บีเออี ฮ็อค

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ฮ็อค ที.1เอ

บีเออี ฮ็อค หรือเดิมคือ ฮ็อคเกอร์ ซิดเดลี่ย์ ฮ็อค (อังกฤษ: BAE Hawk) เป็นเครื่องบินเอนกประสงค์ที่ใช้ทั้งในการฝึกและโจมตีขนาดเบา ใช้ในกองทัพอากาศอังกฤษ เริ่มบินเป็นครั้งแรกเมื่อวันที่ 21 เมษายน ค.ศ. 1974

รายละเอียด บีเออี ฮ็อค[แก้]

  • ผู้สร้าง บริษัทฮ็อคเกอร์ ซิดเดลี่ย์ เอวิเอชั่น (อังกฤษ)
    • บริติช แอร์โรสเปช (1977-1999)
    • บีเออี ซิสเต็ม (1999-ปัจจุบัน)
  • ประเภท เครื่องบินเจ๊ตเอนกประสงค์และสนับสนุนหน่วยกำลังภาคพื้นดินขนาดเบา 2 ที่นั่ง
  • เครื่องยนต์ เทอร์โบแฟน รอลส์-รอยซ์ เทอร์โบเมคา อาร์ที 172-06-11 อดัวร์ 151 ให้แรงขับสถิต 2,422 กิโลกรัม ไม่มีสันดาปท้าย 1 เครื่อง
  • กางปีก 9.4 เมตร
  • ยาว 11.96 เมตร
  • สูง 4.1 เมตร
  • พื้นที่ปีก 16.7 ตารางเมตร
  • น้ำหนักเปล่า 3,379 กิโลกรัม
  • น้ำหนักวิ่งขึ้นปกติ 4,649 กิโลกรัม เมื่อใช้ฝึก
    • 5,443 กิโลกรัม เมื่อใช้ฝึกติดอาวุธ
  • น้ำหนักวิ่งขึ้นสูงสุด 7,484 กิโลกรัม
  • อัตราเร็วขั้นสูง 1,041 กิโลเมตร/ชั่วโมง ที่ระยะสูง 11,000 เมตร
  • อัตราเร็วเดินทางไกล 652 กิโลเมตร/ชั่วโมง ที่ระยะสูง 9,144 เมตร
  • ระยะเวลาไต่ถึงระยะสูง 9,145 เมตร/6 นาที 20 วินาที
  • เพดานบินใช้งาน 14,630 เมตร
  • พิสัยบินไกลสุด 3,150 กิโลเมตร เมื่อติดตั้งถังเชื้อเพลิงอะไหล่ขนาด 455 ลิตรที่ใต้ปีกข้างละ 1 ถัง
  • บินทน 2 ชั่วโมง
  • อาวุธ ปืนใหญ่อากาศ เอเดน ขนาด 30 มม. 1 กระบอก
    • สามารถติดตั้งอาวุธที่ใต้ปีก ปีกละ 2 แห่ง

อ้างอิง[แก้]

  • อภิวัตน์ โควินทรานนท์. อากาศยาน 1979 ฉบับเครื่องบิน. กรุงเทพ : เอวิเอชั่น ออบเซิร์ฟเวอร์, 2522.