มุนินฺ
| มุนินฺ | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
|
| ||||||||||
| ||||||||||
| ||||||||||
มุนินฺ (อังกฤษ: Munin) เป็นหนังสือการ์ตูนไทยแนวจิตวิทยา ซึ่งเป็นผลงานของ มุนินทร์ สายประสาท จัดพิมพ์โดยจ้ำอ้าวสำนักพิมพ์ และจัดจำหน่ายโดย บริษัท บิสซี่เดย์ จำกัด ซึ่งการ์ตูนมุนินฺได้รับความนิยมสำหรับคนรุ่นใหม่เป็นจำนวนมาก[1] และเป็นการ์ตูนไทยที่ได้รับการตอบรับในเกณฑ์ที่ดี[2] ปัจจุบันมีอยู่ทั้งหมด 5 ชุด โดยการ์ตูนมุนินฺในเล่มหนึ่งจะเป็นการ์ตูนชุดตอนต่างๆ ประมาณ 10 ตอนเป็นต้นไป ทั้งนี้ ชื่อ มุนินฺ เป็นชื่อที่นำมาจากชื่อของ มุนินทร์ สายประสาท ซึ่งเป็นผู้แต่งเรื่องดังกล่าว โดยใส่พินทุ ใต้อักษร น เป็นภาษาบาลี[3]
เนื้อเรื่องย่อ[แก้]
มุนินฺ เป็นการ์ตูนที่ได้นำเสนอเรื่องราวของคู่รักในหลายแง่มุม[1] ดังเช่น:
- รักเล็ก
ได้เสนอให้คนได้รู้ว่า หากรักเขาข้างเดียวจะเป็นเช่นไร ในกรณีที่อาจเผลอคิดว่าตนเป็นคนสำคัญอย่างยิ่ง จนลืมไปว่าทำไมเขาไม่หันมามองเรา[1]
- หมามีปัญหา
เป็นเรื่องราวของคู่รักคู่หนึ่ง ที่ซื้อสุนัขมาเลี้ยง โดยให้ชื่อว่า โบราณ จนกระทั่งมีบางอย่างที่แปรเปลี่ยนไปเมื่อพบว่าเจ้านายของตนไม่มีความสุขเช่นดังก่อน[1]
- น้องคนเล็ก
เป็นเรื่องราวของพี่น้องสามคนที่ชอบของเล่นต่างชนิดกัน แต่ภายหลังได้นำของเล่นเหล่านี้มาเล่นด้วยกัน[1]
- ครั้งสุดท้าย
เป็นเรื่องของเด็กชายคนหนึ่งที่เข้าเรียนชั้นอนุบาลจนถึงระดับมหาวิทยาลัย โดยมีพ่อแม่คาดหวัง และกดดันให้ลูกได้ดี โดยที่ฝ่ายลูกยืนยันทัศนะของตนในอีกแง่มุมหนึ่ง[1]
การสร้าง[แก้]
จุดประกายหนังสือเล่มนี้เริ่มจากการที่ มุนินทร์ สายประสาท ได้เริ่มวาดรูปส่งเข้าประกวดงานต่างๆ จนเธอก็ได้รางวัลมาตลอดได้ใบประกาศนียบัตรการันตีมาแล้วหลายงาน โดยตอนชั้นอนุบาลเธอจะชอบวาดรูปตามหนังสือการ์ตูนชื่อดัง และตอนมัธยมเธอนั้นชอบการ์ตูนญี่ปุ่น เลยวาดตามและนำเรื่องเพื่อนๆมาแต่งเป็นการ์ตูน จนหลายคนชื่นชมจึงนำการวาดภาพมาเป็นงานอดิเรก จนมาเรียนในมหาวิทยาลัยเธอก็ได้วาดการตูนเผยแพร่ในสังคมออนไลน์ เช่น ยูทูบ จนจ้ำอ้าวสำนักพิมพ์ ได้มาชักชวนเธอให้มาออกหนังสือ จนเธอสนใจจนได้ออกเล่นมาเป็นการ์ตูน มุนินฺ ในปัจจุบัน[3] และการ์ตูนชุดนี้เป็นหนังสือการ์ตูนที่ได้รับการออกแบบให้มีช่องรูสำหรับสอดนิ้วเพื่อความสะดวกในการพกพา[1]
การตอบรับ[แก้]
มุนินฺ ยังได้รับการกล่าวว่าเป็นการ์ตูนที่ได้รับความนิยมของคนรุ่นใหม่เป็นจำนวนมาก ตลอดจนได้รับการวิจารณ์จากนายแพทย์ประเสริฐ ผลิตผลการพิมพ์ ซึ่งเป็นนักวิจารณ์การ์ตูนว่า มีลายเส้นประณีตสวยงาม สะอาด ซึ่งลายเส้นที่ใช้เป็นสีเทา[1]
อ้างอิง[แก้]
- ↑ 1.0 1.1 1.2 1.3 1.4 1.5 1.6 1.7 นายแพทย์ประเสริฐ ผลิตผลการพิมพ์. การ์ตูนที่รัก. มติชนสุดสัปดาห์. ปีที่ 32 ฉบับที่ 1665. วันที่ 13-19 กรกฎาคม พ.ศ. 2555. ISSN 1686-8196. หน้า 85
- ↑ มุนินทร์ สายประสาท ในนามของ "การ์ตูนมุนินฺ" - กรุงเทพธุรกิจ ออนไลน์[ลิงก์เสีย]
- ↑ 3.0 3.1 "มุนินทร์ สายประสาท ในนามของ "การ์ตูนมุนินฺ" - บทความงานวิจัย". แผนงานสร้างเสริมวัฒนธรรมการอ่าน. 28 พฤษภาคม 2555.