พี-3 โอไรออน

พี-3 โอไรออน
หน้าที่	เครื่องบินลาดตระเวนทางทะเล
ประเทศผู้ผลิต	สหรัฐอเมริกา
ผู้ผลิต	ล็อกฮีด มาร์ติน คาวาซากิแอร์โรว์สเปซคอมปะนี
เที่ยวบินแรก	พฤศจิกายน 1959
เริ่มใช้	August 1962
สถานะ	Active
ผู้ใช้หลัก	กองทัพเรือสหรัฐ Royal New Zealand Air Force Japan Maritime Self-Defense Force Royal Australian Air Force
การผลิต	1961–1990
จำนวนที่ถูกผลิต	Lockheed – 650, Kawasaki – 107, Total – 757
พัฒนาจาก	Lockheed L-188 Electra
รุ่น	Lockheed AP-3C Orion Lockheed CP-140 Aurora Lockheed EP-3 Lockheed WP-3D Orion
พัฒนาเป็น	Lockheed P-7

พี-3 โอไรออน (อังกฤษ: P-3 Orion) เป็นเครื่องบินต่อต้านเรือดำน้ำและตรวจการณ์ทางทะเลสี่เครื่องยนต์ติดเทอร์โบ เครื่องบิน เริ่มบินเป็นครั้งแรกเมื่อวันที่ 15 สิงหาคม ค.ศ. 1985 มันถูกประจำการในกองทัพเรือสหรัฐฯเมื่อวันที่ 13 สิงหาคม ค.ศ. 1989 แทนที่เครื่องบิน ล็อกฮีด พี-2 เนปจูน และยังประจำการในกองบินทหารเรือของกองทัพเรือไทยอีกด้วย

รายละเอียด พี-3 โอไรออน

• ผู้สร้าง บริษัทล็อกฮีด-แคลิฟอร์เนีย (สหรัฐอเมริกา)
• ประเภท ลาตตระเวนทางทะเล พิสัยบินไกล เจ้าหน้าที่ 10 นาย
• เครื่องยนต์ เทอร์โบใบพัด อิลลิสัน ที 56-เอ-14 ดับลิว ให้กำลังเครื่องละ 4,910 แรงม้า 4 เครื่อง
• กางปีก 30.37 เมตร
• ยาว 35.61 เมตร
• สูง 10.29 เมตร
• พื้นที่ปีก 120.77 ตารางเมตร
• น้ำหนักเปล่า 27,890 กิโลกรัม
• น้ำหนักบรรทุกสูงสุด 9,071 กิโลกรัม
• น้ำหนักวิ่งขึ้นสูงสุด 61,235 กิโลกรัม
• อัตราเร็วขั้นสูง 761 กิโลเมตร/ชั่วโมง ที่ระยะสูง 7,620 เมตร
• อัตราเร็วเดินทางปกติ 639 กิโลเมตร/ชั่วโมง ที่ระยะสูง 457 เมตร
• อัตราไต่ขั้นต้น 14.6 เมตร/วินาที
• เพดานบินใช้งาน 8,625 เมตร
  • 5,790 เมตร เมื่อเครื่องยนต์ดับ 1 เครื่อง
• รัศมีทำการบินไกลสุด 3,835 กิโลเมตร
  • 2,494 กิโลเมตร เมื่อบินเหนือเป้าหมาย 3 ชั่วโมง
• บินทน 12.3 ชั่วโมง เมื่อใช้เครื่องยนต์ 4 เครื่อง
  • 17 ชั่วโมง เมื่อใช้เครื่องยนต์ 2 เครื่อง
• อาวุธ ลูกระเบิดขนาด 2,000 ปอนด์ จำนวน 1 ลูก
  • ลูกระเบิดขนาด 1,000 ปอนด์ จำนวน 3 ลูก
  • ระเบิดน้ำลึก จำนวน 3 ลูก
  • ตอร์ปิโด จำนวน 8 ลูก
  • ระเบิดนิวเครียร์น้ำลึก จำนวน 2 ลูก
  • สามารถติดตั้งอาวุธที่ใต้ปีกได้ 10 ตำบล เป็นน้ำหนัก 5,448 กิโลกรัมที่ใต้ปีก และ 3,290 กิโลกรัมในลำตัว