ภาษาสูญแล้ว

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
(เปลี่ยนทางจาก ภาษาสูญพันธุ์)

จากคำนิยามจำนวนหนึ่ง ภาษาสูญแล้ว (อังกฤษ: extinct language) คือภาษาที่ปัจจุบันไม่มีผู้พูดแล้ว[1] ในขณะที่ ภาษาตายแล้ว (dead language) คือภาษาที่ไม่มีผู้พูดในฐานะภาษาหลักแล้ว[2] โดยปกติแล้วกระบวนการที่จะนำไปสู่การเป็นภาษาสูญนั้นจะเกิดขึ้นเมื่อภาษาหนึ่ง ๆ ได้ผ่านการตายของภาษาในระหว่างที่ถูกแทนที่ด้วยภาษาอื่น ตัวอย่างเช่น ภาษาคอปติกที่ถูกแทนที่ด้วยภาษาอาหรับ และภาษาชนพื้นเมืองอเมริกันจำนวนมากที่ถูกแทนที่ด้วยภาษาอังกฤษ ฝรั่งเศส สเปน หรือโปรตุเกส

ในหลายกรณี ภาษาสูญแล้วยังถูกใช้เพื่อประโยชน์ทางวิทยาศาสตร์ กฎหมาย หรือศาสนาเช่น ภาษาสลาวอนิกคริสตจักรโบราณ อเวสตะ คอปติก ทิเบตโบราณ กีเอซ นั้นเป็นภาษาในภาษากลุ่มสูญ

อ้างอิง[แก้]

  1. Lenore A. Grenoble, Lindsay J. Whaley, Saving Languages: An Introduction to Language Revitalization (อังกฤษ), Cambridge University Press (2006) p.18
  2. "Dead language". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2008-12-07. สืบค้นเมื่อ 2008-07-27.