ฟุตบอลในประเทศญี่ปุ่น

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
การแข่งขันเจลีก 2 ที่สนามซัปโปะโระ

ฟุตบอลในประเทศญี่ปุ่น เป็นกีฬาที่นิยมอันดับสองรองลงมาจากเบสบอล ควบคุมและดูแลโดยสมาคมฟุตบอลญี่ปุ่น มีการจัดการแข่งขันที่สำคัญหลายอย่างได้แก่ เจลีก เจเอฟแอล และถ้วยจักรพรรดิ นอกจากนี้แล้วฟุตบอลทีมชาติญี่ปุ่นยังเป็นทีมชาติทีมหนึ่งที่ประสบความสำเร็จสูงในระดับเอเชีย

ชื่อเรียก[แก้]

คำว่า "ฟุตบอล" ในภาษาญี่ปุ่นนั้นมีเรียกกันหลายชื่อ โดยชื่อที่นิยมมากที่สุดคือ "ซักกา" (ญี่ปุ่น: サッカーโรมาจิsakkā) ซึ่งเป็นคำยืมมาจากคำว่า "ซอกเกอร์" ในภาษาอังกฤษ ตามที่สหรัฐพยายามให้ยกเลิกความชาตินิยมในช่วงหลังสงครามโลกครั้งที่ 2 แทนที่คำเดิมว่า "ชูคีว" (ญี่ปุ่น: 蹴球โรมาจิshūkyūทับศัพท์: แปลว่า บอลเตะ) นอกจากนี้คำว่า "ฟุตโตะโบรุ" (ญี่ปุ่น: フットボールโรมาจิfuttobōru) ยังมีให้เห็นถึงการใช้งานบ้าง

ประวัติ[แก้]

ฟุตบอลเริ่มมีการเล่นในญี่ปุ่นในยุคเมจิเช่นเดียวกับกีฬาประเภทอื่นที่มีการแนะนำโดยชาวต่างชาติ มีการเล่นทั่วไปในมหาวิทยาลัยและโรงเรียน ในปี พ.ศ. 2464 สมาคมฟุตบอลญี่ปุ่นได้ก่อตั้งขึ้นและต่อมาได้เข้าร่วมเป็นสมาชิกฟีฟ่าในปี พ.ศ. 2472 และเอเอฟซีในปี พ.ศ. 2497

ในปี พ.ศ. 2536 เจลีก ลีกฟุตบอลอาชีพของญี่ปุ่นได้ก่อตั้งขึ้นแทนที่ลีกฟุตบอลสมัครเล่นเดิมคือ เจแปนซอกเกอร์ลีก ซึ่งทำให้เริ่มมีกระแสการนิยมฟุตบอลมากขึ้นในญี่ปุ่น

ในปี พ.ศ. 2541 ญี่ปุ่นได้ร่วมการแข่งขันฟุตบอลโลกครั้งแรกใน ฟุตบอลโลก 1998 ที่ถูกจัดขึ้นที่ประเทศฝรั่งเศส และต่อมาในปี พ.ศ. 2545 ญี่ปุ่นได้เป็นเจ้าภาพร่วมจัดการแข่งขัน ฟุตบอลโลก 2002 ร่วมกับประเทศเกาหลีใต้

การแข่งขัน[แก้]

การแข่งขันฟุตบอลที่สำคัญในญี่ปุ่นได้แก่

นอกจากนี้ทีมที่ชนะเลิศและรองชนะเลิศในเจลีกดิวิชัน 1 จะได้รับสิทธิไปแข่งขันใน เอเอฟซีแชมเปียนส์ลีก นอกจากนี้ทีมที่ชนะเลิศของดิวิชัน 1 ยังได้รับสิทธิแข่งขันใน เอ3แชมเปียนส์คัพ ที่เป็นการแข่งขันระหว่างญี่ปุ่น เกาหลีใต้ และจีนอีกด้วย

การแข่งขันฟุตบอลนัดสำคัญที่จัดในญี่ปุ่น[แก้]

สัญญาผู้เล่นในเจลีก[แก้]

ฟุตบอลญี่ปุ่นในระบบเจลีกจะมีระบบการเซ็นสัญญากับผู้เล่น 3 ชนิด [1] ได้แก่

โปรเอ (Pro A)
สัญญาหลักสำหรับผู้เล่นอาชีพ โดยผู้เล่นจะต้องได้ค่าเล่นต่อปีอย่างน้อย 4.8 ล้านเยน โดยในแต่ละสโมสรจะมีผู้เล่นที่มีสัญญาโปรเอได้ไม่เกิน 25 คนต่อสโมสร และขณะเดียวกันสโมสรในลีกเจ1 ต้องมีผู้เล่นในระดับโปรเออย่างน้อย 15 คน และสโมสรในลีกเจ2 ต้องมีอย่างน้อย 5 คน
โปรบี (Pro B)
สัญญาสำหรับผู้เล่นระดับรองลงมา โดยผู้เล่นจะได้ค่าตัวไม่เกิน 4.8 ล้านเยนต่อปี ในแต่ละสโมสรสามารถมีผู้เล่นในระดับโปรบีได้ไม่จำกัด
โปรซี (Pro C)
สัญญาชั่วคราวสำหรับในช่วงร่างสัญญา โดยผู้เล่นจะได้ค่าตัวไม่เกิน 4.8 ล้านเยนต่อปี โดยผู้เล่นจำเป็นต้องเปลี่ยนเป็นสัญญาโปรเอหรือโปรบีในช่วงเวลา 450 นาทีสำหรับสโมสรในเจ1 และ 900 นาทีสำหรับสโมสรในเจ2

ฟุตบอลในวัฒนธรรมสมัยนิยม[แก้]

ในวัฒนธรรมสมัยนิยมได้มีการกล่าวถึงฟุตบอลหลายด้าน โดยเริ่มจากการ์ตูนเรื่องกัปตันสึบาสะ ตั้งแต่ปี พ.ศ. 2524 โดยการ์ตูนนี้มีอิทธิพลต่อการ์ตูนเรื่องอื่นตามมา โดยนอกจากนี้ยังเป็นแรงบันดาลใจให้กับ ฮิเดะโตะชิ นะกะตะ [2] และ โยะชิคัตสึ คาวางุจิ ในการเริ่มเล่นฟุตบอล

นอกจากนี้ยังมีการ์ตูนอื่นที่กล่าวถึงฟุตบอลในญี่ปุ่นได้แก่ อิตโต้ นักเตะเลือดกังฟู ชู๊ต!! เจ-ดรีม ยิงประตูสู่ฝัน ไอ้หนูแข้งทอง มหัศจรรย์สิงห์นักเตะ ราชันย์ลูกหนัง ฮามิสตีนระเบิด

ดูเพิ่ม[แก้]

อ้างอิง[แก้]

แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]