บัวดอย
 | บทความนี้ยังต้องการเพิ่มแหล่งอ้างอิงเพื่อพิสูจน์ความถูกต้อง |
| บัวดอย | |
|---|---|
| |
| การจำแนกชั้นทางวิทยาศาสตร์ | |
| อาณาจักร: | Plantae |
| ไม่ได้จัดลำดับ: | Angiosperms |
| ไม่ได้จัดลำดับ: | Monocots |
| อันดับ: | Asparagales |
| วงศ์: | Asparagaceae |
| วงศ์ย่อย: | Nolinoideae |
| สกุล: | Aspidistra |
| สปีชีส์: | A. elatior |
| ชื่อทวินาม | |
| Aspidistra elatior Blume | |
บัวดอย หรือ ผู้เฒ่าลืมไม้เท้า (ชื่อวิทยาศาสตร์: Aspidistra elatior) เป็นพืชล้มลุกวงศ์ Convallariaceae พบในป่าดิบเขาที่ขึ้นปกคลุมและการกระจายอยู่ตามภูเขาสูงที่มีความสูงจากระดับทะเล ประมาณ 1,400- 2,000 เมตร ในประเทศไทย สำรวจพบต้นบัวดอย ได้แก่ ดอยอ่างขาง (ไม่รวมพันธุ์ที่นำเข้ามาปลูกจากต่างประเทศ) ดอยผ้าห่มปก ดอยเชียงดาว ดอยอินทนนท์ จังหวัดเชียงใหม่ และดอยปุย (อุทยานแห่งชาติ น้ำตกแม่สุรินทร์) ปางตอง จังหวัดแม่ฮ่องสอน
ลักษณะ[แก้]
ลำตัน มีลำต้นใต้ดินแบบเหง้า เห็นข้อและปล้องได้ชัดเจน พร้อมกาบหุ้มลำต้น แตกรากตามข้อ
ใบ ออกเป็นกระจุกบริเวณโคนต้น รูปใบรี ก้านใบยาว 30-50 ซม. ใบเป็นใบเดี่ยว โคนก้านใบมีกาบหุ้ม ปลายใบเรียวแหลม ฐานใบสอบ ก้านใบเป็นร่องด้านบน ขนาดแผ่นใบ กว้าง 5-10 ซม. ยาว 30-40 ซม. เนื้อใบหนาคล้ายแผ่นหนัง แผ่นใบเกลี้ยงทั้งสองด้าน ขอบใบมีหนามเล็กน้อย
ดอก เป็นดอกเดี่ยวแตกตามข้อของเหง้า ก้านดอกยาว 2-8 ซม. ก้านชูดอกอยู่แนวเดียวกับผิวดิน ก้านดอกมีกาบรองรับ ก้านดอกมีข้อ 2-3 ข้อ กลีบเลี้ยง 6-8 กลีบ ดอกตูม รูปกลมแป้น ขนาดเส้นผ่านศูนย์กลาง 2 ซม. ดอกบานขนาดเส้นผ่านศูนย์กลาง 2.5-3 ซม. กลีบดอก 8 กลีบเรียงจรดกัน โคนกลีบเชื่อมติดกันคล้ายหม้อ (ฐานกว้าง ปากแคบผายออก) ผนังด้านนอกกลีบดอกสีขาว หรือ ขาวปนชมพู ผนังกลีบดอกเรียบ ปลายกลีบโค้ง ผนังด้านในกลีบดอก นูนเป็นสันยาวตามยาวของกลีบ ไม่เรียบ สีม่วงแดงไปจนถึงม่วงเข้ม ปลายเกสรตัวเมียแบบ ก้นปิด เกสรตัวผู้มี 8 อันไม่มีก้านชู อับเรณูแตกเป็นร่องยาว และอับเรณูหันเข้าใจกลางดอก รังไข่ฝังตัวอยู่ที่ฐานของก้านชูปลายเกสรตัวเมีย
ผล รูปกลมมีหลายเมล็ด
สรรพคุณ[แก้]
นำเอาเหง้าไปดองเหล้ารับประทาน ช่วยรักษาอาการปวดเมื่อยกล้ามเนื้อแก่ผู้เฒ่า ผู้แก่จนมีสุขภาพแข็งแรงและลืมไม้เท้าไปจึงเป็นที่มาของชื่อ
อ้างอิง[แก้]
 | บทความพีชนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล |