พระราชบัญญัติความมั่นคง ค.ศ. 1704
 | บทความนี้ยังต้องการเพิ่มแหล่งอ้างอิงเพื่อพิสูจน์ความถูกต้อง |
พระราชบัญญัติเพื่อความปลอดภัย พ.ศ. 2247 หรือ พระราชบัญญัติเพื่อความปลอดภัย ค.ศ. 1704 (อังกฤษ: Act of Security 1704 หรือ Act for the Security of the Kingdom) เป็นพระราชบัญญัติที่ออกโดยรัฐสภาแห่งสกอตแลนด์เพื่อเป็นการตอบโต้พระราชบัญญัติการสืบสันตติวงศ์ ค.ศ. 1701 ที่ออกโดยรัฐสภาแห่งอังกฤษ
เมื่อเจ้าชายวิลเลียม ดยุคแห่งกลอสเตอร์พระโอรสองค์เดียวในสมเด็จพระราชินีนาถแอนน์แห่งบริเตนใหญ่ สิ้นพระชนม์เมื่อพระชนมายุได้ 11 พรรษาเมื่อวันที่ 29 กรกฎาคม ค.ศ. 1700 รัฐสภาทั้งสองจำเป็นต้องหาผู้สืบราชบัลลังก์ที่เป็นโปรเตสแทนต์ รัฐสภาแห่งอังกฤษตัดสินให้เป็นเจ้าหญิงโซเฟียแห่งฮาโนเวอร์พระราชปนัดดาของสมเด็จพระเจ้าเจมส์ที่ 1 แห่งอังกฤษโดยมิได้ปรึกษารัฐสภาแห่งสกอตแลนด์รัฐสภาสกอตแลนด์ที่ส่วนหนึ่งมีความประสงค์ที่จะรักษาราชบัลลังก์ไว้กับราชวงศ์สจวตและรักษาสิทธิในการเลือกผู้สืบราชบัลลังก์[1] ทางรัฐสภาแห่งสกอตแลนด์จึงตอบโต้กลับด้วยการออก “พระราชบัญญัติเพื่อความปลอดภัย” ในปี ค.ศ. 1703 ซึ่งเป็นพระราชบัญญัติที่ระบุว่าเมื่อสิ้นสุดจากพระราชินีนาถแอนน์โดยไม่ทรงมีรัชทายาทแล้ว สกอตแลนด์มีอำนาจที่จะแต่งตั้งผู้ครองราชย์ที่เป็นโปรเตสแทนต์จากผู้สืบเชื้อสายมาจากพระมหากษัตริย์สกอตแลนด์ และไม่ใช่คนเดียวกับผู้ครองราชย์อังกฤษนอกเสียจากว่าสถานะการณ์ทางศาสนา เศรษฐกิจ และทางการเมืองจะเป็นที่ตกลงกันได้ แต่พระราชบัญญัติฉบับนี้มิได้การอนุมัติ ในปี ค.ศ. 1704 พระราชบัญญัติได้รับการอนุมัติเมื่อรัฐสภาแห่งสกอตแลนด์ขู่ว่าจะไม่ยอมขึ้นภาษีและพยายามถอนตัวจากกองทัพของจอห์น เชอร์ชิลล์ ดยุคแห่งมาร์ลเบรอที่อยู่ในการต่อสู้ในสงครามสืบราชบัลลังก์สเปนในยุโรป
แต่ความที่รัฐสภาอังกฤษเกรงว่าถ้าสกอตแลนด์แยกตัวจากอังกฤษ สกอตแลนด์ก็คงจะหันกลับไปเป็นพันธมิตรกับฝรั่งเศส ทางการอังกฤษจึงได้ออกพระราชบัญญัติต่างด้าว ค.ศ. 1705 (Alien Act 1705) เป็นการตอบโต้ ซึ่งเป็นพระราชบัญญัติที่ระบุว่าอังกฤษจะต่อต้านสกอตแลนด์ทางเศรษฐกิจและจะประกาศให้ชาวสกอตแลนด์เป็นคนต่างด้าวทั้งหมด (ซึ่งเป็นการทำให้มีผลกระทบกระเทือนต่อสิทธิในการเป็นเจ้าของอสังหาริมทรัพย์ของชาวสกอตแลนด์ในอังกฤษ) นอกจากว่าสกอตแลนด์จะยอมเข้าร่วมการเจรจาที่อาจจะนำไปสู่การยุบเลิก “พระราชบัญญัติเพื่อความปลอดภัย” หรือ การรวมตัวกับอังกฤษ ผลของการเจรจาราชอาณาจักรสกอตแลนด์ และ ราชอาณาจักรอังกฤษ รวมตัวกันเป็นราชอาณาจักรบริเตนใหญ่ภายใต้พระราชบัญญัติสหภาพ ค.ศ. 1707 เมื่อวันที่ 1 พฤษภาคม ค.ศ. 1707 [2] หนึ่งร้อยปีหลังจากการรวมราชบัลลังก์อังกฤษและสกอตแลนด์ (Union of the Crowns)