รัง
| รัง | |
|---|---|
| สถานะการอนุรักษ์ | |
การจำแนกชั้นทางวิทยาศาสตร์ 
| |
| โดเมน: | ยูแคริโอตา |
| อาณาจักร: | พืช |
| เคลด: | พืชมีท่อลำเลียง |
| เคลด: | พืชดอก |
| เคลด: | พืชใบเลี้ยงคู่แท้ |
| เคลด: | โรสิด |
| อันดับ: | ชบา |
| วงศ์: | วงศ์ยางนา |
| สกุล: | พะยอม Miq.[2] |
| สปีชีส์: | Shorea siamensis |
| ชื่อทวินาม | |
| Shorea siamensis Miq.[2] | |
| ชื่อพ้อง[2] | |
| |
รัง (ชื่อวิทยาศาสตร์: Shorea siamensis) เป็นไม้ยืนต้นประเภทใบเดียวชนิดหนึ่งที่มีอยู่ตามป่าเบญจพรรณแล้ง และ ป่าแดงทั่วไป มีคุณสมบัติในการทนแล้งและทนไฟได้ดีมาก พบในประเทศอินโดนีเซีย, มาเลเซีย, พม่า และไทย
เป็นไม้ยืนต้นผลัดใบ มีความสูง 15–20 เมตร เปลือกต้นสีเทาแตกเป็นร่องตามความยาวลำต้น ใบเป็นใบเดี่ยวเรียงสลับ แผ่นใบรูปไข่ ปลายใบมน โคนใบหยักเว้า ดอกสีเหลืองออกเป็นช่อ กลิ่นหอมอ่อน ออกดอกเดือนมีนาคม-เมษายน ผลรูปกระสวย มีปีกยาว 3 ปีก ปีกสั้น 2 ปีก
เป็นพันธุ์ไม้มงคลพระราชทานประจำจังหวัดอุดรธานี มีชื่อเรียกอื่น ๆ อีก เช่น "เปา, เปาดอกแดง" ในภาษาเหนือ หรือ "เรียง, เรียงพนม" ในภาษาเขมร[3]
ดูเพิ่ม[แก้]
อ้างอิง[แก้]
- ↑ Ashton, P. (1998). "Shorea siamensis". IUCN Red List of Threatened Species. 1998: e.T32307A9694077. doi:10.2305/IUCN.UK.1998.RLTS.T32307A9694077.en. สืบค้นเมื่อ 19 November 2021.
- ↑ 2.0 2.1 "Shorea siamensis". Plants of the World Online. Royal Botanic Gardens, Kew. สืบค้นเมื่อ 19 May 2020.
- ↑ ต้นไม้ประจำจังหวัดอุดรธานี