ผู้หญิงผมทอง ฟัดหัวใจให้โลกตะลึง
| ผู้หญิงผมทอง ฟัดหัวใจให้โลกตะลึง | |
|---|---|
 โปสเตอร์ในการเข้าฉายที่สหรัฐอเมริกา | |
| กำกับ | หว่อง คาไว |
| เขียนบท | หว่อง คาไว |
| นักแสดงนำ | ทาเคชิ คาเนชิโร่ เหลียง เฉาเหว่ย วัย หวังเฟย หลิน ชิงเสีย |
| กำกับภาพ | คริสโตเฟอร์ ดอยล์ หลิว เหว่ยเฉียง |
| ดนตรีประกอบ | California Dreamin โดย เดอะ มาม่าส์ แอนด์ เดอะ ปาป้าส์ Dreams โดย วัย หวังเฟย |
| ผู้จัดจำหน่าย | มิราแม็กซ์ฟิล์ม (ในสหรัฐอเมริกา) สหมงคลฟิล์ม (ในไทย) |
| วันฉาย | 17 กรกฎาคม 2537 (ฮ่องกง) 24 ธันวาคม 2563 (ไทย) |
| ความยาว | 102 นาที (ในสหรัฐอเมริกา) 98 นาที (ในฮ่องกง) |
| ประเทศ | ฮ่องกง |
| ภาษา | กวางตุ้ง จีนกลาง อังกฤษ |
| ก่อนหน้านี้ | Ashes of Time (ค.ศ. 1994) |
| ต่อจากนี้ | Fallen Angels (ค.ศ. 1995) |
| ข้อมูลจาก IMDb | |
ผู้หญิงผมทอง ฟัดหัวใจให้โลกตะลึง ชื่อภาษาไทยของภาพยนตร์ฮ่องกงเรื่อง Chungking Express (อักษรจีนตัวย่อ: 重庆森林; อักษรจีนตัวเต็ม: 重慶森林; พินอิน: Chóngqìng Sēnlín) ออกฉายในปี ค.ศ. 1994 นำแสดงโดย ทาเกชิ คาเนชิโระ, เหลียง เฉาเหว่ย, วัย หวังเฟย และหลิน ชิงเสีย กำกับการแสดงและเขียนบทโดย หว่อง คาไว
เนื้อเรื่อง[แก้]
622 (ทาเคชิ คาเนชิโร่) ตำรวจหนุ่มตั้งข้อสงสัยว่าโลกนี้มีอะไรที่ไม่มีวันหมดอายุ เพราะวันที่ 1 เมษายน (ตรงกับวันเอพริลฟูลส์) เป็นวันที่ เมย์ แฟนสาวบอกเลิกกับเขา จากวันนั้นเขาจึงซื้อสับปะรดกระป๋องซึ่งเป็นของโปรดของเธอไปสะสมทุกวัน วันละกระป๋องจนกว่าเธอจะกลับมา หรือไม่ก็จนกว่าที่จะไม่มีสับปะรดกระป๋องที่หมดอายุวันที่ 1 พฤษภาคม ซึ่งตรงกับวันเกิดเขา ให้ซื้อกินอีก จวบจนเที่ยงคืนของวันที่ 30 เมษายน เธอก็ไม่กลับมา 622 จึงเปิดสับปะรดกระป๋องกินทีละกระป๋อง และเริ่มคิดไว้ว่าหัวใจของเธอก็เหมือนสับปะรดกระป๋องคือ มีวันหมดอายุ คืนนั้นเอง ขณะที่อาเจียนสับปะรดกระป๋องออกมาทั้งหมด 622 ก็ได้พบกับผู้หญิงคนหนึ่งที่สวมแว่นตาดำ วิกผมสีทองและสวมเสื้อกันฝน (หลิน ชิงเสีย) เธอเป็นเอเย่นต์ค้ายาเสพย์ติด และเธอกำลังตามหาใครสักคนอย่างเอาเป็นเอาตาย ต่อมาหลังจากดื่มกันจนร้านปิด 622 พาเธอมาที่โรงแรม เธอก็หลับสนิทราวกับอดนานมาหลายวัน ขณะที่ 622 ก็ดูหนังโทรทัศน์จบไป 2 เรื่อง กินอาหารไป 4 จาน ก่อนฟ้าสางของวันที่ 1 พฤษภาคม 622 ก็ได้จากไป โดยที่ไม่ลืมถอดรองเท้าให้เธอ เพราะแม่เขาเคยสอนไว้ว่าผู้หญิงถ้าสวมรองเท้าเข้านอนแล้ว จะเจ็บเท้า
ขณะที่กำลังวิ่งออกกำลังกายอยู่นั้น เพจเจอร์ของเขาที่ไม่เคยมีใครส่งข้อความมาเลยดังหลังจากวิ่งเสร็จ เป็นผู้หญิงคนนั้นนี่เองที่ส่งข้อความอวยพรวันเกิดมาให้เขา 622 ตั้งความหวังว่าคำอวยพรของเธอจะไม่มีวันหมดอายุ
623 (เหลียง เฉาเหว่ย) ตำรวจหนุ่มอีกคนซื้อสลัดให้แฟนสาวที่เป็นแอร์โฮสเตสกินทุกวันจากร้านฟาสต์ฟู้ดแห่งหนึ่ง อาเฟย (วัย หวังเฟย) น้องสาวเจ้าของร้านฟาสต์ฟู้ดที่มาช่วยทำงาน อาเฟยหลงรักเขา ทุกครั้งที่เธอทำงาน เธอจะเปิดเพลง California Dreamin ดังลั่น เมื่อ 623 มาซื้อสลัด เธอจะวนเวียนอยู่ใกล้ ๆ ต่อมาเมื่อแฟนสาวทิ้งเขาไป 623 เศร้าลง เธอเลยชวน 623 ไปแคลิฟอร์เนียด้วยกัน แต่เขาไม่ตอบอะไร เธอแอบไปบ้านเขาเวลาที่ 623 ออกตรวจเวร อาเฟยสนุกสนานมากที่นั่น มีความสุข เธอทำความสะอาด เปลี่ยนน้ำตู้ปลา กระทั่งเปลี่ยนตุ๊กตาบนหัวนอนให้ จน 623 แปลกใจว่าใครมาทำให้ จนกระทั่งวันหนึ่งเขาก็จับได้คาหนังคาเขา 623 รู้ว่าอาเฟยหลงรักเขา เขาจึงนัดอาเฟยออกเดท แต่แล้วเขาก็ต้องรอเก้อ 623 เพราะเธอไม่มา เขาจึงกลับไปที่ร้านฟาสต์ฟู้ด เถ้าแก่เจ้าของร้านบอกว่าเธอไปเป็นแอร์โฮสเตส และเธอได้ฝากจดหมายไว้ให้เขา ในนั้นมีตั๋วเครื่องบินที่ลางเลือน วันและเวลาเดียวกันแต่เป็นปีถัดไป 623 ไม่เข้าใจความหมายมากนัก แต่แล้วในปีถัดมา อาเฟยในเครื่องแบบแอร์โฮสเตสก็กลับมา และ 623 ก็เลิกเป็นตำรวจแล้ว
ความสำเร็จและคำวิเคราะห์วิจารณ์[แก้]
Chungking Express นับเป็นผลงานการกำกับเรื่องที่ 3 ของหว่อง คาไว ผู้กำกับฯชาวฮ่องกงที่ได้ชื่อว่ามีเอกลักษณ์เฉพาะตัว เป็นเรื่องราวของ 2 เหตุการณ์ ที่ไม่เหมือนกันแต่มีผู้คนและบางสิ่งเกี่ยวเนื่องกัน ตัวละครทุกวันในเรื่องแทบจะไม่มีใครมีชื่อที่แท้จริง ยกเว้น อาเฟย นั่นเป็นเพราะพวกเขาไม่มีความสำคัญมากพอที่จะต้องถูกถามหรือเป็นที่จดจำ เสมือนความสัมพันธ์ของผู้คนในเมืองใหญ่เฉกเช่นฮ่องกง ที่ความสัมพันธ์ของผู้คนเป็นไปอย่างฉาบฉวย ซึ่งตัวละครบางตัวเกี่ยวเนื่องมาจากภาพยนตร์เรื่องก่อนหน้านี้ของเขา คือ Ashes of Time และจะมีบทบาทต่อไปในภาพยนตร์เรื่องหน้า คือ Fallen Angels ด้วย
โดยที่คำว่า Chungking Express นั้นเชื่อว่ามาจากคำลงท้ายของชื่อร้านฟาดฟู้ดในฮ่องกงที่มักลงท้ายว่า Express ส่วน Chungking นั้นมิใช่ชื่อเมือง (จุงกิง) แต่เป็นชื่อย่านที่พักของชาวต่างชาติ โดยเฉพาะชาวตะวันตกในย่านจิมซาจุ่ย ของฮ่องกง คล้ายกับถนนข้าวสารในกรุงเทพมหานคร
ภาพยนตร์ได้รับการกล่าวขานว่า การกำกับภาพของคริสโตเฟอร์ ดอยล์ ถ่ายทอดภาพและเนื้อเรื่องออกมาได้อย่างอ้างว้าง เปล่าเปลี่ยว ไร้เหตุผล ท่ามกลางเมืองใหญ่ที่เต็มไปด้วยสีสันและผู้คนหลากหลาย แต่กลับแปลกแยกทางวัฒนธรรม ยิ่งมีผู้คนอยู่มากเท่าใดยิ่งแตกต่างมากขึ้นเท่านั้น จนนักวิจารณ์บางคนกล่าวว่าเป็นอารมณ์โหยหา "แม่" ของผู้คนในฮ่องกง ที่กำลังจะกลับคืนสู่การปกครองของจีนแผ่นดินใหญ่อีกครั้งในปี ค.ศ. 1997 ที่กำลังจะมาถึง และด้วยวัฒนธรรมป๊อปอันหลากหลายที่ถูกใส่เข้าไปในเรื่อง ทั้งแฟชั่นเสื้อผ้า ทรงผม ดนตรี ถ้อยคำ แสงสีนีออน ตลอดจนดนตรีประกอบก็ทำให้นักวิจารณ์บางคนเรียกรูปแบบของภาพยนตร์เรื่องนี้ว่า "Avant-pop"
ภาพยนตร์ประสบความสำเร็จทั้งทางรายได้และรางวัลเป็นอย่างมาก โดยได้รับรางวัลตุ๊กตาทองฮ่องกง ประจำปี ค.ศ. 1995 สาขาภาพยนตร์ยอดเยี่ยม, ผู้กำกับยอดเยี่ยม, นักแสดงนำชายยอดเยี่ยม (เหลียง เฉาเหว่ย) และตัดต่อยอดเยี่ยม รวมทั้งเหลียง เฉาเหว่ย ยังได้รับรางวัลม้าทองคำ สาขานักแสดงนำชายยอดเยี่ยม ในปี ค.ศ. 1994 อีกด้วย
ในฮอลลีวู้ด นับเป็นภาพยนตร์เรื่องแรกของหว่อง คาไว ที่เควนติน ทาแรนติโน่ ผู้กำกับฯชาวอเมริกันที่ได้ชื่อว่ามีเอกลักษณ์เฉพาะเป็นของตัวเองอีกคน เมื่อได้ชมแล้วชื่นชอบ และซื้อไปฉายที่นั่น ซึ่งภาพยนตร์ที่ทำรายได้เป็นจำนวนมากที่สหรัฐอเมริกา และได้สร้างชื่อเสียงให้กับหว่อง คาไว ในระดับโลก
อ้างอิง[แก้]
- หนังสือ ผู้หญิงมีไว้ให้รัก โดย ดวงพร เมธสวัสดิ์ (มิถุนายน พ.ศ. 2543) ISBN 974-7573-00-8
- หน้า 4 บันเทิง, อับบาส เคียรอสตามี 'ไม้ยืนต้น'ที่ล้มแล้ว โดย นันทว้าง สิรสุนทร. จุดประกาย. กรุงเทพธุรกิจปีที่ 29 ฉบับที่ 10151: วันศุกร์ที่ 8 กรกฎาคม พ.ศ. 2559