ภาษาสวาฮีลี

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
(เปลี่ยนทางจาก ภาษาสวาฮิลี)
ภาษาสวาฮีลี
kiSwahili คิสวาฮีลี
ประเทศที่มีการพูดแทนซาเนีย เคนยา ยูกันดา รวันดา บุรุนดี คองโก-กินชาซา โซมาเลีย คอโมโรส (รวมมายอต) โมซัมบิก และมาลาวี
จำนวนผู้พูดประมาณ 10 ล้านคน
เป็นภาษาที่ 2: ประมาณ 70 ล้านคน  (ไม่พบวันที่)
ตระกูลภาษา
สถานภาพทางการ
ภาษาทางการแทนซาเนีย เคนยา สาธารณรัฐประชาธิปไตยคองโก สหภาพแอฟริกา East African Community รวันดา ยูกันดา
รหัสภาษา
ISO 639-1sw
ISO 639-2swa
ISO 639-3มีหลากหลาย:
swa – Swahili (generic)
swc – Congo Swahili
swh – Swahili (specific)
  areas where Swahili or Comorian is the indigenous language
  ภาษาราชการหรือภาษาประจำชาติ
  as a trade language

ภาษาสวาฮีลี (หรือ คิสวาฮีลี) เป็นภาษากลุ่มแบนตูที่พูดอย่างกว้างขวางในแอฟริกาตะวันออก ภาษาสวาฮีลีเป็นภาษาแม่ของชาวสวาฮีลี ซึ่งอาศัยอยู่แถบชายฝั่งของแอฟริกาตะวันออกระหว่างประเทศโซมาเลียตอนใต้ ประเทศโมแซมบิกตอนเหนือ มีคนพูดเป็นภาษาแม่ประมาณ 5 ล้านคนและคนพูดเป็นภาษาที่สองประมาณ 30-50 ล้านคน ภาษาสวาฮีลีได้กลายเป็นภาษาที่ใช้โดยทั่วไปในแอฟริกาตะวันออกและพื้นที่รอบ ๆ

คำว่า Swahili มาจากรูปพหูพจน์ของคำภาษาอาหรับ sahel ساحل (เอกพจน์) คือ sawahil سواحل แปลว่า "ขอบเขต" และ "ชายฝั่ง" (ใช้เป็นคำวิเศษณ์ที่แปลว่า "คนที่อาศัยอยู่ชายฝั่ง" หรือ "ภาษาชายฝั่ง") นอกจากนี้ คำว่า sahel ใช้เรียกพื้นที่พรมแดนของทะเลทรายซาฮารา การเพิ่ม "i" ตรงท้ายน่าจะมาจาก nisba ของภาษาอาหรับ (ของชายฝั่ง سواحلي) บ้างก็ว่าเป็นเหตุผลทางสัทศาสตร์

แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]