ปลาลิ้นแมว
| ปลาลิ้นแมว | |
|---|---|
| |
| การจำแนกชั้นทางวิทยาศาสตร์ | |
| อาณาจักร: | Animalia |
| ไฟลัม: | Chordata |
| ชั้น: | Actinopterygii |
| อันดับ: | Siluriformes |
| วงศ์: | Siluridae |
| สกุล: | Silurichthys |
| สปีชีส์: | S. scheneideri |
| ชื่อทวินาม | |
| Silurichthys schneideri Volz, 1904 | |
ปลาลิ้นแมว หรือ ปลาชะโอนหิน[1] ปลาน้ำจืดชนิดหนึ่ง มีชื่อวิทยาศาสตร์ว่า Silurichthys schneideri ในอันดับปลาหนัง (Siluriformes) อยู่ในวงศ์ปลาเนื้ออ่อน (Siluridae) มีลำตัวแบนข้างและเรียวยาว ตามีขนาดเล็กมาก หัวและปากเล็ก ปากล่างสั้นกว่า มีหนวด 2 คู่ ลำตัวสีน้ำตาลแดงหรือน้ำตาลอมม่วง ลำตัวและครีบมีลายประหรือลายหินอ่อน ครีบหลังอันเล็กมี 2-3 ก้าน ครีบหางและครีบก้นต่อเนื่องกัน ปลายครีบหางด้านบนยาวเรียว มีขนาดประมาณ 15 เซนติเมตร การแยกเพศยังไม่สามารถทำได้ชัดเจน จะสังเกตได้เฉพาะฤดูผสมพันธุ์ คือ ปลาเพศผู้จะมีส่วนของลำตัวยาวและขนาดใหญ่กว่าเพศเมีย ส่วนเพศจะสังเกตได้จากบริเวณส่วนท้องจะบวมเป่งและผนังท้องจะบางและนิ่มกว่าเพศผู้
พฤติกรรมมักซ่อนตัวอยู่ใต้วัสดุลอยน้ำเช่น ใบไม้ร่วง หากินในเวลากลางคืน โดยอาหารได้แก่ แมลง และสัตว์น้ำขนาดเล็ก พบอาศัยอยู่ในลำธารน้ำตกในป่า เช่น น้ำตกลำนารายณ์ และน้ำตกกระทิง จังหวัดจันทบุรี, น้ำตกลานสกา จังหวัดนครศรีธรรมราช, อุทยานแห่งชาติปางสีดา เป็นต้น
ในปี พ.ศ. 2547 ศูนย์วิจัยและพัฒนาประมงน้ำจืดสระแก้วได้ออกสำรวจปลาลิ้นแมวอย่างจริงจังที่อุยานแห่งชาติปางสีดา พบว่ามีอาศัยอยู่ที่กิโลเมตรที่ 23 บริเวณห้วยน้ำเย็น ซึ่งอยู่ในเขตป่าลึกที่มีลักษณะเป็นป่าดิบชื้นและมีความสูงจากระดับน้ำทะเล 200-300 เมตร และได้มีการนำมาศึกษาและทำการเพาะขยายพันธุ์จนประสบความสำเร็จโดยการผสมเทียม[1]