รายชื่อตัวละครในกัปตันสึบาสะ

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

รายชื่อตัวละคร[แก้]

รายชื่อสมาชิกทีมชาติญี่ปุ่น[แก้]

ญี่ปุ่น โอโซระ ซึบาสะ[1]
โอโซระ ซึบาสะ เป็นนักเตะที่เล่นตำแหน่ง มิดฟิลด์ เป็นกำลังหลักของทีมชาติญี่ปุ่น กองกลางอัจฉริยะที่มีพรสวรรค์ที่หาตัวจับได้ยากจนได้ชื่อว่าเป็นปรากฏการณ์ของญี่ปุ่นที่ไม่เคยมีมาก่อน มีท่าไม้ตายคือ 'ไดร์ฟชู๊ต'และ "สกายวิงชู๊ต" ความรักในฟุตบอลที่ทำให้เขากลายเป็นสุดยอดนักเตะ โดยความรักของเขาเริ่มจากการที่เขาถูกรถบรรทุกชน แต่เขาไม่ตายเพราะลูกฟุตบอลบังไว้ และด้วยความรักต่อฟุตบอลนั่นเองซึ่งทำให้เขาได้ทำตามความฝันไปที่บราซิลกับโรเบอโต้ และต่อมาก็ไปที่สเปน ไปเจอ ริวัล ที่สโมสร บาร์เซโลน่า
ญี่ปุ่น วากาบายาชิ เก็นโซ
ผู้รักษาประตูอัจฉริยะ มีความสามารถมาก โดยตัวเขาได้กล่าวออกมาเองว่าไม่ว่าลูกยิงนั้นจะยิงดีหรือแรงแค่ไหนหากเป็นลูกยิงนอกกรอบจะไม่มีทางทำประตูจากเขาได้อย่างแน่นอน ฉายา SGGK (Super Great Goal Keeper) ไปอยู่เยอรมันตั้งแต่เด็กหลังจากร่วมกับซึบาสะคว้าชัยในการแข่งระดับประถมได้โดยไม่เสียเลยซักประตูตั้งแต่รอบแรก ต่อมาอยู่กับทีมฮัมบวร์ค
ญี่ปุ่น มิซากิ ทาโร่
มิดฟิลด์,กลางรับ เล่นคู่กับซึบาสะได้เข้าขาเป็นอย่างมากจนได้รับฉายาร่วมกับสึบาสะว่า คู่หูแข้งทอง มีทักษะที่ใกล้เคียงกับสึบาสะ จุดเด่นคือการเลี้ยงบอลที่ติดเท้า จ่ายบอลอย่างแม่นยำ เดินทางตามพ่อไปทั่วโลกเพราะพ่อเป็นจิตรกร ทำให้มีเพื่อนและทักษะฟุตบอลมากมาย มีท่าไม้ตายคือ บูมเบอรแรงชู๊ต,กรีนคัตพาส,อาร์ทิสติกดริบเบิล
ญี่ปุ่น ฮิวงะ โคจิโร่
เป็นศูนย์หน้า ฉายา พยัคฆ์ร้าย เป็นนักเตะที่มีพละกำลังทางกายและพลังในการยิงประตูที่สูงมากแม้จะไม่ได้มีทักษะในการครองบอลที่ดีนักแต่ก็เป็นศูนย์หน้าที่มีพละกำลังและความดุดันสูงทำให้กองหลังเข้าปะทะได้ยากมาก และเป็นคนแรกที่สามารถเล่นบอลเอาชนะซึบาสะได้ แต่ก็ต้องมาพ่ายแพ้แก่ซึบาสะในภายหลัง ฮิวงะ เกิดในครอบครัวที่ยากจน เป็นลูกคนโตในบรรดาพี่น้องทั้ง 4 คน เพราะต้องช่วยทางบ้านซึ่งพึ่งจะสูญเสีย "พ่อ" ซึ่งเป็นเสาหลักของบ้านไป ฮิวงะจึงต้องทำงานพิเศษทุกงาน เรียนและฝึกฟุตบอลไปด้วย ต่อมาฮิวงะได้สามารถคิดค้น ลูกยิงท่าไม้ตาย 'ไทเกอร์ช็อต' ที่รุนแรงได้ และยังพัฒนาเป็นลูกยิง 'นีโอ ไทเกอร์ช็อต' ซึ่งในการแข่งขัน u16 ฮิวงะได้ยิง "นีโอ ไทเกอร์ช็อตสุดกำลัง" ในนาทีสุดท้ายจนทำให้ ซีโน เฮอร์นันเดส ผู้รักษาประตูอิตาลีผู้ที่ขึ้นชื่อว่าเป็นผู้รักษาประตูที่อัจฉริยะที่สุดในยุโรป กระดูกมือขวาหักและได้พาญี่ปุ่นชนะอิตาลีไปได้ ต่อมาเขาได้ไปเล่นสโมสรยูเวนตุส เขาได้พัฒนาฝีมือและความแข็งแรงของตนจนมีสมดุลมากขึ้นและเป็นหนึ่งในกองหน้าที่แข็งแรงที่สุดในโลก
ญี่ปุ่น นิตตะ ชุน
กองหน้าร่างเล็กที่วิ่งได้เร็ว มีจุดเด่นที่ลูกกลางอากาศและการวอลเล่ย์ เจ้าของลูกยิงเหยี่ยวถลาลม แต่มักทำประตูไม่ค่อยได้มากนักเนื่องจากโดนรัศมีของฮิวงะบดบังไปหมดในทีมชาติ
ญี่ปุ่น อาโออิ ชินโง
กองกลางร่างเล็กน้องใหม่ที่มาแรงของทีมญี่ปุ่น ฉายา ไดนาโมอยู่ไม่สุข เนื่องจากเป็นตัวทำเกมที่มีความอึดสูง แม้ในช่วงมัธยมต้น เขาจะไม่มีโอกาสได้แข่งขันในระดับประเทศเหมือนกับคนอื่นๆ แต่ด้วยความมุ่งมั่นและรักการเล่นฟุตบอล เขาจึงได้เดินทางไปฝึกฝนฝีเท้าที่ประเทศอิตาลี จุดเด่นคือ ความสามารถในการแย่งบอล เข้าหาและเกาะติดบอลในทุกรูปแบบ อีกทั้งพลังกายที่จะเคลื่อนไหวได้ตลอด 90 นาทีทั้งเกมแบบสบายๆ
ญี่ปุ่น วากาชิมัตสึ เคน
ผู้รักษาประตู ใช้คาราเต้ผสมผสานกับฟุตบอลในการป้องกันประตู มีสไตล์การเล่นแบบบุกตะลุย ผู้รักษาประตูมือสองของญี่ปุ่น มีความสามารถทางคาราเต้ และได้ปรับเข้ามาใช้กับการป้องกันประตูด้วย ทำให้เกิดเป็นท่วงท่าเฉพาะตัว ถนัดการออกมาตัดบอลและเติมเกมรุก โดยในภายหลังโค้ชคิระให้เขามาเล่นกองหน้าเนื่องจากเป็นความฝันของคิระมานาน:
ญี่ปุ่น อิชิซากิ เรียว
ฟูลแบ๊ค เพื่อนคนแรกของสึบาสะเล่นกับซึบาสะมาตั้งแต่เด็ก ตั้งแต่ระดับโรงเรียนจนถึงเยาวชนทีมชาติ ฝีเท้าพัฒนาตามซึบาสะไปด้วย มีท่าไม้ตายพิเศษคือการเอาหน้าบล็อกลูกบอล
ญี่ปุ่น มิสึกิ จุน
มิดฟิลด์,ลิเบโร่ ฉายา ไดมอนด์เอส เป็นหัวใจสำคัญของแนวรับญี่ปุ่น พรสวรรค์สูงแต่เป็นโรคหัวใจ ภายหลังรักษาหายกับมาเล่นทีมชาติในตำแหน่งลิเบโร่ มีท่าไม้ตายมาใช้ภายหลัง 'ลูกยิงใบไม้ร่วง' หรือในที่รู้จักกันในนามว่า 'ไดร์ฟชู๊ต' แบบเดียวกันกับซึบาสะ และท่าไม้ตายส่งบอล "ไดร์ฟพาส" โค้ชมิคามิถึงกับยกย่องว่าถ้าเขาไม่เป็นโรคหัวใจเขาอาจเก่งเท่ากับซึบาสะได้
ญี่ปุ่น มัตสึยาม่า ฮิคารุ
กองหลัง,มิดฟิลด์ตัวรับ ฉายา ซามูไรผู้พากเพียร เป็นผู้เล่นที่มีความเป็นผู้นำ มีจิตใจที่ไม่ย่อท้อ มีวินัยและความพยายามสูง มีจุดเด่นที่ครองบอลได้ดี อีกทั้งยังเป็นผู้เล่นอเนกประสงค์ที่สามารถเล่นได้ทั้งเกมรุกและเกมรับได้เป็นอย่างดี มีท่าไม้ตายคือลูกยิงไกล อีเกิล ช็อต และท่าไม้ตายแย่งบอล อีเกิลแทคเคิล
ญี่ปุ่น จิโต ฮิโรชิ
กองหลังร่างยักษ์ของทีมญี่ปุ่น มีพละกำลังมหาศาล ในตอนแรกเขาเป็นนักเลงข้างถนน ต่อมาซาโนะชวนเขาไปเล่นฟุตบอล และเป็นคนที่ทำให้โอโซระ ซึบาสะ เจ็บไหล่จนเกือบไม่ได้เล่น U-16 ชิงแชมป์โลก แม้จะอยู่ในวัยเด็กแต่ก็มีความอึดที่มากกว่าเด็กวัยเดียวกันอย่างน่าเหลือเชื่อ สามารถวิ่งอยู่ในสนามได้ 90 นาทีเต็ม ท่าไม้ตายคือการเอาตัวโถมใส่คู่ต่อสู้
ญี่ปุ่น ซาโนะ มิสึรุ
คู่ขาของจิโตตั้งแต่สมัยเด็ก เป็นนักเตะที่ตัวเล็ก แต่มีความไวและความสามารถในการครองลูกได้ดี:
ญี่ปุ่น โซดะ มาโกโตะ
กองหลัง,ฟูลแบ๊คที่มีความเฉียบคม สมญานาม นักฆ่ามือปืน หรือนักฆ่ากองหน้า เป็นกองหลังที่มีความสามารถในการทำประตูสูง เจ้าของลูกยิงใบมีดโกน:
ญี่ปุ่น ซาวาดะ ทาเคชิ
เจ้าหนูคู่ขาโตโฮของฮิวงะตั้งแต่สมัยเด็ก แม้จะตัวเล็กแต่ก็เป็นกองกลางที่มีเทคนิค เคยเป็นกัปตันทีมชาติญี่ปุ่นชุด U-20 เอเชียนคัพ แต่ได้เพียงแค่รองแชมป์เนื่องจากแพ้เกาหลีใต้ 4-5
ญี่ปุ่น สามสิงห์ ชิวเทสซึ
เป็นชื่อเรียกตั้งแต่สมัยประถมของ 3 นักเตะ ประกอบไปด้วย คิซึกิ , ทากิ ฮาจิเม และ อิซาว่า มาโมรุ ซึ่งทั้งหมดเป็นเพื่อนร่วมทีมที่ร่วมเล่นกับซึบาสะมาตั้งแต่ประถมจนถึงมัธยมต้น
ญี่ปุ่น โมริซากิ ยูโซ
หลังจากที่วากาบายาชิไปเยอรมันโมริซากิก็ก้าวขึ้นมาเป็นผู้รักษาประตูของโรงเรียนนัทคัทซึแทน และเป็นผู้รักษาประตูมือสามของทีมชาติญี่ปุ่น ซึ่งฝีมือเรียกได้ว่า "ไม่ค่อยได้เรื่อง" เท่าไหร่ เพราะเขาเป็นผู้รักษาประตูที่กลัวบอล
ญี่ปุ่น นาคาซาว่า ซานาเอะ
เพื่อนหญิงร่วมชั้นเรียนของซึบาสะตั้งแต่สมัยประถม เป็นหัวหน้ากองเชียร์และผู้จัดการทีมฟุตบอลนันคัตซึ และชอบซึบาสะมาตลอด และสุดท้ายเธอก็ได้ลงเอยกับซึบาสะ ทั้งสองได้แต่งงานกัน และมีลูกด้วยกันสองคน
ญี่ปุ่น โอโซระ ไดจิ
น้องชายของซึบาสะที่เพิ่งเกิดหลังจากซึบาสะไปบราซิล ชอบเล่นฟุตบอลเช่นกัน มีแววว่าจะรุ่งเหมือนพี่ชาย
ญี่ปุ่น โอโซระ ฮายาเตะ
ลูกชายของซึบาสะและซานะเอะที่ปรากฏตัวออกมาในตอนตลุยโอลิมปิกภาคพิเศษ ซึ่งหัดเล่นฟุตบอลตั้งแต่เด็กเช่นเดียวกับซึบาสะ และลูกอีกคนของซึบาสะ คือไดบุ ซึ่งไม่สามารถพิสูจน์ได้ว่า ฮายาเตะ หรือ ไดบุ เป็นพี่ชายหรือน้องชายกันแน่
ญี่ปุ่น โอโซระ ไดบุ
ลูกชายของซึบาสะและซานาเอะอีกคนหนึ่งและหัดเล่นฟุตบอลเช่นเดียวกับ ฮายาเตะ

รายชื่อสมาชิกทีมชาติไทย (ภาคเยาวชนโลก)[แก้]

ไทย ฟ้าลั่น กรสวัสดิ์ (FW)
พี่ใหญ่ของตระกูลกรสวัสดิ์ สวมเสื้อเบอร์ 10 (สวมเสื้อเบอร์ 4 ในกีฬาตะกร้อ) ถนัดการใช้ ‘แท็ปปิงสไปค์’ (การตอกลูกด้วยส้น) เขาเป็นหนึ่งในสามผู้ประยุกต์ใช้ทักษะเซปักตะกร้อในการแข่งฟุตบอล และเป็นบุตรชายของนักกีฬาตะกร้อนามว่า ต่อศักดิ์ กรสวัสดิ์
ไทย สกุล กรสวัสดิ์ (FW)
น้องรองตระกูลกรสวัสดิ์ สวมเสื้อเบอร์ 9 เป็นผู้มีพลังกระโดดสูงสุดและมีท่าไม้ตายคือ ‘ซิสเซอร์สไปค์’ เขาเป็นหนึ่งในสามผู้ประยุกต์ใช้ทักษะเซปักตะกร้อในการแข่งฟุตบอล และเป็นบุตรชายของนักกีฬาตะกร้อนามว่า ต่อศักดิ์ กรสวัสดิ์
ไทย ชนะ กรสวัสดิ์ (FW)
น้องเล็กของตระกูลกรสวัสดิ์ สวมเสื้อเบอร์ 11 (สวมเสื้อเบอร์ 3 ในกีฬาตะกร้อ) ชอบทำเสียงร้องแบบแมวไทย และมักทำแต็กติกแกล้งล้มตบตากรรมการ มีท่าไม้ตายคือ ‘โรลลิง สไปค์’ (ฟ้าลั่น และสกุล เป็นตัวส่ง) เขาเป็นหนึ่งในสามผู้ประยุกต์ใช้ทักษะเซปักตะกร้อในการแข่งฟุตบอล และเป็นบุตรชายของนักกีฬาตะกร้อนามว่า ต่อศักดิ์ กรสวัสดิ์
ไทย สัมฤทธิ์, เฉลิมศิริ, ถวัลย์ (MF)
นักฟุตบอลชุดเยาวชนทีมชาติไทย สวมเสื้อเบอร์ 5, 7 และ 8 ตามลำดับ
ไทย ชัดชัย, เชาว์ชนะ, นภา (DF)
นักฟุตบอลชุดเยาวชนทีมชาติไทย สวมเสื้อเบอร์ 3, 2, 6 (นภาเคยเป็นฐานให้ชนะถีบตัวขึ้นไปโดยไม่ได้ตั้งใจ)
ไทย บุนนาค สิงห์ประเสริฐ (DF)
กัปตันทีมชุดเยาวชนชาติไทย สวมเสื้อเบอร์ 4 ผู้ประยุกต์ใช้ทักษะมวยไทยในการแข่งฟุตบอล
ไทย วัชรพร (GK)
ผู้รักษาประตูชุดเยาวชนทีมชาติไทย สวมเสื้อเบอร์ 1
ไทย สมาน
ผู้จัดการทีม

รายชื่อสมาชิกจากทีมประเทศอื่น[แก้]

บราซิล คาร์ลอส ซันตานา
เป็นศูนย์หน้าของทีมเยาวชนบราซิล ซันตาน่าเป็นกองหน้าอัจฉริยะ และเป็นคู่แข่งของซึบาสะ ซันตาน่านั้น สามารถนำเทคนิคยิงประตูจากคนอื่นมาเป็นของตนเองได้ อย่างเช่น ฟลายอิ้งไดรว์ชู้ต ของซึบาสะ โรลลิ่งโอเวอร์เฮดคิ๊ก ซึ่งเป็นเทคนิคเฉพาะตัวของซันตานา ลูกยิงโกลเด้น อีเกิ้ลช็อตของ มัตสึยาม่า สกายวิงชู๊ต ในตอนแรกนั้น ซันตาน่าเป็นคนที่เย็นชา และไม่ค่อยมีความรู้สึก เพราะเกิดจากการที่ ตากับยายที่เลี้ยงตนมาได้ตายจากไป และโดนบังคับจาก มิสเตอร์บาลา เจ้าของสโมสรบาลา FC ในบราซิลให้เล่นฟุตบอลตามที่ตนต้องการ แต่เมื่อได้พบกับซึบาสะ จึงทำให้เขาเปลี่ยนไป ซันตาน่าได้ย้ายไปเล่นกับ บาเลนเซียในสเปน เพื่อแข่งกับซึบาสะที่อยู่สโมสรฟุตบอลบาร์เซโลนา
สวีเดน สเตฟาน เลวิน
นักเตะจากสวีเดน เล่นให้ บาเยิร์น มิวนิก สวมเสื้อหมายเลข 12 เป็นหนึ่งในกองหน้าที่เย็นชาเหมือนกับซันตานา เพราะการสูญเสียคนรักไปจากเหตุรถชน
เยอรมนี คาร์ล ไฮนซ์ ชไนเดอร์
กองหน้าชาวเยอรมัน ผู้มีทั้งพละกำลังและความเฉียบขาด ยิงได้ทั้งสองเท้า ลูกกลางอากาศก็แข็งแกร่ง และยังมีความเป็นผู้นำสูงมาก เป็นทั้งเพื่อนและคู่แข่งกับวากาบายาชิ ครอบครัวของเขาค่อนข้างมีปัญหา เนื่องจากทะเลาะกันตั้งแต่เด็ก มีลูกยิงอันทรงพลัง "ไฟร์เออร์ช็อต" และในภาคหลังได้พัฒนาเป็น "นีโอ ไฟร์เออร์ช็อต" ชไนเดอร์เคยเล่นให้ สโมสรฟุตบอลฮัมบวร์ค ต่อมาย้ายมาเล่นทีมสโมสรให้ บาเยิร์น มิวนิก สวมเสื้อหมายเลข 11
เยอรมนี ฟรานซ์ เชสเตอร์
เป็นกองกลางของทีมเยอรมัน ผู้สวมเสื้อหมายเลข 10 และได้ฉายาว่า เพชฌฆาตจอมเลื้อยในแดนกลาง มีเท้าขวาที่คล่องแคล่ว เล่นให้กับทีม แวร์เดอร์ เบรเมน
เยอรมนี มาลคัส
กองหน้าทีมเยอรมัน เป็นนักเตะที่ได้เปรียบในเรื่องความสูง จึงมีลูกโหม่งที่ยอดเยี่ยม เล่นให้กับทีม แวร์เดอร์ เบรเมน
เยอรมนี ดิวเตอร์ มูลเลอร์
ผู้รักษาประตูชาวเยอรมัน เล่นให้ เฟาเอฟเบ สตุ๊ทการ์ท
เยอรมนี เฮลมัน คาลตซ์
กองกลางชาวเยอรมัน เล่นให้ ฮัมบวร์คสวมเสื้อหมายเลข 5 มีเอกลักษณ์คือการคาบไม้จิ้มฟันลงเล่น
ฝรั่งเศส เอล ซี ปีแอร์
กองกลางชาวฝรั่งเศส เล่นให้ บอร์กโดซ์ เป็นลูกของชนชั้นสูงในประเทศ และมีแฟนคลับเยอะ
อิตาลี ซีโน เออร์นันเดซ
ผู้รักษาประตูชาวอิตาลี เล่นให้ อินเตอร์มิลาน เป็นเพื่อนร่วมทีมกับชินโก
อิตาลี ซาลวาทอเร เจนตีเล
กองหลังชาวอิตาลี เล่นให้ ยูเวนตุส เป็นเพื่อนร่วมทีมกับฮิวงะ
จีน เซียว ซุงโก
กองกลางชาวจีน เล่นให้ บาเยิร์น มิวนิก สวมเสื้อหมายเลข 16 มีลูกยิงมังกรครึ่งสนามเป็นอาวุธ และเป็นคนเดียวที่สามารถยิงไกลครึ่งสนามใส่วากาบายาชิได้
อาร์เจนตินา ฮวน รามอน ดีอาส
กองหน้าชาวอาร์เจนตินา มีเทคนิคที่เร็วมากๆ แพ้ให้กับซึบาสะบ่อยครั้งเพราะความประมาท
อุรุกวัย รามอน วิกตอรีโน
กองหน้าชาวอุรุกวัย เล่นให้กับ แวร์เดอร์ เบรเมน สวมเสื้อหมายเลข 11
ญี่ปุ่น/อุรุกวัย ฮิโนะ เรียวมะ
กองหน้าลูกครึ่งชาวญี่ปุ่น-อุรุกวัย แต่เล่นให้กับทีมอุรุกวัย หนึ่งใน RJ7 โดยเล่นให้สโมสร ริเวอร์เพลต
บราซิล นาโทเรซา
กองกลางชาวบราซิล เป็นคนที่เก่งกว่าซันตานาและได้สวมเสื่อเบอร์ 10 ในภาคยุวชนโลก ปัจจุบันเล่นให้สโมสร เรอัลมาดริด
บราซิล เปเป้
กองหน้านักเตะชาวบราซิล เล่นให้สโมสร คะชิมะ แอนต์เลอร์ เคยเป็นเพื่อนร่วมทีมกับซีบาสะ
บราซิล เลโอ
กองกลางนักเตะชาวบราซิล เล่นให้สโมสร คะชิมะ แอนต์เลอร์ เคยเป็นเพื่อนร่วมทีมกับซีบาสะ

อ้างอิง[แก้]

  1. "Captain Tsubasa: Revenge Match." Animax India. March 15, 2007. Retrieved on July 23, 2009.