พีระมิดสี่เหลี่ยมจัตุรัส

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
พีระมิดสี่เหลี่ยมจัตุรัส

พีระมิดสี่เหลี่ยมจัตุรัส (อังกฤษ: square pyramid) คือพีระมิดที่มีฐานเป็นรูปสี่เหลี่ยมจัตุรัส และมีหน้าด้านข้างเป็นรูปสามเหลี่ยม มี 5 จุดยอด 8 ขอบ และหากหน้ารูปสามเหลี่ยมเป็นรูปสามเหลี่ยมด้านเท่า รูปทรงนั้นจะถือเป็นทรงตันจอห์นสันหมายเลข 1 (Johnson solid: J1) ซึ่งมีรูปร่างเหมือนทรงแปดหน้าปรกติ (regular octahedron) ที่ผ่าครึ่ง

สำหรับพีระมิดสี่เหลี่ยมจัตุรัสอย่างอื่น เช่น มหาพีระมิดแห่งกิซ่า (Great Pyramid of Giza) ไม่ได้มีความคล้ายทางคณิตศาสตร์กับทรงตันจอห์นสัน เนื่องจากหน้าด้านข้างเป็นรูปสามเหลี่ยมหน้าจั่วซึ่งมีความยาวฐาน 756 เมตร และมีความสูงเอียง 719 เมตร

พื้นที่ผิวและปริมาตร[แก้]

พื้นที่ผิว A และปริมาตร V ของพีระมิดสี่เหลี่ยมจัตุรัส ที่เป็นทรงตันจอห์นสันและมีความยาวขอบทุกด้านเท่ากับ a คำนวณได้ดังนี้

สำหรับพีระมิดสี่เหลี่ยมจัตุรัสทั่วไป โดยมีความยาวฐาน l และความสูงของพีระมิด h คำนวณได้ดังนี้

ดูเพิ่ม[แก้]

แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]