พิกัดที่หนึ่ง

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
พิกัดที่หนึ่งของ (2, 3), (−3, 1), (0, 0), (−1.5, −2.5) ก็คือ 2, −3, 0, −1.5 ตามลำดับ

พิกัดที่หนึ่ง (อังกฤษ: abscissa; พหูพจน์: abscissae, abscissæ) หมายถึงสมาชิกของคู่อันดับที่ลงจุดตามแกนแนวนอนของระบบพิกัดคาร์ทีเซียนสองมิติ ซึ่งตรงข้ามกับพิกัดที่สอง (ordinate) พิกัดที่หนึ่งคือพจน์แรกของพจน์สองพจน์ (ที่มักกำกับด้วย x และ y) ซึ่งกำหนดตำแหน่งของจุดในระบบพิกัดเช่นนั้น นั่นคือ ถ้ากำหนดให้คู่อันดับ (x, y) ดังนั้นพิกัดที่หนึ่งก็คือ x

ยกตัวอย่างจุด (2, 3) จะได้ว่าพิกัดที่หนึ่งคือ 2 หรืออย่างเช่นจุด (5, 15) จะได้ว่าพิกัดที่หนึ่งคือ 5 เป็นต้น

ดูเพิ่ม[แก้]