ป็อปพังก์

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

ป็อปพังก์ (อังกฤษ: Pop punk) ในบางครั้งเรียกพังก์ป็อป เป็นแนวเพลงที่รวม ผสมองค์ประกอบของพังก์ร็อกเข้ากับดนตรีป็อป ให้มีความหลากหลายยิ่งขึ้น[1]

ในครั้งแรกที่มีการใช้คำว่าป็อปพังก์ ก็ยังไม่มีความชัดเจนในการใช้ แต่เพลงพังก์ร็อกที่ได้รับอิทธิพลจากเพลงป็อปก็เกิดขึ้นในช่วงกลางถึงปลายทศวรรษ 1970 โดยวงอย่าง เดอะราโมนส์, บัซค็อกซ์, เดอะแจม, เดอะแคลช, ดิอันเดอร์โทนส์ และ เดสเซนเดนต์ส[2][3][4][5][6][7] วงแบดรีลิเจียน ที่เริ่มใน 1980 เป็นวงในยุคแรก ๆ ที่เล่นในแนวเพลงนี้ จนบางครั้งเรียกว่าเป็น มาเฟียของป็อปพังก์[8][9][10] จนกลางยุค 1990 วงจากแคลิฟอร์เนียตอนใต้ก็มีวงอย่าง กรีนเดย์, ดิออฟสปริงส์ และแรนซิด ประสบความสำเร็จไปทั่วโลก

อ้างอิง[แก้]

  1. allmusic
  2. "The Modpoppunk Archives". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2011-08-12. สืบค้นเมื่อ 2008-12-21.
  3. The Ramones - Classic US Punk - Discography - Albums
  4. allmusic ((( The Jam > Biography )))
  5. The Buzzcocks, Pop Punk Pioneers
  6. "The Undertones". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2006-11-20. สืบค้นเมื่อ 2008-12-21.
  7. "Undertones Get New Kicks : Rolling Stone". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2007-10-01. สืบค้นเมื่อ 2008-12-21.
  8. "Bad Religion: New Maps of Hell - Music - Citysearch". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2008-10-09. สืบค้นเมื่อ 2008-12-21.
  9. Bad Religion Biography: Contemporary Musicians
  10. "Bad Religion, page 1 - Music - Westword - Westword". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2009-01-22. สืบค้นเมื่อ 2008-12-21.