พระเจ้าหมาง
| พระเจ้าหมาง | |
|---|---|
หมาง พระเจ้าหมาง | |
| ครองราชย์ | 1924 - 1906 ปีก่อนคริสตกาล |
| รัชกาลก่อนหน้า | พระเจ้าไหวย |
| รัชกาลถัดไป | พระเจ้าเซีย |
| พระอัครมเหสี | ไม่ปรากฏ |
| พระราชบุตร | พระเจ้าเซีย |
| พระเจ้าหมาง | |
| พระราชบิดา | พระเจ้าไหวย |
| พระราชมารดา | พระมเหสีแห่งพระเจ้าไหวย |
พระเจ้าหมาง (อังกฤษ: Mang of Xia) เป็นพระมหากษัตริย์จีนโบราณรัชกาลที่ 9 แห่งราชวงศ์เซี่ย พระองค์อาจทรงปกครอง 18 ปี[1][2]เป็นพระราชโอรสของพระเจ้าไหฺว รัชกาลที่ 8 แห่งราชวงศ์เซี่ย[3][4] กับพระมเหสีไม่ทราบพระนามในพระเจ้าไหฺว มีชื่อส่วนตัวว่า หวง (荒)
พระเจ้าหมางคิดค้นการสังเวยเพื่อบูชาฟ้า เพื่อเป็นการอธิษฐานให้อาณาจักรมีความร่มเย็นเป็นสุข แม่น้ำเหลือง(ฮวงโห)หล่อเลี้ยงอาณาจักร โดยในพิธีจะใช้ วัว หมู แกะ และ หยก โดยพิธีนี้เริ่มเป็นวัฒนธรรมของจีนมาหลายยุคหลายสมัย
รัชสมัย[แก้]
พระเจ้าหมางรับตำแหน่งกษัตริย์ต่อจากพระเจ้าไหวยผู้เป็นบิดาที่สวรรคตไปแล้ว ในปีเหรินเฉิน (壬申) พระองค์เฉลิมฉลองพิธีราชาภิเษกของพระองค์โดนพระราชทานหยกให้กับเมืองใต้อาณัติทั้งหมด
ในรัชสมัยของพระองค์ จื่อไห่ (子亥) ผู้ปกครองรัฐซาง(เมืองขึ้นอาณาจักรเซี่ย) ย้ายเมืองหลวงจากฉางชิว(商丘)ไป เมืองอิ๋น(殷) ตามจดหมายเหตุไม้ไผ่ พระเจ้าหมางเคยตกปลาตัวใหญ่ได้ขณะที่ล่องเรือในทะเลจีนตะวันออก
พระเจ้าเซียพระโอรสขึ้นครองราชย์แทนพระองค์หลังพระองค์สวรรคต
อ้างอิง[แก้]
- ↑ Chronology of China rulers
- ↑ A Cultural History of the Chinese Language by Sharron Gu
- ↑ Tian Wen: A Chinese Book of Origins by Yuan Qu, Stephen Field, page 112.
- ↑ Records of the Grand Historian by Sima Qian
| ก่อนหน้า | พระเจ้าหมาง | ถัดไป | ||
|---|---|---|---|---|
| พระเจ้าไหวย | 
|
พระมหากษัตริย์จีน (1924 ปีก่อนคริสตกาล - 1906 ปีก่อนคริสตกาล) |
|
พระเจ้าเซีย|} |