บาป (ศาสนาพุทธ)
| ส่วนหนึ่งของชุดบทความ |
| ศาสนาพุทธ |
|---|
 |
ในศาสนาพุทธ บาป หมายถึง ความชั่วร้าย[1] ได้แก่ อกุศลกรรมทั้งหลาย
ทางแห่งอกุศลกรรม เรียกว่าอกุศลกรรมบถ มี 10 ประการ ได้แก่ แบ่งเป็น กายกรรม 3 วจีกรรม 4 และมโนกรรม 3 ดังนี้[2]
- กายกรรม
- ปาณาติบาต หมายถึง การฆ่า
- อทินนาทาน หมายถึง การเอาของที่เจ้าของไม่ได้ให้
- กาเมสุมิจฉาจาร หมายถึง การประพฤติผิดในกาม
- วจีกรรม
- มุสาวาท หมายถึง คำโกหก
- ปิสุณาวาจา หมายถึง คำส่อเสียด
- ผรุสวาจา หมายถึง คำหยาบ
- สัมผัปปลาปะ หมายถึง คำพูดเพ้อเจ้อ
- มโนกรรม
- อภิชฌา หมายถึง การเพ่งเล็งอยากได้ของเขา
- พยาบาท หมายถึง การคิดร้ายผู้อื่น
- มิจฉาทิฏฐิ หมายถึง ความเห็นผิด
เมื่อได้กระทำกรรมใดกรรมหนึ่งใน 10 อกุศลกรรมบรรถแล้วจึงถูกจัดว่าเป็นบาป
อ้างอิง[แก้]
 | บทความศาสนาพุทธนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล |