ปกรณ์ ปิ่นเฉลียว
ปกรณ์ ปิ่นเฉลียว | |
|---|---|
 | |
| เกิด | 18 พฤษภาคม พ.ศ. 2468 ตำบลช้างคลาน อำเภอเมืองเชียงใหม่ จังหวัดเชียงใหม่ |
| เสียชีวิต | 30 พฤษภาคม พ.ศ. 2543 |
| นามปากกา | ปกรณ์ ปิ่นเฉลียว, ทิฆัมพร หยาดเมฆา |
| อาชีพ | นักเขียน ตำรวจ |
| แนว | เรื่องสั้น เรื่องขำขัน เรื่องสยองขวัญ |
| คู่สมรส | สายสมร เทียนประภาสิทธิ์ |
พันตำรวจเอก (พิเศษ) ปกรณ์ ปิ่นเฉลียว (18 พฤษภาคม พ.ศ. 2468 - 30 พฤษภาคม พ.ศ. 2543) นักเขียนชาวไทย
ประวัติ[แก้]
ปกรณ์ ปิ่นเฉลียว เป็นบุตรชายคนโตของ นายวิวัธน์ และนางพวง ปิ่นเฉลียว มีพี่สาวชื่อ มาลัย มีน้องชายคือ วาทิน ปิ่นเฉลียว (ต่วย) และน้องสาว คือ จินตนา ปิ่นเฉลียว (ภักดีชายแดน) (นามปากกา จินตวีร์ วิวัธน์) [1] ปกรณ์เกิดที่บ้านตำบลช้างคลาน อำเภอเมืองเชียงใหม่ จังหวัดเชียงใหม่ เดิมมีชื่อว่าไมรา ปิ่นเฉลียว ซึ่งบิดาตั้งให้คล้องจองกับชื่อพี่สาวว่า มาลัย-ไมรา [2]
ไมราติดตามบิดามาอยู่กรุงเทพตั้งแต่อายุ 2 ขวบ เข้าเรียนที่โรงเรียนเทพศิรินทร์ โรงเรียนเตรียมอุดมศึกษา และคณะอักษรศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ช่วงระหว่างสงครามโลกครั้งที่สอง ได้สมัครเป็นสารวัตรทหาร เพื่อทำงานร่วมกับขบวนการเสรีไทย เพื่อต่อต้านกองทัพญี่ปุ่น จากนั้นได้สมัครเข้ารับราชการตำรวจ รับราชการอยู่ที่จังหวัดเชียงใหม่ จังหวัดแพร่ จังหวัดชัยภูมิ จนกระทั่งเกษียณอายุราชการเมื่อ พ.ศ. 2528 ในตำแหน่งรองผู้บังคับการตำรวจสันติบาล
ปกรณ์เปลี่ยนชื่อจากไมราเป็นปกรณ์ เมื่อ พ.ศ. 2494 ขณะใช้ชีวิตอยู่ที่จังหวัดแพร่ ตามชื่อของปกรณ์ อังศุสิงห์ อธิบดีกรมประชาสงเคราะห์ในขณะนั้น [2] เนื่องจากมีพระสงฆ์ทักว่าชื่อไมราเป็นกาลกิณีกับตัวเอง [1] สมรสกับสายสมร เทียนประภาสิทธิ์ ครูชาวจังหวัดแพร่ เมื่อ พ.ศ. 2498 มีบุตร 3 คน
ปกรณ์ ปิ่นเฉลียว ได้รับรางวัลช่อการะเกดเกียรติยศ เมื่อปี พ.ศ. 2539 [3]
อ้างอิง[แก้]
- ↑ 1.0 1.1 ประทีป เหมือนนิล. 100 นักประพันธ์ไทย. กรุงเทพ : สุวีริยาสาส์น, 2542. หน้า 479. ISBN 974-8267-78-4
- ↑ 2.0 2.1 คริส สารคาม. นักเขียนในอดีต 2. กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์แสงดาว, พ.ศ. 2542. 263 หน้า. หน้า หน้าที่. ISBN 974-7343-81-9
- ↑ ณรงค์ จันทร์เรือง, มติชนสุดสัปดาห์ 16,810 (27 ก.พ.39) หน้า 71-72