ภิกษุณีจิ้งเจี่ยน
บทความนี้ยังต้องการเพิ่มแหล่งอ้างอิงเพื่อพิสูจน์ความถูกต้อง |
ภิกษุณีจิ้งเจี่ยน หรือ จิงเจียน เป็นภิกษุณีรูปแรกของประเทศจีน แห่งอารามจู๋หลินซื่อ เมืองลั่วหยาง
ประวัติ[แก้]
ภิกษุณีจิ้งเจี่ยนมีชื่อเดิมว่า หลิงยี่ แซ่จุง เป็นชาวเมืองเปิงเจิง บิดาแซ่ตัน เคยดำรงตำแหน่งข้าหลวงแห่งเมืองหวูเว่ จิ้งเจี่ยนเป็นผู้สนใจในการศึกษาเล่าเรียนมาแต่เด็ก เธอเป็นหม้ายตั้งแต่อายุยังน้อย และด้วยฐานะครอบครัวที่ยากจน เธอจึงรับจ้างสอนพิเศษให้แก่ลูกข้าราชการต่างๆโดยสอนดนตรี และการอ่านเขียน ต่อมา เมื่อเธอได้ฟังเกี่ยวกับคำสอนในพุทธศาสนา เธอจึงเกิดศรัทธา แต่ไม่สามารถหาอาจารย์ที่จะสอนเธอได้ ในเวลาต่อมา เมื่อเธอได้พบกับภิกษุฟาซื่อ ซึ่งเป็นอาจารย์ที่รอบรู้ในพุทธศาสนา และได้สร้างวัดขึ้นที่ประตูเมืองด้านตะวันตกของเมืองหลวงในสมัยเจียนซิง จิ้งเจี่ยนจึงไปนมัสการพระอาจารย์รูปนี้ ซึ่งเป็นผู้สอนธรรมะแก่เธอ ทำให้เธอเป็นผู้มีความตื่นในทางจิตวิญญาณ เธอได้ไตร่ตรองว่าเธอควรแสวงหาผลประโยชน์ในทางธรรมในขณะที่เธอยังมีสุขภาพดีอยู่และร่างกายแข็งแรง เธอจึงยืมพระสูตรในทางพุทธศาสนาจากพระอาจารย์ และเริ่มต้นศึกษาพระธรรมอย่างจริงจัง จนเข้าใจหลักธรรมในพุทธศาสนา
ปลงผม[แก้]
จิ้งเจี่ยนได้เดินทางไปติดต่อถามวิธีบวชภิกษุณีและข้อวัตรจากนั้นจิ้งเจี่ยนได้ตัดสินใจปลงผมและขอรับศีล 10 จากพระอุปัชฌาย์ มีผู้หญิงร่วมบวชพร้อมเธอ24คนแล้วก่อตั้งอารามจู๋หลินซื่อ(วัดป่าไผ่) ในขณะเดียวกันเธอก็สอนธรรม มีท่าทีสง่าผ่าเผย คือการปฏิบัติทางสายกลางเป็นผู้มีจริยวัตรมั่นคงในธรรม
อุปสมบท[แก้]
ท่านได้อุปสมบทอย่างเป็นทางการ กลางน้ำพร้อมกับภิกษุณีอีก 3 รูป ปรากฏว่ามีกลิ่นหอมประหลาด ซึ่งว่ากันว่าเป็นการสรรเสริญคุณธรรมของภิกษุณีจิ้งเจี่ยน ภิกษุณีจิ้งเจี่ยนยังคงสอนและเผยแพร่ธรรมจนมีผู้คนศรัทธามากมาย
บังเกิดปาฏิหาริย์ อำลาขึ้นฟ้า[แก้]
ในปลายปีสมัยเฉิงปิง(พ.ศ. 900-904)ประชาชนได้กลิ่นหอมประหลาดนั้นอีกครั้ง และปรากฏมีควันสีแดงลอยกลางอากาศในเวลาเดียวกัน มีผู้หญิงถือดอกไม้หลากสีในมือ ได้ลอยมาจากอากาศ ภิกษุณีจิ้งเจี่ยนดีใจที่ได้พบหญิงคนนี้ ท่านจึงได้กล่าวกับภิกษุณีรูปอื่นว่า ดูแลตัวของท่านเองให้ดีในอนาคต ฉันจะลาพวกท่านไปแล้วละ เมื่อกล่าวอำลาจบ ภิกษุณีจิ้งเจี่ยนก็ลอยขึ้นไปในอากาศ ทางที่ท่านล่องลอยขึ้นไปนั้น มองดูเหมือนสายรุ้งที่พุ่งตรงขึ้นไปในฟากฟ้า ในปีที่จากไปท่านอายุได้ 70 พรรษา
อ้างอิง[แก้]
- ฉัตรสุมาลย์ กบิลสิงห์. ชีวประวัติภิกษุณีจีน,ศูนย์ไทย-ธิบต