น้ำมันสกัดเย็น

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

น้ำมันสกัดเย็น คือ การแยกน้ำมันออกจากเมล็ด หัว ใบ ดอก ผล เปลือก ลำต้นของพืช โดยไม่ใช้ความร้อนและสารเคมี ตั้งทิ้งไว้ให้ตกตะกอนจึงได้น้ำมันที่ใสบริสุทธิ์ และคงคุณค่าและสรรพคุณของพืชชนิดนั้นอยู่ด้วย

น้ำมันสกัดเย็นอุดมไปด้วสารต้านอนุมูลอิสระ มีกรดไขมันไม่อิ่มตัวตำแหน่งเดียวสูง ซึ่งกรดไขมันชนิดนี้ช่วยลดไขมันพวกไตรกลีเซอไรด์ และลดคอเลสเตอรอลตัวไม่ดี

น้ำมันสกัดเย็นใช้เป็นยากันมานานตั้งแต่สมัยพุทธกาล ไทยเรารับเข้ามาทางหลักอายุรเวท จุดประสงค์แรกที่นำน้ำมันสกัดเย็นมาใช้เพื่อการรักษา ปัจจุบันนำมาประยุกต์ใช้ในหลายด้าน ได้แก่ เป็นยาสามัญประจำบ้าน เครื่องสำอาง และบริโภค

ตัวอย่างน้ำมันสกัดเย็น[แก้]

  • มะพร้าว บำรุงผมแห้งให้ดกดำ
  • งา ลดอาการคันตามผิวหนัง ลบรอยแผลเป็น แผลไหม้ ฝีติดเชื้อ ปรับสภาพผิวให้ชุ่มชื้น บำรุงกระดูก ประสาท ช่วยระบาย ลดไขมัน ป้องกันผมร่วง
  • จมูกข้าว บำรุงผิว ลดริ้วรอยบนใบหน้า
  • ขมิ้นชัน ขับลม แก้ปวดท้อง ท้องอืดท้องเฟ้อ ช่วยสมานแผล
  • ไพล แก้เคล็ดขัดยอก ฟกช้ำ บวม ช่วยฆ่าเชื้อและสมานแผลสดและแผลเปื่อย
  • มะกรูด ทำให้ผมนุ่มเงางาม บำรุงหนังศีรษะ ขับลม แก้จุกเสียด ช่วยเจริญอาหาร
  • กานพลู ช่วยรักษาการติดเชื้อ สิว พุพอง น้ำกัดเท้า ช่วยย่อยอาหาร ลมเสมหะ บรรเทาอาการหวัด ดับกลิ่นปาก

อ้างอิง[แก้]

  • นิตยสารชีวจิต ฉบับวันที่ 1 ตุลาคม 2551