ถงหลี่

บทความนี้เป็นบทความแปลของพนักงานดีแทคในความร่วมมือกับวิกิพีเดีย คลิกเพื่อดูข้อมูลเพิ่มเติม
พิกัด: 31°9′35.00″N 120°42′54.00″E / 31.1597222°N 120.7150000°E / 31.1597222; 120.7150000
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

31°9′35.00″N 120°42′54.00″E / 31.1597222°N 120.7150000°E / 31.1597222; 120.7150000

ถงหลี่
คลอง
ร้านน้ำชา

ถงหลี่ (อังกฤษ: Tongli, Tong-Li;จีน: 同里; พินอิน: Tónglǐ) เป็นหมู่บ้านโบราณเล็ก ๆ ในเขตอู๋เจียง (อังกฤษ: Wujiang District; จีนตัวย่อ: 吴江区) ชานเมืองซูโจว ห่างจากซูโจว 28 กิโลเมตร หรือประมาณครึ่งชั่วโมง ห่างจากเซี่ยงไฮ้ 90 กิโลเมตร และห่างจากโจวจวง 18 กิโลเมตร มีพื้นที่ประมาณ 63 ตารางกิโลเมตร มีชื่อเสียงในด้านชีวิตและสถาปัตยกรรมริมคลองเช่นเดียวกับซูโจวและโจวจวง เมืองโบราณแห่งนี้จึงได้รับฉายาว่า เวนิสน้อยแห่งตะวันออก (东方小威尼斯) [1] ซึ่งมีอดีตย้อนหลังไปมากกว่า 1,000 ปี [2]

ถงหลี่ล้อมรอบด้วยน้ำทั้ง 4 ด้าน แบ่งพื้นที่ออกเป็น 7 เกาะด้วยลำคลอง 15 สายที่ผ่านกลาง ทำให้ตึกรามบ้านเรือนเกือบทั้งหมดตั้งอยู่ริมน้ำ อีกทั้งมีสะพานเป็นจำนวนมากถึง 49 แห่ง[2]

สะพานที่เก่าแก่ที่สุดคือ สะพาน Siben (Reflecting Origin Bridge) สร้างในสมัยราชวงศ์ซ่ง (ปี ค.ศ. 960-1279) ส่วนสะพานที่มีขนาดเล็กที่สุดคือ สะพาน Dubu (Single Step Bridge) ซึ่งมีความยาวเพียง 1.5 เมตร และกว้างไม่เกิน 1เมตรเท่านั้น[2]

ในอดีตตั้งแต่ยุคซ่งใต้ (ปี ค.ศ.1244) จนถึงปลายสมัยราชวงศ์ชิง (ต้นศตวรรษที่ 20) ถงหลี่มีจอหงวน (状元 หรือ ผู้ที่สอบเข้ารับราชการได้เป็นอันดับหนึ่งของประเทศ) 1 คน จิ้นซื่อ (进士 หรือ ผู้สอบเข้ารับราชการได้ขั้นสูงจนมีสิทธิ์เข้าสอบรอบสุดท้ายที่ฮ่องเต้จัดสอบ) 42 คน และ จู่เหริน (举人 หรือ ผู้สอบเข้ารับราชการผ่านจนมีสิทธิ์เข้าสอบคัดเลือกในระดับมณฑลต่อ) 93 คน[1]

สถานที่สำคัญ[แก้]

สวนทุ่ยซือ[แก้]

สวนทุ่ยซือ (Retreat & Reflection Garden; 退思园) เป็นหนึ่งในสถานที่ท่องเที่ยวที่สำคัญที่สุดของถงหลี่ สร้างขึ้นในสมัยของฮ่องเต้กวงสู้ ช่วงปี ค.ศ.1885-1887 ซึ่งเป็นปลายยุคราชวงศ์ชิง เดิมเจ้าของสวนนี้เป็นขุนนาง ชื่อ เหรินหลานเซิง (อังกฤษ: Ren Lansheng; จีนตัวย่อ: 任兰生) โดยมีหยวนหลง (อังกฤษ: Yuanlong; จีนตัวย่อ: 袁龙) เป็นผู้ออกแบบสวนแห่งนี้

ในปี ค.ศ. 2001 สวนทุ่ยซือได้รับการบันทึกให้เป็นมรดกโลก (World Heritage Site) โดยองค์การการศึกษา วิทยาศาสตร์ และวัฒนธรรมแห่งสหประชาชาติ (UNESCO)

เกาะโหลซิ่งโจว[แก้]

โหลซิ่งโจว (Luoxing Zhou; 罗星洲) เป็นเกาะขนาดเล็กประมาณ 4 ตารางกิโลเมตรทางทิศตะวันออกของทะเลสาบถงหลี่ที่มีทั้งศาสนสถานของพุทธศาสนา เต๋า และขงจื้ออยู่รวมกัน เป็นสถานที่อีกแห่งหนึ่งของถงหลี่ที่มีทัศนียภาพสวยงาม ในช่วงเทศกาลฤดูใบไม้ผลิ ประชาชนมักไปเพื่อตีระฆังและสวดมนต์กัน

หอไข่มุก[แก้]

หอไข่มุก (Pearl Tower) ไม่ใช่หอจริงแต่เป็นหอจำลองที่ทำจากไข่มุก และเป็นชื่อของภาพยนตร์ชื่อดังในอดีต ที่เป็นเรื่องราวและตำนานของฟางชิน (Fangqin) และเฉินซุ่ย (Chen cui’e) ลูกพี่ลูกน้องของเขา ฟางชินเกิดในตระกูลร่ำรวยแต่เนื่องจากบิดาของเขาถูกศาลสั่งเนรเทศ ฟางชินจึงตกต่ำและยากจนลงจนต้องร้องขอความช่วยเหลือจากป้าของเขา แต่กลับโดนปฏิเสธและยังดูถูกด้วย ต่อมาืเฉินซุ่ย ซึ่งเป็นลูกพี่ลูกน้องได้ยื่นมือเข้าช่วยเหลือโดยการให้หอไข่มุก ซึ่งเป็นสมบัติชิ้นสำคัญของตระกูลแก่ฟางชินเพื่อให้เขาได้มีโอกาสศึกษาเล่าเรียนต่อ สามปีต่อมาฟางชินสามารถสอบเข้ารับราชการได้เป็นอันดับหนึ่งของประเทศ หรือที่เรียกว่าจ้วงหยวน (Zhuangyuan; 状元) สำเร็จ เขากลับมาที่บ้านเกิดและปลอมตัวเป็นพระในนิกายเต๋าร้องเพลงเสียดสีเยาะเย้ยป้าที่ไร้ความปรานีต่อเขาในอดีต และ็ได้แต่งงานกับเฉินซุ่ยในที่สุด

สามสะพาน[แก้]

สะพานที่มีชื่อเสียงที่สุดในถงหลี่ คือ สามสะพาน หรือซานเฉียว (อังกฤษ: Tree Bridges; จีนตัวย่อ: 三桥) ประกอบด้วย สะพานไท่ผิง หรือสะพานสันติสุข (Taiping; 太平桥) สะพานจี่ลี่ หรือสะพานโชคดี (Jili; 吉利桥) และสะพานฉางชิ่ง หรือสะพานฉลองนิรันดร์ (Changqing; 长庆桥) ซึ่งชื่อสะพานทั้งสามเป็นชื่อที่บ่งถึงการอวยพรหรือเป็นมงคล ผู้คนมักจะมาที่สะพานทั้งสามนี้เพื่อเดินข้ามสะพานในโอกาสสำคัญ เช่น วันแต่งงาน วันเกิด เป็นต้น เพื่อเป็นสิริมงคลและความสุข

ข้อมูลอื่น[แก้]

  • ในปี ค.ศ. 2004 พิพิธภัณฑ์เพศศึกษา (China Sex Museum) ได้ย้่ายจากเมืองเซี่ยงไฮ้มาอยู่ที่ถงหลี่

ดูเพิ่ม[แก้]

อ้างอิง[แก้]

  1. 1.0 1.1 หนังสือถงหลี่ โดย เสี่ยวหลิน (小林) สำนักพิมพ์ 古吴轩出版社 ฉบับพิมพ์เดือนพฤศจิกายน ปี 2003
  2. 2.0 2.1 2.2 http://www.china.org.cn/english/travel/97638.htm

แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]