พระรัตนสัมภวพุทธะ

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
(เปลี่ยนทางจาก พระรัตนสัมภวะพุทธะ)
พระรัตนสัมภวพุทธะ
พระรัตนสัมภวพุทธะ ศิลปะญี่ปุ่น
สันสกฤตรตฺนสมฺภว
จีน南方宝生部主宝生佛
ญี่ปุ่น宝生如来 Hōshō Nyorai
มองโกเลียᠡᠷᠳᠡᠨᠢ ᠭᠠᠷᠬᠣ ᠢᠢᠨ ᠣᠷᠣᠨ
Эрдэнэ гарахын орон
Erdeni garkhu yin oron
ไทยรัตนสัมภวะ
ทิเบตརིན་ཆེན་འབྱུང་གནས Rinchen Jung ne
ข้อมูล
นับถือในวัชรยาน มหายาน
พระลักษณะความเท่าเทียม
ศักตินางมามะกี(Mamaki)
icon สถานีย่อยพระพุทธศาสนา

พระรัตนสัมภวพุทธะ (สันสกฤต: रत्नसंभव; ญี่ปุ่น: 宝生如来โรมาจิHōshō Nyorai; จีน: 寳生如來; พินอิน: Baosheng Rulai) เป็นพระธยานิพุทธะ 1 ใน 5 องค์ พระนามหมายถึงพระผู้เป็นต้นกำเนิดแห่งสิ่งมีค่าทั้งมวล ประทับอยู่ทางทิศใต้ของพุทธมณฑล พระกายสีเหลืองทอง เป็นต้นตระกูลพระโพธิสัตว์ตระกูลรัตนะ ซึ่งเปรียบได้กับปัญญาอันประเสริฐ เป็นสัญญลักษณ์ของพระรัตนตรัย สัญลักษณ์ประจำพระองค์คือ จินดามณี หมายถึงการเข้าถึงความรู้แจ้ง มโนวิญญาณธาตุและจิตตรัสรู้ ทรงม้าเป็นพาหนะ

ความเชื่อ[แก้]

พระองค์เป็นประมุขของรัตนโคตร ซึ่งแสดงความอุดมสมบูรณ์ รูปลักษณ์ที่อยู่เดี่ยวๆของพระองค์หายาก มักจะรวมอยู่กับพระธยานิพุทธะองค์อื่นๆ ประทับอยู่ทางทิศใต้ของพุทธมณฑล ทรงเป็นตัวแทนปัญญาญาณแบบเท่าเทียม คือมองเห็นผู้อื่นเท่าเทียมกับตน คัมภีร์มรณศาสตร์ของทิเบตกล่าวว่าพระองค์จะปรากฏกายในวันที่สามของบาร์โด พร้อมด้วยแสงสีเหลือง พระโพธิสัตว์ที่ปรากฏพร้อมกับพระองค์คือ พระอากาศครรภ์โพธิสัตว์และพระสมันตภัทรโพธิสัตว์[1]

รูปลักษณ์[แก้]

ท่าทาง[แก้]

ภาพของพระองค์มักมีกายสีเหลืองทอง พระหัตถ์ทำท่าทานมุทรา คือพระหัตถ์ซ้ายวางบนพระเพลาอยู่ในท่าทำสมาธิ พระหัตถ์ขวาเหยียดลง แบพระหัตถ์ออก ปลายนิ้วชี้จดนิ้วโป้ง

พาหนะ[แก้]

พาหนะของพระองค์คือม้าบิน ซึ่งตามความเชื่อของคนโบราณมักเป็นตัวแทนของแสงสว่างเพราะเป็นพาหนะของพระอาทิตย์ ส่วนชาวพุทธมหายาน จะถือว่าเป็นสัญลักษณ์ของโชคและความสง่างาม

สัญลักษณ์[แก้]

สัญลักษณ์ของพระองค์คือจินดามณี ซึ่งอาจหมายถึงได้ทั้งพระรัตนตรัยและจิตที่หลุดพ้นแล้ว

เสียง[แก้]

เสียงประจำพระองค์คือ ตรัม ซึ่งเป็นเสียงที่เกิดจากศูนย์ลมที่สะดือ จึงเป็นการสะท้อนความเป็นอันหนึ่งอันเดียวกันของชีวิต การเปลี่ยนถ่ายเวทนาขันธ์และความผูกพันระหว่างแม่กับลูก

อ้างอิง[แก้]

  1. เชอเกียม ตรุงปะ รินโปเช. คัมภีร์มรณศาสตร์แห่งทิเบต แปลโดย อนุสรณ์ ติปยานนท์. พิมพ์ครั้งที่ 2. กทม. มูลนิธิโกมลคีมทอง. 2536
  • ฉัตรสุมาลย์ กบิลสิงห์ ษัฏเสน. พระพุทธศาสนาแบบทิเบต. กทม : ศูนย์ไทยทิเบต, 2538.
  • สุมาลี มหณรงค์ชัย. พระชินพุทธะทั้งห้า. กทม : ศูนย์ไทยทิเบต, 2547.