พืชสงวน

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

พืชสงวน คือพืชที่รัฐมนตรีประกาศกำหนดให้เป็นพืชสงวน ตามมาตรา 29 ในพระราชบัญญัติพันธุ์พืช พ.ศ. 2518 และฉบับแก้ไข พ.ศ. 2535 ห้ามมิให้ผู้ใดส่งออกซึ่งพืชสงวน เว้นแต่ได้รับอนุญาตเป็นหนังสือจากรัฐมนตรี และเฉพาะเพื่อประโยชน์ในการทดลอง หรือวิจัยในทางวิชาการเท่านั้น ผู้ใดฝ่าฝืนต้องระวางโทษจำคุกไม่เกินสามปี หรือปรับไม่เกินสี่พันบาท หรือทั้งจำทั้งปรับ[1]

จุดมุ่งหมายที่มีการกำหนดพืชสงวนขึ้น เนื่องจากเกรงว่าหากพันธุพืชที่ดีเหล่านี้ถูกนำ ไปปลูกในต่างประเทศแล้ว ก็จะกลับมาเป็นคู่แข่งทางการค้าได้ จึงห้ามส่งออก[2] พืชสงวนมีทั้งสิ้น 11 ชนิดคือ ทุเรียน ส้มโอ องุ่น ลำไย ลิ้นจี่ มะขาม มะพร้าว กวาวเครือ ทองเครือ สละ และสับปะรด

อ้างอิง[แก้]

  1. พระราชบัญญัติพันธุ์พืช พ.ศ. 2518 เครือข่ายกฎหมายมหาชนไทย
  2. พระราชบัญญัติพันธุ์พืช พ.ศ. 2518[ลิงก์เสีย] สำนักวิจัยและพัฒนาการเกษตรเขตที่ 1 จังหวัดเชียงใหม่