รถไฟใต้ดินวอชิงตัน สายสีแดง
 สายสีแดง | |
|---|---|
 | |
| ข้อมูลทั่วไป | |
| ที่ตั้ง | วอชิงตัน ดี.ซี. |
| ปลายทาง | |
| จำนวนสถานี | 27 |
| การดำเนินงาน | |
| รูปแบบ | รถไฟใต้ดิน |
| ระบบ | รถไฟใต้ดินวอชิงตัน |
| ผู้ดำเนินงาน | องค์การขนส่งมวลชนวอชิงตัน |
| ประวัติ | |
| เปิดเมื่อ | 29 มีนาคม ค.ศ. 1976 |
| ข้อมูลทางเทคนิค | |
| ระยะทาง | 31.9 mi (51.3 km) |
| ลักษณะทางวิ่ง | ใต้ดิน, ยกระดับ, เสมอดิน |
| รางกว้าง | 4 ft 8 1⁄2 in (1,435 mm) สแตนดาร์ดเกจ |
| ระบบจ่ายไฟ | รางที่สาม |
รถไฟใต้ดินวอชิงตัน สายสีแดง เป็นเส้นทางรถไฟฟ้าในกรุงวอชิงตัน ดี.ซี. มีจำนวน 27 สถานี ในเขต Montgomery, Maryland และ Columbia เป็นเส้นทางที่มีจำนวนผู้โดยสารมากที่สุด มีแนวเส้นทางคล้ายตัวยู (U)
รายชื่อสถานี[แก้]
The following stations are along the line, from northwest to northeast.[1]
| สถานี | รหัส | เปิดให้บริการ ค.ศ. |
เชื่อมต่อ | หมายเหตุ | ภาพ |
|---|---|---|---|---|---|
| สถานีชาดี้โกรฟ | A15 | 1984 | สถานีปลายทาง | 
| |
| สถานีร็อควีล | A14 | 1984 | 
| ||
| สถานีทวินบรูค | A13 | 1984 | 
| ||
| สถานีไวท์ฟลิน | A12 | 1984 | 
| ||
| สถานีกรอสวีเนอร์–สแตรทมอร์ | A11 | 1984 | 
| ||
| สถานีเมดิคัลเซ็นเตอร์ | A10 | 1984 | 
| ||
| สถานีเบเตสดา | A09 | 1984 | 
| ||
| สถานีเฟรนด์ชิพเฮจต์ | A08 | 1984 | 
| ||
| สถานีเทนเลย์ทาวน์–เอยู | A07 | 1984 | 
| ||
| สถานีแวนเนส–ยูดีซี | A06 | 1981 | 
| ||
| สถานีคลีฟแลนด์ปาร์ค | A05 | 1981 | 
| ||
| สถานีวูดเลย์ปาร์ค | A04 | 1981 | 
| ||
| สถานีดูปอนต์เซอร์เคิล | A03 | 1977 | 
| ||
| สถานีฟาร์รากุตนอร์ท | A02 | 1976 | 
| ||
| สถานีเมโทรเซ็นเตอร์ | A01 | 1976 |    |
| |
| สถานีแกลเลอรีเพลซ | B01 | 1976 |   |
| |
| สถานีจูดีเชียรีสแควร์ | B02 | 1976 | 
| ||
| สถานียูเนียน | B03 | 1976 | 
| ||
| สถานีมหาวิทยาลัยโนมา-กัลลูเดต | B35 | 2004 | ชื่อเดิมคือ New York Ave – Florida Ave – Gallaudet University | 
| |
| สถานีโรช์ดไอส์แลนด์อีฟนู–เบนท์วูด | B04 | 1976 | 
| ||
| สถานีบรูคแลนด์-ซียูเอ | B05 | 1978 | 
| ||
| สถานีฟอร์ตโทตเทน | B06 | 1978 | |
| |
| สถานีทาโกมา | B07 | 1978 | 
| ||
| สถานีซิลเวอร์สปริง | B08 | 1978 | 
| ||
| สถานีฟอเรสต์เกลน | B09 | 1990 | 
| ||
| สถานีเวตตัน | B10 | 1990 | 
| ||
| สถานีเกลนต์มอนต์ | B11 | 1998 | สถานีปลายทาง | 
|
อ้างอิง[แก้]
- ↑ "Metro - Rail - Maps". WMATA. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2010-06-03. สืบค้นเมื่อ December 11, 2010.
บรรณานุกรม[แก้]
- Schrag, Zachary (2006). The Great Society Subway: A History of the Washington Metro. Baltimore, MD: Johns Hopkins University Press. ISBN 0-8018-8246-X.
แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]
วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อที่เกี่ยวข้องกับ รถไฟใต้ดินวอชิงตัน สายสีแดง
| เปิดให้บริการ |  | |
|---|---|---|
| โครงการ | ||
