ซันเฉีย

นิกายซันเจีย ก่อตั้งโดยพระภิกษุซินซิง เป็นนิกายที่เกิดขึ้นตามสภาพสังคมของจีนก่อนสมัยราชวงศ์สุย เป็นความพยายามกอบกู้พุทธศาสนาที่ใกล้ถึงจุดเสื่อม

แบ่งตามยุค

นิกายนี้แบ่งพัฒนาการของพุทธศาสนาเป็น 3 ยุค คือ

• ระยะเวลาแห่งพระธรรมที่แท้จริง กินเวลา 500 ปี
• ระยะเวลาแห่งพระธรรมปลอม กินเวลา 1,000 ปี
• ระยะเวลาแห่งความเสื่อมของพระธรรม กินเวลา 10,000 ปี

ซินซิงกล่าวว่าสมัยของตนเป็นยุคเริ่มของความเสื่อม คำสอนของ 2 ระยะแรกจะใช้ไม่ได้ผลกับยุคนี้ จึงจำเป็นต้องใช้คำสอนใหม่ คำสอนหลักของนิกายนี้คือ ให้ประชาชนชำระจิตใจของตนให้บริสุทธิ์ เคร่งครัดพระธรรมวินัย โดยไม่ต้องเข้าวัด ไม่ถือว่าพระพุทธรูปกับตำราเป็นสิ่งสำคัญ สรรพสิ่งในโลกเกิดจากแหล่งเดียวกันคือ ธรรมชาติแห่งความเป็นพุทธะ ซึ่งมีอยู่ทุกหนทุกแห่ง ในตัวคนทุกคน ดังนั้นทุกชีวิตจึงควรค่าแก่การเคารพ เพราะทุกคนสามารถเป็นพุทธะได้ทั้งสิ้น

อ้างอิง

• ทวีวัฒน์ ปุณฑริกวิวัฒน์. ศาสนาและปรัชญาในจีน ทิเบต และญี่ปุ่น. กทม. : สุขภาพใจ, 2545.