ศาสนาพุทธในประเทศอัฟกานิสถาน
ศาสนาพุทธในประเทศอัฟกานิสถาน เริ่มเข้ามาครั้งแรกผ่านการพิชิตของพระเจ้าอโศกมหาราชแห่งราชวงศ์โมริยะ (ครองราชย์ 268-232 ปีก่อนคริสต์ศักราช) โดยมีการพบส่วนเหลือของศิลาจารึกในกันดะฮาร์ที่สลักใน 260 ปีก่อนคริสต์ศักราช ที่หินโผล่ในชิลเซนา[1] ศาสนานี้แพร่กระจายในทางใต้ของเทือกเขาฮินดูกูช
โลกเกษม (ประมาณ ค.ศ. 178) ผู้เดินทางมาจากลั่วหยาง เป็นผู้แปลคัมภีร์ศาสนาพุทธนิกายมหายานเป็นภาษาจีนคนแรก[2] และMahadharmaraksita ซึ่งมหาวงศ์ (ตอน 29[3]) บันทึกว่า ได้นำพระสงฆ์ 30,000 รูปจาก "เมืองกรีกแห่งอาลาซันดรา" (อะเล็กซานเดรียแห่งคอเคซัส อยู่ทางเหนือของคาบูลประมาณ 150 กิโลเมตร) ไปที่ศรีลังกาเพื่ออุทิศแด่มหาสถูปที่อนุราธปุระ พระเจ้าเมนันเดอร์ที่ 1 (ภาษาบาลี: "พระเจ้ามิลินท์"; ครองราชย์ 165 - 135 ปีก่อนคริสต์ศักราช) กษัตริย์กรีก-บักเตรีย เป็นผู้อุทิศคนสำคัญในศาสนาพุทธ ซึ่งปรากฎในมิลินทปัญหา
ศาสนาพุทธในอัฟกานิสถานเริ่มเสื่อมถอยจากการพิชิตของมุสลิมในคริสต์ศตวรรษที่ 7 แต่สิ้นสุดลงในสมัยจักรวรรดิกาสนาวิยะห์ในคริสต์ศตวรรษที่ 11[4]
ประวัติ[แก้]
ดินแดนในอัฟกานิสถานมีการเปลี่ยนแปลงทางวัฒนธรรมและศาสนาตลอดทั้งศตวรรษ ที่ตั้งทางภูมิศาสตร์ระหว่างตะวันออกกลาง, เอเชียใต้ และเอเชียกลาง และตั้งอยู่ในเส้นทางสายไหม (เชื่อมเอเชียตะวันออกกับวัฒนธรรมเมดิเตอร์เรเนียน และอื่น ๆ ระหว่างนั้น) เป็นตัวขับเคลื่อนหลักทั้งในทางประวัติศาสตร์และวัฒนธรรม หนึ่งในอิทธิพลหลักคือการพิชิตของอเล็กซานเดอร์มหาราช ทำให้เกิดอิทธิพลกรีกในศิลปะศาสนาพุทธในภูมิภาคนี้ ใน 305 ปีก่อนคริสต์ศักราช จักรวรรดิซิลูซิดเป็นพันธมิตรกับจักรวรรดิโมริยะ โดยโมริยะนำศาสนาพุทธมาและควบคุมพื้นที่ทางใต้ของฮินดูกูชจนกระทั้งถูกโค่นล้มประมาณ 185 ปีก่อนคริสต์ศักราช
อเล็กซานเดอร์เอา (ดินแดน) มันจากชาวอารยัน และก่อตั้งที่อยู่ด้วยตนเอง แต่เซลิวคัส นอกาดอร์ยกมันให้ซันโดรคอตตัส (พระเจ้าจันทรคุปตเมารยะ) ด้วยข้อแลกเปลี่ยนเป็นการแต่งงานระหว่างกันและแลกเปลี่ยนช้าง 500 เชือก[5]
— สตราโบ, 64 ปีก่อนคริสต์ศักราช – ค.ศ. 24
ในช่วงเวลานั้น พื้นที่ส่วนใหญ่ในแบกเตรียและซอกเดียนานับถือศาสนาพุทธ จนกระทั่งการมาของศาสนาอิสลาม
หลังจากจักรวรรดิโมริยะแล้ว ศาสนาพุทธเจริญรุ่งเรืองในสมัยจักรวรรดิกุษาณะ เมื่อเผ่าเยฺว่จีเดินทางเข้ามาในภูมิภาคที่ปัจจุบันคืออัฟกานิสถาน[6]
ศาสนาพุทธยังคงมีอยู่ในช่วงการพิชิตอัฟกานิสถานโดยมุสลิมของรัฐเคาะลีฟะฮ์อุมัยยะฮ์ถึงการปกครองของรัฐเคาะลีฟะฮ์อับบาซียะฮ์ ศาสนาพุทธในอัฟกานิสถานถูกทำลายลงในสมัยซัฟฟาริด, แฆสนอวียอน และฆูริด[7][8]
ดูเพิ่ม[แก้]
อ้างอิง[แก้]
- ↑ Runion, Meredith L. (2007). The history of Afghanistan. Westport: Greenwood Press. ISBN 978-0-313-33798-7.
- ↑ Foltz, Religions of the Silk Road, p. 46
- ↑ Full text of the Mahavamsa Click chapter XXIX
- ↑ Berzin, Alexander (December 2006). "History of Buddhism in Afghanistan". สืบค้นเมื่อ June 5, 2016.
- ↑ Nancy Hatch Dupree / Aḥmad ʻAlī Kuhzād (1972). "An Historical Guide to Kabul – The Name". American International School of Kabul. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ August 30, 2010. สืบค้นเมื่อ September 18, 2010.
- ↑ Runion, Meredith L. (2007). The history of Afghanistan. Westport: Greenwood Press. p. 46. ISBN 978-0-313-33798-7.
The Yuezhi people conquered Bactria in the second century BCE. and divided the country into five chiefdoms, one of which would become the Kushan Empire. Recognizing the importance of unification, these five tribes combined under the one dominate Kushan tribe, and the primary rulers descended from the Yuezhi.
- ↑ Amy Romano (2003). A Historical Atlas of Afghanistan (illustrated ed.). The Rosen Publishing Group. p. 25. ISBN 0-8239-3863-8. สืบค้นเมื่อ 18 September 2011.
- ↑ Steven Otfinoski (2004). Afghanistan (illustrated ed.). Infobase Publishing. p. 6. ISBN 0-8160-5056-2. สืบค้นเมื่อ 18 September 2011.
- มิลินทปัญหาฉบับแปลในมหาวิทยาลัยมหามงกุฏราชวิทยาลัย, (กรุงเทพฯ:มหามงกุฏฯ,2515). ; Horner,I.B.,Milinda's Questions. 2 vols. (London:PTS.,1969).;Rhy Devids, T.W., The Qurstions of King Milinda, (Dehli:Motilal Banarsidass Publishers,1992).
แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]
