ทัศนศิลป์

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
Vincent van Gogh painting The Church at Auvers from 1890 gray church against blue sky
เดอะเชิร์ชแอทโอแวร์ จิตรกรรมสีน้ำมัน โดยฟินเซนต์ ฟัน โคค (ค.ศ. 1890)

ทัศนศิลป์ เป็นรูปแบบศิลปะ เช่น จิตรกรรม, การวาดเส้น, ภาพพิมพ์, ประติมากรรม, เซรามิก, การถ่ายภาพ, วิดีโอ, การสร้างภาพยนตร์, การออกแบบ, หัตถกรรม และสถาปัตยกรรม สาขาวิชาศิลปะมากมาย เช่น ศิลปะการแสดง ศิลปะเชิงแนวคิด และศิลปกรรมสิ่งทอ รวมถึงลักษณะทางทัศนศิลป์ ตลอดจนศิลปะประเภทอื่น ๆ นอกจากนี้ยังหมายรวมถึงศิลปะประยุกต์ที่เป็นทัศนศิลป์[1][2] เช่น การออกแบบอุตสาหกรรม การออกแบบกราฟิก การออกแบบแฟชั่น การออกแบบภายใน และศิลปะการตกแต่ง[3]

ปัจจุบันการใช้คำว่า "ทัศนศิลป์" ได้รวมถึงวิจิตรศิลป์ เช่นเดียวกับศิลปะประยุกต์ หรือมัณฑนศิลป์ และงานฝีมือ แต่การใช้นี้จะไม่เสมอไป ด้วยก่อนที่การเคลื่อนไหวทางงานฝีมือ และศิลปะ ในบริเตน และที่อื่น ๆ ในช่วงเปลี่ยนศตวรรษที่ 20 จะเกิดขึ้น เป็นหลายศตวรรษที่คำว่า 'ศิลปิน' มักถูกจำกัดไว้หมายถึงคนที่ทำงานในวิจิตรศิลป์ (เช่น จิตรกรรม ประติมากรรม หรือภาพพิมพ์) เท่านั้น แต่ไม่รวมถึงศิลปะการตกแต่ง งานฝีมือ หรือสื่อทัศนศิลป์ประยุกต์ ความแตกต่างนี้ได้ถูกเน้นยำโดยศิลปินในการเคลื่อนไหวทางงานฝีมือ และศิลปะ ซึ่งให้คุณค่าศิลปะพื้นเมืองเทียบเท่ากับศิลปะชั้นสูง[4] โรงเรียนศิลปะ ได้สร้างความแตกต่างระหว่างวิจิตรศิลป์ และงานฝีมือ โดยยืนยันว่าช่างฝีมือไม่สามารถถือเป็นผู้ประกอบวิชาชีพศิลปะได้

พิพิธภัณฑ์ศิลปะเมโทรโพลิทัน ในแมนแฮตตัน พิพิธภัณฑ์เป็นเวทีหลักสำหรับการแสดงทัศนศิลป์

ดูเพิ่ม[แก้]

อ้างอิง[แก้]

  1. An About.com article by art expert, Shelley Esaak: What Is Visual Art? เก็บถาวร 2 กรกฎาคม 2015 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
  2. Different Forms of Art – Applied Art เก็บถาวร 23 มิถุนายน 2017 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน. Buzzle.com. Retrieved 11 December 2010.
  3. "Centre for Arts and Design in Toronto, Canada". Georgebrown.ca. 2011-02-15. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 28 October 2011. สืบค้นเมื่อ 2011-10-30.
  4. Art History: Arts and Crafts Movement: (1861–1900). From World Wide Arts Resources เก็บถาวร 13 ตุลาคม 2009 ที่ Portuguese Web Archive. Retrieved 24 October 2009.

บรรณานุกรม[แก้]

  • Barnes, A. C., The Art in Painting, 3rd ed., 1937, Harcourt, Brace & World, Inc., NY.
  • Bukumirovic, D. (1998). Maga Magazinovic. Biblioteka Fatalne srpkinje knj. br. 4. Beograd: Narodna knj.
  • Fazenda, M. J. (1997). Between the pictorial and the expression of ideas: the plastic arts and literature in the dance of Paula Massano. n.p.
  • Gerón, C. (2000). Enciclopedia de las artes plásticas dominicanas: 1844–2000. 4th ed. Dominican Republic s.n.
  • Oliver Grau (Ed.): MediaArtHistories. MIT-Press, Cambridge 2007. with Rudolf Arnheim, Barbara Stafford, Sean Cubitt, W. J. T. Mitchell, Lev Manovich, Christiane Paul, Peter Weibel a.o. Rezensionen เก็บถาวร 2011-09-28 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
  • Laban, R. V. (1976). The language of movement: a guidebook to choreutics. Boston: Plays.
  • La Farge, O. (1930). Plastic prayers: dances of the Southwestern Indians. n.p.
  • Restany, P. (1974). Plastics in arts. Paris, New York: n.p.
  • University of Pennsylvania. (1969). Plastics and new art. Philadelphia: The Falcon Pr.

แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]