นส่วนหนึ่งของรัฐแห่งชาวสโลวีน โครแอต และเซิร์บซึ่งปกครองโดยราชวงศ์คาราดอร์เดวิก ใน 1918 ตำแหน่ง "กษัตริย์โครเอเชีย" ใช้ร่วมกับตำแหน่ง"สมเด็จพระราชาธิบดีแห่งปวงชนชาวเซิร์บ,โครแอทและสโลวีน" ในค.ศ. 1929 ตำแหน่งถูกเปลี่ยนเป็น"สมเด็จพระราชาธิบดีแห่งยูโกสลาเวีย". ระหว่างค.ศ. 1939 - 1943 โครเอเชียเป็นเขตปกครองตนเองโดนอุปราช (บาโนวินา) ภายใต้ราชอาณาจักรยูโกสลาเวีย, ปกครองโดยพระเจ้าปีเตอร์ที่ 2, การดูแลภายใต้พระปรมาภิไธยโดย Ban (อุปราช) อีวาน ซูบาสิช ระหว่างนี้, ค.ศ. 1941 โครเอเชียถูกยึดครองโดยฝ่ายอักษะพร้อมกับส่วนที่เหลือของยูโกสลาเวีย

พระรูป พระนาม เริ่ม สิ้นสุด หมายเหตุ
ปีเตอร์ที่ 1
(Petar I.)
1 December 1918 16 August 1921 มกุฎราชกุมารอเล็กซานเดอร์ ทรงดูแลโครเอเชียแทนพระองค์ในช่วงปลายรัชกาล
อเล็กซานเดอร์ที่ 1
(Aleksandar I.)
16 August 1921 9 October 1934 เปลี่ยนตำแหน่งเป็นกษัตริย์ยูโกสลาเวียใน ค.ศ. 1929ถูกปลงพระชนม์ ใน มาร์เซย์.
ปีเตอร์ที่ 2
(Petar II.)
9 October 1934 29 November 1945 ครองราชสมบัติขณะทรงพระเยาว์. เจ้าชายพอลแห่งยูโกสลาเวีย สำเร็จราชการแทนจนกระทั่งเมษายน ค.ศ. 1941. ทรงลี้ภัยไปยังลอนดอนจนกระทั่งถูกถอดถอนในเดือนพฤศจิกายน ค.ศ. 1945 อีวาน ซูบาสิช ดำรงฐานะอุปราชในแคว้นโครเอเชีย (1939–43) ตำแหน่งประมุขแห่งรัฐโครเอเชียถูกสืบทอดโดยวลาดิเมียร์ นาโซ, ประธานาธบดีแห่ง ZAVNOH

รัฐเอกราชโครเอเชีย[แก้]

1941 - 1945: กองทัพนาซีได้ก่อตั้ง รัฐเอกราชโครเอเชีย ขึ้นเป็นรัฐหุ่นเชิด โดยดินแดนนี้เป็นดินแดนที่ฝ่ายอักษะยึดจากยูโกสลาเวียได้ และถูกปกครองโดย ขบวนการปฏิวัติโครเอเชียอุสตาซา นำโดย อันเท ปาเวลิช. ในเดือนพฤษภาคม 1941 ได้มีการจัดตั้งเป็นราชอาณาจักร (ภายใต้ข้อตกลงระหว่างอันเต ปาเวลิช และ เบนิโต มุสโสลินี). แล้วเชิญ เจ้าชายไอโมน ดยุกที่ 4 แห่งโอสตา ครองราชย์โดยใช้พระนามว่า "สมเด็จพระราชาธิบดีโทมิสลาฟที่ 2 แห่งโครเอเชีย" แต่พระองค์ก็ไม่เคยได้ปกครองโครเอเชียเลย และในที่สุด ก็ทรงถูกรัฐบาลอิตาลีบังคับให้ลงพระปรมาภิไธยสละราชสมบัติในปีค.ศ. 1943

ราชวงศ์ซาวอย-เอออสต้า[แก้]

พระรูป พระนาม เริ่ม สิ้นสุด หมายเหตุ
โทมิสลาฟที่ 2 18 พฤษภาคม 1941 31 กรกฎาคม 1943

ผู้อ้างสิทธิในราชบัลลังก์โครเอเชีย[แก้]

ราชสกุลฮับส์บูร์ก-ลอร์เรน ผู้อ้างสิทธิ์ในราชบัลลังก์พระมหากษัตริย์โครเอเชีย[แก้]

รูป ผู้อ้างสิทธิ์ในราชบัลลังก์ เริ่มอ้างสิทธิ์ พ้นจากการอ้างสิทธิ์
คาร์ลที่ 4

(Karlo IV.)

16 พฤศจิกายน 1918 1 เมษายน 1922
ออตโต 1 เมษายน 1922 4 กรกฎาคม 2011
คาร์ลที่ 5

(Karlo V.)

4 กรกฎาคม 2011 ปัจจุบัน

ราชวงศ์คาราดอร์เดวิก ผู้อ้างสิทธิ์ในราชบัลลังก์พระมหากษัตริย์ยูโกสลาเวีย[แก้]

รูป ผู้อ้างสิทธิ์ในราชบัลลังก์ เริ่มอ้างสิทธิ์ พ้นจากการอ้างสิทธิ์
ปีเตอร์ที่ 2

(Petar II.)

29 พฤศจิกายน 1945 30 พฤศจิกายน 1970
อเล็กซานเดอร์ที่ 2

(Aleksandar II.)

30 พฤศจิกายน 1970 ปัจจุบัน

ราชวงศ์ซาวอย-เอออสตา ผู้อ้างสิทธิ์ในราชบัลลังก์พระมหากษัตริย์แห่งรัฐเอกราชโครเอเชีย[แก้]

รูป ผู้อ้างสิทธิ์ในราชบัลลังก์ เริ่มอ้างสิทธิ์ พ้นจากการอ้างสิทธิ์
โทมิสลาฟที่ 2 31 กรกฎาคม 1943 29 มกราคม 1948
ซวอนีเมียร์ที่ 2 29 มกราคม 1948 1 มิถุนายน 2021
ไอโมน 1 มิถุนายน 2021 ปัจจุบัน

อ้างอิง[แก้]