พระเจ้าเอ็ดมันด์ที่ 1

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
พระเจ้าเอ็ดมันด์ที่ 1
พระเจ้าเอ็ดมันด์ที่ 1 ในม้วนเอกสาร "พงศาวลีกษัตริย์อังกฤษ" ปลายคริสต์ศตวรรษที่ 13
กษัตริย์แห่งชนอังกฤษ
ดำรงพระยศ27 ตุลาคม ค.ศ. 939 – 26 พฤษภาคม ค.ศ. 946
ราชาภิเษกประมาณ 29 พฤศจิกายน ค.ศ. 939
คิงส์ตันอัพพอนเทมส์[1]
ก่อนหน้าพระเจ้าแอเทลสแตน
ถัดไปพระเจ้าเอเดรด
พระราชสมภพค.ศ. 921
เวสเซกซ์ ราชอาณาจักรอังกฤษ
สวรรคต26 พฤษภาคม ค.ศ. 946 (พระชนมายุ 24-25 พรรษา)
พัคเคิลเชิร์ช กลอสเตอร์เชอร์ ราชอาณาจักรอังกฤษ
ฝังพระศพกลาสตันบรีแอบบีย์
คู่อภิเษกเอลฟ์จิฟูแห่งชาฟท์สบรี
เอเธลเฟลดแห่งดาเมอแรม
พระราชบุตรพระเจ้าเอ็ดวี
พระเจ้าเอ็ดการ์ผู้รักสงบ
ราชวงศ์เวสเซกซ์
พระราชบิดาพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดผู้อาวุโส

พระเจ้าเอ็ดมันด์ที่ 1 แห่งอังกฤษ หรือ พระเจ้าเอ็ดมันด์ผู้อาวุโส หรือ พระเจ้าเอ็ดมันด์ผู้ยุติธรรม (อังกฤษ: Edmund I of England, Edmund the Elder, Edmund the the Just, Edmund the Deed-Doer, Edmund the Magnificent; อังกฤษเก่า: Eadmund) (ค.ศ. 922 - 26 พฤษภาคม ค.ศ. 946) เป็นพระเจ้าแผ่นดินราชวงศ์เวสเซกซ์ของราชอาณาจักรอังกฤษ

พระเจ้าเอ็ดมันด์เสด็จพระราชสมภพเมื่อวันที่ ค.ศ. 922 ที่เวสเซ็กซ์ อังกฤษ เป็นพระราชโอรสในพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดผู้อาวุโส และ อีดกิฟูแห่งเคนต์ และเป็นพระราชอนุชาของพระเจ้าแอเทลสแตนแห่งอังกฤษ ทรงอภิเสกสมรสครั้งแรกกับเอลฟ์จิฟูแห่งชาฟท์สบรี และครั้งที่สองกับเอเธลเฟลดแห่งดาเมอแรม ครองราชย์ระหว่างวันที่ 27 ตุลาคม ค.ศ. 939 จนเสด็จสวรรคตเมื่อวันที่ 26 พฤษภาคม ค.ศ. 946

เมื่อพระเจ้าแอเทลสแตนเสด็จสวรรคตเมื่อวันที่ 27 ตุลาคม ค.ศ. 939 พระเจ้าเอ็ดมันด์ก็เสด็จขึ้นครองราชย์ต่อจากพระเชษฐา หลังจากที่ขึ้นครองราชย์ก็ทรงประสพปัญหาทางทหารหลายด้านที่เป็นอันตรายต่อราชอาณาจักร พระเจ้าโอลาฟที่ 1 แห่งดับลินทรงได้รับชัยชนะต่อนอร์ทธัมเบรียและรุกรานมาทางมิดแลนดส์ เมื่อพระเจ้าโอลาฟเสด็จสวรรคตในปี ค.ศ. 942 พระเจ้าเอ็ดมันด์ก็ยึดมิดแลนดส์คืน ในปี ค.ศ. 943 ทรงเป็นพ่อทูลหัวของพระเจ้าโอลาฟแห่งยอร์ค ในปี ค.ศ. 944 พระเจ้าเอ็ดมันด์ก็ทรงได้รับความสำเร็จในการกู้นอร์ทธัมเบรียคืน ในปีเดียวกันหลังจากที่พระเจ้าโอลาฟแห่งยอร์คผู้เป็นพันธมิตรของพระเจ้าเอ็ดมันด์ก็ทรงสูญเสียราชบัลลังก์ พระองค์ก็เสด็จไปเป็นพระเจ้าแผ่นดินของดับลินในไอร์แลนด์ ในพระนามว่าโอลาฟ คิวอารัน (Olaf Cuaran หรือ Amlaíb Cuarán) ในปี ค.ศ. 945 พระเจ้าเอ็ดมันด์ทรงได้รับชัยชนะต่อดินแดนสตรัธไคลด์ (Strathclyde) แต่ทรงสละสิทธิ์บริเวณที่ทรงยึดครองให้กับพระเจ้ามัลคอล์มที่ 1 แห่งสกอตแลนด์เพื่อเป็นการแลกเปลี่ยนกับข้อตกลงในสนธิสัญญาที่ทั้งสองฝ่ายให้การสนับสนุนต่อกันและกันในทางทหาร พระเจ้าเอ็ดมันด์ทรงมีนโยบายที่จะรักษาความมั่นคงและความสงบระหว่างพรมแดนอังกฤษและสกอตแลนด์

พระเจ้าเอ็ดมันด์ถูกปลงพระชนม์ในปี ค.ศ. 946 ระหว่างเหตุทะเลาะวิวาทกับโจรนามว่าเลโอฟา ขณะที่ทรงร่วมงานฉลองที่ปราสาทพัคเคิลเชิร์ชทรงเห็นเลโอฟาในกลุ่มผู้ร่วมงานจึงทรงพยายามไล่แต่เลโอฟาไม่ยอมออกจากงาน พระเจ้าเอ็ดมันด์และที่ปรึกษาจึงทรงต่อสู้กับเลโอฟา ทั้งพระเจ้าเอ็ดมันด์และเลโอฟาเสียชีวิต เมื่อพระเจ้าเอ็ดมันด์เสด็จสวรรคตพระราชอนุชาก็ขึ้นครองราชย์เป็นพระเจ้าเอเดรดแห่งอังกฤษ

พระราชบุตรพระเจ้าเอ็ดมันด์ได้แก่:

สายพระราชตระกูล[แก้]

ดูเพิ่ม[แก้]

อ้างอิง[แก้]

  1. The Blackwell Encyclopedia of Anglo-Saxon England, p. 514

แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]

วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ พระเจ้าเอ็ดมันด์ที่ 1 แห่งอังกฤษ

ก่อนหน้า พระเจ้าเอ็ดมันด์ที่ 1 ถัดไป
พระเจ้าแอเทลสแตน
พระมหากษัตริย์อังกฤษ
(ราชวงศ์เวสเซกซ์)

(ค.ศ. 939 – ค.ศ. 946)
พระเจ้าเอเดรด