ภาษามลายูมาเลเซีย
| ภาษามลายูมาเลเซีย | |
|---|---|
| Bahasa Melayu Malaysia بهاس ملايو مليسيا | |
| ภาษามลายูมาตรฐาน Bahasa Melayu Standard بهاس ملايو ستندرد | |
| ออกเสียง | [baˈhasə məlaju məˈlejsiə] |
| ประเทศที่มีการพูด | มาเลเซีย, สิงคโปร์ |
| จำนวนผู้พูด | พูดโดยประชากรส่วนใหญ่ในมาเลเซีย แต่ส่วนใหญ่จะเรียนรู้ภาษามลายูถิ่นหรือภาษาพื้นเมืองอื่นก่อน[1] |
| ตระกูลภาษา | |
| รูปแบบก่อนหน้า | มลายูเก่า
|
| ระบบการเขียน | อักษรละติน (รูมี) อักษรอาหรับ (ยาวี)[4] อักษรเบรลล์มาเลเซีย |
| สถานภาพทางการ | |
| ภาษาทางการ |  มาเลเซีย บรูไน สิงคโปร์ |
| ผู้วางระเบียบ | เดวันบาฮาซาดันปุซตากา (สถาบันภาษาและวรรณคดี) เดวันบาฮาซาดันปุซตากาบรูไน (สถาบันภาษาและวรรณคดีบรูไน)[5] มัจลิซบาฮาซาเมอลายูซีงาปูรา (สถาบันภาษามลายูสิงคโปร์)[6] |
| รหัสภาษา | |
| ISO 639-3 | zsm |
ภาษามลายูมาเลเซีย (มลายู: Bahasa Melayu Malaysia), ภาษามลายูมาตรฐาน (มลายู: Bahasa Melayu Standard), ภาษามาเลเซีย (มลายู: Bahasa Malaysia) หรือเรียกสั้น ๆ ว่า ภาษามลายู เป็นรูปแบบมาตรฐานของภาษามลายูที่ใช้ในประเทศมาเลเซียรวมทั้งในประเทศสิงคโปร์และประเทศบรูไน (ตรงข้ามกับวิธภาษามลายูมาตรฐานที่ใช้ในประเทศอินโดนีเซียซึ่งเรียกว่าภาษาอินโดนีเซีย) ภาษามลายูมาเลเซียเป็นรูปแบบมาตรฐานของภาษามลายูถิ่นยะโฮร์-รีเยา ประชากรมาเลเซียจำนวนมากพูดภาษานี้ได้ แต่ส่วนใหญ่จะเรียนรู้ภาษามลายูถิ่นหรือภาษาพื้นเมืองอื่นก่อน[1] ภาษามลายูเป็นวิชาบังคับวิชาหนึ่งในโรงเรียนระดับประถมศึกษาและมัธยมศึกษาของมาเลเซีย[7]
ระบบการเขียน[แก้]
กฎหมายกำหนดให้อักษรของภาษามลายูมาเลเซียเป็นอักษรละติน หรือรู้จักกันในภาษามลายูว่า รูมี (อักษรโรมัน) โดยจะต้องไม่กำหนดให้ใช้อักษรอาหรับที่มีชื่อว่า ยาวี (หรืออักษรมลายู) เพื่อจุดประสงค์ดังกล่าว อักษรรูมีมีสถานะใช้งานอย่างเป็นทางการ ในขณะเดียวกันก็มีความพยายามรักษาและฟื้นฟูการใช้งานอักษรยาวีในประเทศมาเลเซียอักษรยาวี[8][9][10] อย่างไรก็ตาม อักษรละตินเป็นอักษรที่ใช้งานกันมากที่สุด ทั้งในเชิงทางการและไม่ทางการ
คำยืม[แก้]
ภาษามลายูมาเลเซียมีคำยืมส่วนใหญ่มาจากภาษาสันสกฤต, ทมิฬ, ฮินดูสตานี, เปอร์เซีย, โปรตุเกส, ดัตช์, กลุ่มภาษาจีน, อาหรับ และอังกฤษ ภาษามลายูมาเลเซียสมัยใหม่ยังได้รับอิทธิพลทางคำศัพท์จากภาษาอินโดนีเซีย ส่วนใหญ่มาจากละคร ละครโทรทัศน์ และดนตรีอินโดนีเซีย[11]
อ้างอิง[แก้]
- ↑ 1.0 1.1 ภาษามลายูมาเลเซีย ที่ Ethnologue (18th ed., 2015) (ต้องสมัครสมาชิก)
- ↑ Adelaar, K. Alexander (2000). "Malay: A Short History". Oriente Moderno. 19 (2): 234. JSTOR 25817713.
- ↑ Mukhlis Abu Bakar (2019). "Sebutan Johor-Riau dan Sebutan Baku dalam Konteks Identiti Masyarakat Melayu Singapura" [Sebutan Johor-Riau and Sebutan Baku in the Context of the Singapore Malay Identity]. Issues in Language Studies (ภาษามาเลย์). 8 (2): 61–78. doi:10.33736/ils.1521.2019.
- ↑ "Kedah MB Defends Use of Jawi on Signboards". The Star Online (ภาษาอังกฤษ). 26 August 2008. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 29 October 2012.
- ↑ Clynes, Adrian; Deterding, David (2011). "Standard Malay (Brunei)". Journal of the International Phonetic Association. 41 (2): 259–268. doi:10.1017/S002510031100017X. S2CID 146544336.
- ↑ "Standard Malay made simple / Liaw Yock Fang - BookSG - National Library Board, Singapore".
- ↑ "Soalan Lazim Berkaitan Dasar Memartabatkan Bahasa Malaysia Memperkukuh Bahasa Inggeris (MBMMBI)" [Frequently Asked Questions Related to the Policy to Uphold Bahasa Malaysia and to Strengthen the English Language (MBMMBI)]. Portal Rasmi Kementerian Pendidikan Malaysia (ภาษามาเลย์). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2014-09-11. สืบค้นเมื่อ 3 November 2013.
- ↑ "Malay". Baystate Interpreters (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2019-06-26.
- ↑ "Use of Jawi Should Be Encouraged, Not Condemned — Faidhur Rahman Abdul Hadi and Fatihah Jamhari". Malay Mail (ภาษาอังกฤษ). 18 December 2014. สืบค้นเมื่อ 2019-06-26.
- ↑ "Khat to Be Included in School Curriculum". The Star (ภาษาอังกฤษ). 30 July 2019. สืบค้นเมื่อ 13 August 2019.
- ↑ Sneddon, James N. (2003). The Indonesian Language: Its History and Role in Modern Society (ภาษาอังกฤษ). Sydney: UNSW Press. ISBN 0-86840-598-1.
อ่านเพิ่ม[แก้]
- S. Takdir Alisjahbana (1976). Language Planning for Modernization: The Case of Indonesian and Malaysian (ภาษาอังกฤษ). The Hague: Mouton. ISBN 90-279-7712-7.
แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]
- Dewan Bahasa dan Pustaka (Institute of Language and Literature Malaysia, in Malay only) เก็บถาวร 2012-04-15 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
- Malay Online Web Application with 40 Interactive Free Lessons
- Malay–English Online Dictionary (from Malay to English only) from Webster's Dictionary
- Malay–English Online Dictionary
- The Malay Spelling Reform, Asmah Haji Omar, (Journal of the Simplified Spelling Society, 1989-2 pp. 9–13 later designated J11)
- Pogadaev, V.A., Rott, N. V. Kamus Bahasa Russia – Bahasa Malaysia. Lebih kurang 30 000 perkataan. Moscow: Russky Yazik, 1986
ภาษาราชการและภาษาที่สำคัญของประเทศสมาชิกอาเซียน | |
|---|---|
| ภาษาราชการ (ประเทศสมาชิก) |  กัมพูชา : ภาษาเขมร •  ไทย : ภาษาไทย • บรูไน : ภาษามลายู •  พม่า : ภาษาพม่า •  ฟิลิปปินส์ : ภาษาฟิลิปปินส์ • ภาษาอังกฤษ • มาเลเซีย : ภาษามลายู •  ลาว : ภาษาลาว •  เวียดนาม : ภาษาเวียดนาม • สิงคโปร์ : ภาษามลายู • ภาษาอังกฤษ • ภาษาจีนมาตรฐาน • ภาษาทมิฬ •  อินโดนีเซีย : ภาษาอินโดนีเซีย |
| ภาษาราชการของประเทศสังเกตการณ์ | |
| ภาษาเฉพาะถิ่นที่สำคัญ | กัมพูชา : ภาษาจาม • ไทย : ภาษามลายูปัตตานี • บรูไน : ภาษามลายูบรูไน • พม่า : ภาษากะเหรี่ยง • ภาษากะชีน • ภาษาไทใหญ่ • ภาษามอญ • ภาษายะไข่ • ภาษาโรฮีนจา • ฟิลิปปินส์ : ภาษาเซบัวโน • ภาษาตากาล็อก • ภาษาอีโลกาโน • ภาษามากินดาเนา • ลาว : ภาษาม้ง • เวียดนาม : ภาษาไทดำ • อินโดนีเซีย : ภาษาชวา • ภาษาซุนดา • ภาษาบาหลี • ภาษาอาเจะฮ์ |
