ต๋วนกุย

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ต๋วนกุย
ขันทีแห่งราชวงศ์ฮั่น
ชื่อภาษาจีน
อักษรจีนตัวเต็ม段珪
อักษรจีนตัวย่อ段圭
ยุคในประวัติศาสตร์ยุคสามก๊ก

ต๋วนกุย (อังกฤษ: Duan Gui ; จีนตัวย่อ: 段圭; จีนตัวเต็ม: 段珪) เป็นตัวละครในวรรณกรรมจีนอิงประวัติศาสตร์เรื่องสามก๊ก ขันทีในยุคราชวงศ์ฮั่นตอนปลาย เป็นสมาชิกขันทีของคณะสิบขันที และเป็นขันทีที่มีอำนาจมากในรัชสมัยของพระเจ้าเลนเต้

เมื่อโฮจิ๋นถูกสิบขันทีสังหาร โจโฉและอ้วนเสี้ยว ลูกน้องของโฮจิ๋นจึงได้นำกำลังทหารกำจัดขันที เตียวเหยียงและต๋วนกุยได้จับพระเจ้าฮั่นเซ่าตี้และตันลิวอ๋องหนีออกนอกเมือง ต่อมาเห็นว่าจวนตัวจึงทิ้งพระเจ้าเซ่าตี้และตันลิวอ๋อง แล้วหนีไปคนละทิศละทาง ต๋วนกุยหนีจนไปพบกองทัพบินของซึ่งกำลังตามพระเจาเซ่าตี้ บินของเห็นต๋วนกุยจึงถามว่าฮ่องเต้และพระอนุชาอยู่ที่ไหน ต๋วนกุยบอกว่าตนได้ปล่อยทิ้งในป่าแล้ว บินของจึงสังหารต๋วนกุยเสีย

ดูเพิ่ม[แก้]